محرومیت میثم دهبان زاده، زندانی سیاسی از حق درمان

حقوق بشر در ایران ـ  امروز شنبه ۲۶ خرداد ماه ۱۴۰۳، میثم دهبان زاده، از حق درمان محروم شده است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز شنبه۲۶ خرداد ماه ۱۴۰۳، میثم دهبان زاده، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج مرکز استان البرز، در پی محرومیت از حق درمان و عدم اعزام به مرکز درمانی، در وضعیت نامناسب جسمانی بسر می برد و از حقوق اولیه یک زندانی محروم مانده است. 

به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”با توجه به اینکه میثم دهبان زاده پیشتر در سال ۱۴۰۱، زمانی که در زندان تهران بزرگ دوران حبس خود را سپری می کرد بر اثر ضرب و شتم مسئولان آن زندان، از ناحیه چشم با اسیب جدید مواحه و عصب بینایی چشم راست وی آسیب دید پس از آن با مشکلات عدیده از قبیل ضعف بینایی مواجه شد و با توجه به اینکه از قبل نوبتی برای وی جهت انجام معاینات تخصصی در بیمارستان فارابی گرفته شده بود اما مسئولان زندان قزلحصار وی را به بیمارستان اعزام نکردند و این اقدام در پی مخالفت شهبازی ـ افسر اعزام زندان قزلحصار کرج صورت گرفته است.” 

میثم دهبان زاده،‌ در جریان برگزاری اعتراضات ۱۴۰۱، از سوی نیروهای امنیتی، بازداشت و به زندان اوین منتقل شد و پس از آتش سوزی در آن زندان به زندان رجایی شهر کرج منتقل و در تاریخ ۱۰ آبان ماه ۱۴۰۱، جهت بازجویی به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات و بند ۲۴۱ حفاظت اطلاعات قوه قضائیه در زندان اوین بازگردانده و پس از اتمام بازجویی ها و تفهیم اتهام به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده بود. 

این شهروند، در تاریخ ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، از زندان رجایی شهر کرج، بدون اعلام قبلی به تیپ ۴ زندان تهران بزرگ منتقل و در تاریخ ۶ خرداد ماه ۱۴۰۲، پس از تحمل ۱ سال و ۹ ماه حبس تعزیری خود با توجه به دارا بودن یک پرونده قضایی دیگر، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۵۰۰ میلیون تومان آزاد شد. 

با آغاز مراحل دادرسی، میثم دهبان زاده توسط قاضی ایمان افشاری ـ رئیس شعبه ۲۶دادگاه انقلاب تهران، محاکمه و در تاریخ ۱۰ مرداد ماه ۱۴۰۲، از بابت اتهام (اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور) و (تشکیل گروه با هدف بر هم زدن امنیت کشور) در مجموع به ۶ سال حبس و بعنوان مجازات تکمیلی هم به ۲ سال منعر خروج از کشور، ۲ سال منع اقامت در تهران و استانهای همجوار و ۲ سال ممانعت از عضویت در احزاب، گروهها و دسته جات، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و ۲ سال بصورت ماهانه حضور مستمر در دفتر نظارت و پیگیری وزارت اطلاعات، محکوم شد.

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است. 

Please follow and like us: