محمد بروغنی به مرخصی اعزام شد

لینک کوتاه این مطلب:
https://wp.me/p6xuBy-IZv

حقوق بشر در ایران ـ امروز جمعه ۱۴ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، محمد بروغنی، زندانی سیاسی در مرخصی بسر می برد.

به گزارش حقوق بشر در ایران، روز پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، محمد بروغنی، زندانی سیاسی محبوس در زندان شهرستان نائین، پس از تودیع وثیقه به مرخصی ۱۰ روزه اعزام شد. محمد بروغنی، پس از بازداشت در جریان اعتراضات ۱۴۰۱، ابتدا به اعدام محکوم شد و سپس حکم وی در دیوان عالی کشور نقض و پرونده وی به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، ارجاع شده بود. با اعمال ماده ۱۳۴ مجازات اسلامی، تحمل اشد مجازات یعنی ۷ سال و ۶ ماه حبس توام با تبعید به زندان شهرستان نائین از توابع استان اصفهان، لازم به اجرا شد

به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”محمد بروغنی روز پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ماه پس از تودیع وثیقه به مرخصی ۱۰ روزه اعزام شد.”

لازم به اشاره است، در تاریخ ۲۱ دی ماه ۱۴۰۱، امیر هاشمی، مدیر روابط عمومی دیوان عالی کشور، از توقف اجرای حکم اعدام صادره بر علیه محمد بروغنی از سوی شعبه دیوان عالی کشور تا زمان تعیین وضعیت پرونده وی خبر داد و در تاریخ ۳ اسفند ماه ۱۴۰۱، پرونده این زندانی سیاسی، پس از لغو حکم اعدام به شعبه هم عرض یعنی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری، ارجاع شد و در مرداد ماه ۱۴۰۲، به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و ۱۰ سال حبس تعزیری در تبعید به زندان شهرستان نائین از توابع استان اصفهان، محکوم شده و پس از ابلاغ حکم درخواست تسلیم به رای متهم این پرونده به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، اعلام شد و یک چهارم از میزان حبس تعزیری صادره بر علیه محمد بروغنی کاهش پیدا کرده است.

همچنین، در تاریخ ۱۹ دی ماه ۱۴۰۱، علیرضا رحیمی، وکیل محمد بروغنی، در مصاحبه ای اعلام کرده بود:”درخواست اعاده دادرسی را به دیوان تحویل دادم. در پرونده‌های اعدام باید به صورت خودکار توقف حکم صورت بگیرد اما قرار توقف نیازمند اعمال قانون است و ما در لایحه این موضوع را درخواست کردیم.”

محمد بروغنی، در بخش اول پرونده خود نیز، پس از محاکمه در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم‌ صلواتی به اتهام (محاربه از طریق کشیدن سلاح سرد و حمله مسلحانه)، (جرح عمدی با چاقو به یکی از ماموران نیروی انتظامی به قصد جان وی)، (ایجاد رعب و وحشت برای شهروندان و ناامنی در محیط و به آتش کشیدن فرمانداری شهرستان پاکدشت و تخریب اموال آن) به اعدام محکوم شد.

همچنین، در بخش دوم از پرونده قضایی خود نیز توسط شعبه دادگاه کیفری ۲ تهران از بابت اتهام اخلال در نظم عمومی نیز محاکمه و به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و شلاق محکوم شد.

همچنین، جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده محمد بروغنی، در تاریخ ۷ آبان ماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران در حالی که محمد بروغنی از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خود محروم بود برگزار شده بود.

محمد بروغنی، در مراحل بازجویی، بازپرسی و دادرسی از حق انتخاب وکیل مورد نظر خود برای دفاع از وی و دریافت مشاوره حقوق با استناد به تبصره ماده ۴۸ آئین دادرسی کیفری محروم بوده است.

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است.