زهرا دادرس، پس از اتمام مرخصی به زندان بازگشت

حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۴بهمن ماه ۱۴۰۳، زهرا دادرس، برای تحمل ادامه حبس به زندان لاکان رشت، بازگشت. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۳ بهمن ماه ۱۴۰۳، زهرا دادرس، فعال مدنی و زندانی سیاسی، پس از اتمام دوران مرخصی، برای تحمل ادامه حبس تعزیری اش به زندان لاکان(مرکزی) رشت، بازگشت. 

براساس این گزارش، مادر زهرا دادرس، در صفحه شخصی اینستاگرام خود از بازگشت فرزندش به زندان لاکان رشت، خبر داد. 

لازم به ذکر است، زهرا دادرس، در تاریخ ۷ شهریور ماه ۱۴۰۳، برای انجام اقدامات درمانی به مرخصی اعزام و در تاریخ ۲۶ شهریور ماه ۱۴۰۳، برای سپری کردن ادامه حبس تعزیری خود به زندان لاکان شهر رشت مرکز استان گیلان، بازگشته بود اما در تاریخ ۲ آبان ماه ۱۴۰۳ هم برای مدت ۷ روز به مرخصی اعزام و پس از اتمام دوران مرخصی خود به زندان بازگشته بود اما در تاریخ ۲۹ آذر ماه ۱۴۰۳، برای انجام اقدامات درمانی به مرخصی اعزام شده بود. 

در تاریخ ۲۰تیرماه ۱۴۰۳، زهرا دادرس، برای تحمل حبس تعزیری خود، دستگیر و به زندان لاکان شهر رشت، منتقل شده بود. 

زهرا دادرس، اوایل فروردین ماه ۱۴۰۳، توسط قاضی مهدی راسخی ـ رئیس شعبه ۳دادگاه انقلاب شهر رشت مرکز استان گیلان، از بابت اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور»، به ۳ سال و ۶ ماه و ۱ روز حبس تعزیری و به اتهام «عضویت در گروه غیرقانونی به قصد برهم زدن امنیت کشور» هم به تحمل ۲ سال و ۷ ماه و ۱۶ روز حبس تعزیری محکوم شده بود و این حکم در تاریخ ۸ خرداد ماه ۱۴۰۳، توسط قاضی محمدصادق ایران عقیده ـ رئیس شعبه ۱۱ دادگاه تجدیدنظر استان گیلان، عینا تائید شده بود.

در تاریخ ۱۰ اسفند ماه ۱۴۰۲، زهرا دادرس، توسط قاضی مهدی راسخی ـ رئیس شعبه ۳دادگاه انقلاب شهر رشت مرکز استان گیلان، از بابت اتهامات مندرج درکیفرخواست صادره با وکالت رامین صفرنیا و مصطفی نیلی ـ از وکلای دادگستری، محاکمه شده بود. 

زهرا دادرس هم در تاریخ ۲۵ مرداد ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران اداره اطلاعات استان گیلان، دستگیر و پس از تفتیس منرل و توقیف برخی لوازم شخصی از قبیل گوشی تلفن همراه، لپ تاپ و غیره، برای تشکیل پرونده قضایی و انجام تحقیقات به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی منتقل و در تاریخ ۲۶ شهریور ماه ۱۴۰۲، با تودیع قرار وثیقه آزاد شده بود. 

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است. 

Please follow and like us: