https://wp.me/p6xuBy-Nc1
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۱۵ مهر ماه ۱۴۰۳، احکام اعدام دستکم ۱۱ زندانی در شهرهای گنبدکاووس، بم، اهر، بیرجند، اهواز، گرگان و اصفهان، اجرا شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، سحرگاه سه شنبه ۱۰ مهر ماه ۱۴۰۳، غفار هیوهچی، متولد: ۱۳۶۸، متهم به «قتل عمد» و محکوم به «قصاص نفس» در زندان شهرستان گنبدکاووس از توابع استان گلستلن، اعدام شد.
یک منبع مطلع درخصوص اعدام این زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”غفار هیوهچی از طایفه ترکمن دوغنم بود و از حدود ۴ سال پیش به اتهام قتل عمد بازداشت و به قصاص نفس محکوم شده بود.”
در خبری دیگر، سحرگاه امروز یکشنبه ۱۵ مهر ماه ۱۴۰۴، حبیبالله محمدزهی، متولد: ۱۳۵۸، اهل و ساکن شهرستان میرجاوه از توابع استان سیستان و بلوچستان، متهم به «قاچاق مواد مخدر» در زندان شهرستان بم از توابع استان کرمان، اعدام شد.
یک منبع مطلع درخصوص اعدام این زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”حبیبالله محمدزهی از سه سال پیش با اتهام حمل مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بود. حبیبالله بعد از ظهر جمعه به سلول انفرادی منتقل شد و قرار بود که آخرین ملاقات را با خانواده خود انجام دهد، اما مسئولان اجرای حکم زندان اجازه ندادند برای آخرین بار با خانوادهاش ملاقات کند.”
در خبری دیگر، سحرگاه سه شنبه ۱۰ مهر ماه ۱۴۰۳، اختر قربانلو، متهم به «قتل عمد» و محکوم به «قصاص نفس» در زندان شهرستان اهر از توابع استان آذربایجان شرقی، اعدام شد. اختر قربانلو درحالیکه تنها ۱۷ سال داشته، از سوی خانوادهاش به زور به عقد مقتول درآمده بود و این درحالی بود که مقتول ۱۸ سال از خودش بزرگتر بود.
یک منبع مطلع درخصوص اعدام این زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”اختر قربانلو درحالیکه تنها ۱۷ سال داشته، از سوی خانوادهاش به زور به عقد مقتول درآمده بود. درحالی که مقتول ۱۸ سال از خودش بزرگتر بود. او متهم بود که همسرش را با خوراندن قرص به قتل رسانده است.”
این منبع در ادامه گفت:”پدر اختر به دلیل اینکه مقتول ثروتمند بوده، اختر را با زور و اجبار شوهر داده و اختر از ابتدا شوهرش را نمیخواست.”
در خبری دیگر، سحرگاه یکشنبه ۸ مهر ماه ۱۴۰۳، مجتبی زعفرانی، متولد: ۱۳۸۲، اهل شهرستان کاشمر، متهم به «قاچاق موادمخدر» و محبوس در زندان مرکزی بیرجند، اعدام شد.
یک منبع مطلع درخصوص اعدام این زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”مجتبی زعفرانی دو سال پیش درحالی که تنها ۱۹ سال داشته، به اتهام حمل مواد مخدر از نوع هروئین بازداشت و به اعدام محکوم شده بود.”
در خبری دیگر، سحرگاه چهارشنیه ۱۱ مهر ماه ۱۴۰۳، آیت عبدالفتحی، ۵۲ ساله و اهل کارون اهواز، متهم به «قاچاق مواد مخدر» در زندان مرکزی(سیپدار) اهواز، اعدام شد.
یک منبع مطلع درخصوص اعدام این زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”آیت عبدالفتحی از حدود سه سال پیش با اتهام مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بود. او پیش از زندان در کار مشاوره املاک بود و پدر چهار فرزند بود.”
در خبری دیگر، سحرگاه چهارشنبه ۱۱ مهر ماه ۱۴۰۳، محمد چمنپیرا، عباس خدایاری و سیدناصر حسینی، سه زندانی متهم به «قاچاق مواد مخدر» یا «تجاوز به عنف» و «قتل عمد»، در زندان مرکزی(عادل آباد) شیراز، اعدام شدند.
