رضا میهن دوست، زندانی سیاسی به مرخصی اعزام شد

حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۱۱ مهر ماه ۱۴۰۳، رضا(نوید)میهمن دوست، زندانی سیاسی به مرخصی اعزام شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، پیش از ظهر امروز چهارشنبه ۱۱ مهر ماه ۱۴۰۳، رضا(نوید)میهن دوست، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، پس از تائید وثیقه به مرخصی اعزام شد. این شهروند در حال تحمل دوران حبس تعزیری ۳ ساله خود در زندان اوین، است. 

به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”مرخصی اعطا شده به رضا(نوید)میهن دوست برای مدت ۷ روز به این زندانی سیاسی اعطا شده ولی احتمال تمدید این مرخصی دور از ذهن نیست.” 

این شهروند از تاریخ ۲۹ مرداد ماه ۱۴۰۲، در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری ۳ ساله خود در زندان اوین است. 

لازم به ذکر است، رضا(نوید)میهن دوست، در تاریخ ۱۳ آذر ماه ۱۳۹۸، پس از احضار به شعبه بازپرسی دادسرای زندان اوین و تفهیم اتهام، بازداشت به سلول انفرادی در بند امنیتی ۲۰۹ وزارت اطلاعات منتقل شد و پس از طی مراحل بازجوئی ها و تفهیم اتهام، در بهمن ماه ۱۳۹۸، با تودیع وثیقه آزاد شده بود. 

با آغاز مراحل دادرسی، پرونده رضا(نوید)میهن دوست، در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران، به ریاست قاضی وقت ـ محمدمقیسه، ارجاع و پس از محاکمه از بابت اتهام«اقدام علیه امنیت ملی از طریق همکاری با گروههای معاند نظام» به ۳ سال حبس تعزیری و به اتهام«فعالیت تبلیغی علیه نظام»هم به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شد. 

پس از اعلام اعتراض و ارجاع پرونده رضا(نوید)میهن دوست، به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، حکم صادره بدوی عینا بر علیه وی تائید و پرونده وی به شعبه ۱ اجرای احکام دادسرای ناحیه۳۳تهران، ارجاع شده بود. 

اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشرو ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است. 

همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است. 

بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. 

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است. 

Please follow and like us: