https://wp.me/p6xuBy-HD1
حقوق بشر در ایران – امروز جمعه ۳ فروردین ماه ۱۴۰۳، مختار ابراهیمی، زندانی سیاسی به مرخصی اعزام شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، طی روزهای اخیر، مختار ابراهیمی، فعال ملی مدنی و زندانی سیاسی محبوس در زندان شهرستان مراغه از توابع استان آذربایجان شرقی به مرخصی اعزام شد. این زندانی سیاسی در حال سپری کردن دوران حبس ۱ ساله خود است.
به نقل از یک فرد نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”مرخصی مختار ابراهیمی برای انجام امور درمانی بیماری کلیه و به مناسبت نوروز ۱۴۰۳ به وی اعطا شده است.”
این فعال ملی مدنی، از تاریخ ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۲، در حال سپری کردن حبس تعزیری ۱ ساله خود در زندان شهرستان مراغه است و در پی ابتلا به بیماری کلیه و مخالفت دادستان و ضابط امنیتی پرونده اش، از حق اعزام به مرکز درمانی تخصصی خارج از زندان و هرگونه رسیدگی پزشکی محروم شده بود.
لازم به اشاره است، مختار ابراهیمی، در مرحله بدوی توسط قاضی مختاری ـ رئیس شعبه اول دادگاه انقلاب مراغه از بابت اتهامات (تشکیل دسته و گروه علیه نظام) و (عضویت در کانالهای و گروههای معاند نظام) به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد و در پی اعتراض و ارجاع پرونده این فعال ملی مدنی به شعبه ۲ دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان شرقی، پس از تبرئه از اتهام (تشکیل دسته و گروه علیه نظام) و تغییر عنوان اتهامی وی به اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم و پس از قطعی شدن این حکم مختار ابراهیمی برای سپری کردن دوران حبس خود، احضار شده بود.
این فعال ملی مدنی، در تاریخ ۵ شهریور ماه ۱۴۰۱ در شهرستان مراغه از توابع استان آذربایجان شرقی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه یکی از ارگانهای امنیتی و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام به زندان شهرستان مراغه، منتقل و پس از مدتی با قید وثیقه آزاد شده بود.
بین ۱۶ تا ۲۵ درصد جمعیت ایران ترک زبان هستند که اغلب آنان در استانهای آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل و زنجان سکونت دارند. برخی از این شهروندان برخورد حاکمیت با شهروندان ترک زبان را توام با تبعیض میدانند و منع تدریس زبانهای غیر فارسی در مدارس را یکی از برجسته ترین موارد تبعیض می دانند که همواره با اعتراض بخشی از فعالان مدنی این مناطق روبرو بوده است.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