یک منبع مطلع درخصوص اعدام این سه زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”عباس خدایاری و سیدناصر حسینی در یک پرونده مشترک به اتهام حمل ۱۱۰ کیلو گرم شیشه از سه سال پیش بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند. سیدناصر پدر چهار فرزند بود. محمد چمنپیرا نیز از ۵ سال پیش به اتهام تجاوز و قتل بازداشت و به اعدام و قصاص نفس محکوم شده بود. به نظر میرسد حکم تجاوز به عنف بر روی محمد چمنپیران اجرا شده باشد.”
اعدام این سه زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانههای داخل ایران و یا منابع رسمی اعلام نشده است.
در خبری دیگر، سحرگاه پنجشنبه ۱۲ مهر ماه ۱۴۰۳، حامد حریری ـ متولد: ۱۳۶۸ و رضا سلیمانزاده ـ متولد: ۱۳۷۴، دو زندانی متهم به «قتل عمد» و «تجاوز به عنف»، محکوم به «قصاص نفس» در زندان مرکزی گرگان، اعدام شدند.
منابع مطلع درخصوص اعدام این دو زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفتند:”رضا سلیمانزاده از حدود ۳ سال پیش به اتهام قتل بر سر مسائل ناموسی بازداشت و به اعدام محکوم شده بود. حامد حریری نیز از ۳ سال پیش به اتهام تجاوز و قتل یک دختر به اعدام و قصاص نفس محکوم شده بود. به نظر میرسد که حکم اعدام تجاوز وی به اجرا درآمده است.”
در خبری دیگر، سحرگاه پنجشنبه ۱۲ مهر ماه ۱۴۰۳، طیب منصوری، متهم به «قتل عمد» و محبوس در زندان دستگرد اصفهان، اعدام شد.
یک منبع مطلع درخصوص اعدام این زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”طیب منصوری سه سال پیش به اتهام قتل عمد دوستش بر سر مسائل مالی بازداشت و به قصاص نفس محکوم شده بود. دوست طیب ۹ میلیون تومان به طیب بدهکار بود و پس از چند بار که طیب حقش را خواست و پس از مشاجره لفظی منتهی به درگیری و پس از آن که فقط او را به دیوار هل داد، همان هل دادن سرش به دیوار باعث شد که مقتول دچار ضربه مغزی شده و فوت کند.”
این منبع در ادامه گفت:”او قصدش قتل نبوده و از همان اوایل زندان قتل را قبول نکرده اما دادگاه به نفع دوستش رای صادر کرد و طیب به اعدام محکوم شد. در حالیکه خانواده طیب آماده بودند دیه بپردازند، اما خانوادهٔ مقتول قصاص میخواستند و هیچ شرطی را برای دیه قبول نکردند.”
اعدام هیچ یک از این زندانیان تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانههای داخل ایران و یا منابع رسمی اعلام نشده است.
صدور و اجرای احکام اعدام، ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی، سیاسی، اجتماعی و ماده ۵ اعلامیه اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
سازمان عفو بین الملل، در تاریخ ۱۶ فروردین ماه ۱۴۰۳، با انتشار گزارشی به تشریح وضعیت صدور و اجرای احکام اعدام در ایران پرداخت و در آن گزارش، تاکید کرد که حداقل ۴۸۱ اعدام – بیش از نیمی از کل ۸۵۳ اعدام ثبت شده در سال ۲۰۲۳ برای جرایم مربوط به مواد مخدر انجام شده است و از سوی دیگر، تعداد اعدام ها در سال ۲۰۲۳ بالاترین میزان ثبت شده از سال ۲۰۱۵ است و نشان دهنده افزایش ۴۸ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۲ و افزایش ۱۷۲ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۱ است. اعدام در ایران، تا سال ۲۰۲۴ ادامه دارد و حداقل ۹۵ اعدام تا ۲۰ مارس ثبت شده است. تعداد اعدام های ثبت شده توسط سازمان عفو بین الملل حداقل ارقام است و این سازمان معتقد است که تعداد واقعی بالاتر است.
به دلیل عدم شفافیت قضایی در ایران، پی بردن به تعداد واقعی اعدامها در این کشور دشوار است و قطعا تعداد احکام اعدام اجرا شده به مراتب بالاتر از رقم است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

