https://wp.me/p6xuBy-NXy
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۱۳ آبان ماه ۱۴۰۳، ولی الله قدمیان، پس از اتمام مرخصی به زندان اوین بازگشت.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۹ آبان ماه ۱۴۰۳، ولی الله قدمیان، زندانی عقیدتی و شهروند بهایی، ساکن تهران، در پی مخالفت با تمدید مرخصی، بدون تکمیل دوره درمان بیماری اش، به زندان اوین، بازگردانده شد. این زندانی عقیدتی در حال تحمل دوران حبس تعزیری ۲ ساله خود است.
براساس این گزارش، اجبار ولی الله قدمیان به زندان اوین و مخالفت دادستان با تمدید مرخصی این زندانی عقیدتی در حالی است که این شهروند بهایی، با اعلائیم از قبیل تب و لرز مشکوک به ذات الریه دست به گریبان است و با توجه به کهولت سن، نیازمند قرار گرفتن در محیطی بدور از فشارهای روحی ـ روانی است اما مسئولان قضایی و امنیتی پرونده این شهروند بهایی، مانع تکمیل درمان وی شدند.
لازم به ذکر است، ولی الله قدمیان۷ در تاریخ ۳۰ مهر ماه ۱۴۰۳، به مرخصی درمانی، اعزام شده بود.
اعطای مرخصی به ولی الله قدمیان، پساز آن صورت گرفته بود که گزارشهایی در خصوص وخامت وضعیت جسمانی این شهروند بهایی، از قبیل درد مفاضل، سرفه های شدید«مشکوک به بیماری سل یا ذات الریه» منتشر شده بود.
این شهروند بهایی، چندی پیش برای انجام آزمایشان پزشکی و اقدامات درمانی به بیمارستان اعزام شده بود ولی در پی ناتمام مانده مراحل درمانی به زندان اوین بازگردانده شد.
لازم به اشاره است، ولی الله قدمیان، در تاریخ ۱۴ تیر ماه ۱۴۰۲، توسط ایمان افشاری ـ قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، از بابت اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق عضویت در گروه و دسته به قصد برهم زدن امنیت کشور» هر یک به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد و در پی اعتراض و ارجاع پرونده این شهروند بهایی، به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، حکم صادره بدوی به ۲ سال حبس تعزیری کاهش پیدا کرد.
این شهروند بهایی، در تاریخ ۱۰ خرداد ماه ۱۴۰۲، توسط ایمان افشاری در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، محاکمه شده بود.
ولی الله قدمیان، در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران وزارت اطلاعات در تهران بازداشت و جهت بازجویی به بند ۲۰۹ آن ارگان امنیتی در زندان اوین منتقل و علیرغم اتمام بازجویی ها با وضعیت بلاتکلیف در اتاق های ۳ یا ۴ نفره آن بند امنیتی موسوم به «سوئیت» منتقل و اوایل خرداد ماه ۱۴۰۲ با دریافت ابلاغیه ای از تعیین زمان دادرسی به پرونده خود مطلع شده بود.
زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

