https://wp.me/p6xuBy-GTQ
حقوق بشر در ایران – امروز چهارشنبه ۹اسفند ماه ۱۴۰۲، سونیا شریفی به شعبه بازپرسی دادسرای در شهرستان آبدانان احضار شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز دوشنبه ۷ اسفند ماه ۱۴۰۲، سونیا شریفی، ساکن شهرستان آبدانان از توابع استان ایلام، پس از احضار به شعبه بازپرسی در دادسرای عمومی و انقلاب آن شهرستان تحت بازجویی قرار گرفت. این فعال فضای مجازی، در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ هم توسط ماموران امنیتی بازداشت و پس از طی مراحل بازجویی ها با قید وثیقه آزاد شده بود اما پرونده وی مشمول بخشنامه قوه قضائیه شد.
عیسی بازیار، فعال سیاسی، با اعلام این خبر در در صفحه شخصی خود تشریح کرد:” در آستانه انتخابات مجلس جمهوری اسلامی، موج جدیدی از احضار و بازجویی از فعالین مدنی توسط یاسر خلفی، دادستان شهرستان آبدانان آغاز شده است.”
همچنین، یک فرد نزدیک به خانواده سونیا شریفی در تکمیل این گزارش به گزارشگر حقوق بشر در ایران گفت:”علت این احضار، فعالیت خانم شریفی در فضای مجازی و انتشار مطالبی بود که وی در صفحات شخصی خود از جمله در اینستاگرام، منتشر کرده بود و پس از چند ساعت بازجویی با سپردن تعهد آزاد شد.”
لازم به اشاره است، سونیا شریفی، پیشتر هم در تاریخ ۲۸ آبان ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در شهرستان آبدانان، بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه یکی از نهادهای امنیتی و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام در تاریخ ۲۴ آذر ماه ۱۴۰۲، با تودیع قرار وثیقه از کاون اصلاح و تربیت استان ایلام، آزاد شد.
براساس اطلاعات رسیده توسط منابع خبری موثق به حقوق بشر در ایران پرونده تشکیل شده بر علیه سونیا شریفی در پی اعمال بخشنامه (عفو و بخشش) قوه قضائیه مختومه شد.
سونیا شریفی، متولد: ۱۳۸۴، دانش آموز مقطع دبیرستان و ساکن شهرستان آبدانان از توابع استان ایلام است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید شده است.
ممانعت از دسترسی متهم به وکیل در مراحل بازجویی، بازپرسی و دادرسی، ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

