گزارشی از وضعیت ساناز جهان تیغ در زندان ساری

حقوق بشر در ایران  – امروز جمعه ۲۵اسفند ماه ۱۴۰۲، ساناز جهان تیغ، زندانی سیاسی در زندان مرکزی ساری بسر می برد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز جمعه ۲۵ اسفند ماه ۱۴۰۲، ساناز جهان تیغ، متولد: ۱۳۷۲، متهم سیاسی، محبوس و بلاتکلیف در زندان مرکزی شهر ساری در استان مازندران، علیرغم گذشت ۶ ماه از تاریخ دستگیری در آن زندان بسر می برد. 

به نقل از ق فرد نزدیک به خانواده این متهم سیاسی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”مراحل بازجویی ها و بازپرسی به پرونده ساناز جهان تیغ به اتمام رسیده و او با توجه به اینکه پیشتر هم سابقه ۲ مورد بازداشت داشته در پی اعلم نظر دادستان از آزادی وی حتی با تودیع وثیقه هم ممانعت بعمل آمده. خانواده برای آزادی ساناز جهان تیغ تلاش زیادی کردند اما همه این تلاشها بی ثمر بوده است.” 

بنا بر اعلام این فرد مطلع:”اتهامات منتسب شده به ساناز جهان تیغ (فعالیت تبلیغی علیه نظام) و (اجتماع و تبانی) عنوان شده است.”

لازم به اشاره است، ساناز جهان تیغ، در تاریخ ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۲، در شهر ساری، مرکز استان مازندان، توسط ماموران امنیتی دستگیر و پس از طی مراحل بازجویی ها و بازپرسی در دادسرا به زندان تیرکلا ساری منتقل شد. 

این شهروند ساکن قائمشهر، پیشتر هم در دی ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در ارتباط با اعتراضات سراسری، در شهرستان قائمشهر، بازداشت و پس از انتقال به شهر ساری مرکز استان مازندران و ی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام، به زندان شهرستان قائمشهر، منتقل و چندی بعد با تودیع قرار وثیقه آزاد شد و پرونده وی پس از اعمال بخشنامه (عفو و بخشش) قوه قضائیه، مختومه شده بود. 

سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است. 

ممانعت از دسترسی متهم به وکیل در مراحل بازجویی، بازپرسی و دادرسی، ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است. 

Please follow and like us: