گزارشی از وضعیت کامران قاسمی، زندانی سیاسی محبوس در زندان ارومیه

حقوق بشر در ایران  – امروز چهارشنبه ۱۶ اسفند ماه ۱۴۰۲، کامران قاسمی، زندانی سیاسی محبوس در زندان ارومیه دوران حبس خود سپری می کند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز چهارشنبه ۱۶ اسفند ماه ۱۴۰۲، کامران قاسمی، زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه در حالی دوران حبس تعزیری ۵ ساله خود را سپری می کند که با درخواست آزادی مشروط وی مخالفت شده است. این زندانی سیاسی تا به امروز بیش از ۴ سال و ۵ ماه از مجموع حبس خود را سپری کرده است. 

به نقل از یک فرد مطلع از روند حقوقی پرونده این زندانی سیاسی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”اوایل بهمن ماه امسال، کامران قاسمی، درخواستی را برای اعطای آزادی مشروط به مسئولان زندان ارومیه تحویل داد اما این درخواست با مخالفت دادستان و اداره اطلاعات ارومیه بعنوان ضابطین قضایی و امنیتی مواجه شد. وقتی کامران قاسمی در اعتراض به این بی عدالتی اعتصاب غذا کرد مسئولان زندان ارومیه به جای توجه به مطالبه اش این زندانی سیاسی را به سلول انفرادی منتقل کردند.” 

این فرد مطلع در ادامه تشریح کرد:”در حالی حق آزادی مشروط از کامران قاسمی سلب شده که وی طی این مدت ۴ سال و ۵ ماه که از مجموع حبس ۵ ساله خود را سپری کرده حتی برای ۱ روز هم به مرخصی اعزام نشده است.” 

لازم به اشاره است، کامران قاسمی، در تاریخ ۱۶ مهر ماه ۱۳۹۸، توسط ماموران امنیتی در شهر ارومیه، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه اداره کل اطلاعات استان آذربایجان غربی و طی مراحل بازجویی ها، تحمل حدود ۱ سال بلاتکلیفی در بازداشت موقت و تفهیم اتهام به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد. 

با آغاز مراحل دادرسی، کامران قاسمی، در تاریخ ۱۶ بهمن ماه ۱۳۹۸، توسط قاضی شعبه ۲دادگاه انقلاب ارومیه از بابت اتهام (عضویت در احزاب کُرد مخالفت نظام)) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری حبس تعزیری محکوم شد و این حکم توسط قضات دادگاه تجدیدنظر استان آذرابیجان غربی عینا تائید شد. 

کامران قاسمی، پیشتر هم در تاریخ ۳ اسفند ماه ۱۳۹۸، جمعی دیگر از زندانیان سیاسی محبوس در بند جوانان زندان مرکزی ارومیه در اعتراض به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم اعتصاب غذا کرده بود و نهایتاً در تاریخ  ۲۵ اسفند ماه ۱۳۹۸، پس از بازگرداندن این زندانیان سیاسی به بند عمومی زندان مرکزی ارومیه به اعتصاب غذای خود پایان داده بود. 

زندانیان سیاسی، با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و محرومیت از حق درمان قطعی بیماریها و از سوی دیگر هم ممانعت از حق آزادی مشروط آنها علیرغم واجد شرایط بودن از جمله دیگر مصادیق نقض حقوق بشر در ایران و ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر است. 

Please follow and like us: