حقوق بشر در ایران – امروز پنجشنبه ۱۷شهریور ماه ۱۴۰۱، تعداد افرادی که در شهرهای ایران خودکشی می کنند روند افزایشی به خود گرفته است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از دیدبان، امروز پنجشنبه ۱۷شهریور ماه ۱۴۰۱، اکبر علیوردی نیا، استاد جامعه شناسی دانشگاه مازندران، در نشست خودکشی در ایران از خودکشی ۱۰۰ هزار شهروند در شهرهای ایران طی سال ۱۳۹۹ خبر داد و از افزایش آمار خودکشی شهروندان در ۱۰ استان کشور پرده برداشت و تاکید کرد که آمار ارائه شده در خصوص خودکشی فقط شامل مواردی است که فرد خودکشی کرده و جانش را از دست داده اما نکته مهم چرایی اقدام به خودکشی شهروندان است.
محمدی با بیان اینکه میانگین خودکشی در کشور ما ۶ است و میانگین جهانی ۵.۲ است، افزود:”طبق آمار پزشکی قانونی جوانان قربانیان اصلی خودکشی‌اند و بیشتر خودکشی‌ها در بین افراد ۱۵ تا ۳۵ ساله رخ می‌دهد. همچنین ۵۴ درصد خودکشی‌های منجر به مرگ در میان جوانان زیر ۳۰ سال رخ داده است.”
وی یادآور شد:”طبق آمار وزارت بهداشت در سال ۱۳۹۹، جمعیتی معادل ۱۰۰ هزار نفر در ایران اقدام به خودکشی کردند که این میزان نیز رو به افزایش است. بعد از جوانان، مردان متاهل یا پدران، قربانیان بعدی هستند. تقریبا نیمی‌از خودکشی ها در بین افراد متاهل اتفاق می‌افتد. همچنین در سال ۱۳۹۹مردان حدود ۶۵ درصد و زنان ۳۵ درصد خودکشی‌های اتفاق افتاده را شامل شدند و در سال ۱۳۹۸ مردان ۷۰ درصد خودکشی‌ها را شامل می‌شدند.”
وی همچنین افزود:”میزان خودکشی در تهران، آذربایجان شرقی، اردبیل، اصفهان، فارس، قزوین، قم، مرکزی، مازندران و گیلان در طی این ۱۹ سال روند افزایشی داشته است.”
علیوردی نیا ادامه داد:”خودکشی در ایلام تا سال ۱۳۹۰روند افزایشی داشته اما از سال ۱۳۹۰، به بعد روند کاهشی به خود گرفت و از ۱۳.۹ در سال ۱۳۸۰ به ۱۹.۷ در سال ۱۳۹۰رسید و بعد سیر نزولی پیدا کرد. اوج نرخ خودکشی در ایلام در سال ۱۳۹۰ بوده است.”
وی تصریح کرد:”در کل کشور و در ۱۹ سال یاد شده اولین وسیله خودکشی حلق آویز کردن است که ۵۰ درصد خودکشی ها از این طریق انجام می‌شود. دومین وسیله نیز مصدومیت با سم و دارو با ۱۴ درصد و سومین روش خودسوزی، چهارمین روش سلاح گرم و سپس سقوط از بلندی است. نکته مهم آن است که در استان ایلام خودسوزی بعد از سال ۱۳۹۲سومین روش خودکشی و پس از حلق آویز کردن شده است در حالی که قبل از آن دومین روش بعد از حلق آویز کردن بود.”
به گفته این استاد جامعه شناسی:”در این ۱۹ سال یاد شده روشهای بسیار خشن خودکشی مثل خودسوزی و استفاده از سلاح گرم و… در استان هایی که پیش از آن شیوع بالایی داشتند؛ روند کاهشی به خودگرفته است.”
وی ادامه داد:”خودکشی‌هایی که در جاهایی مثل ایلام رخ می‌دهد ناشی از فزونی انسجام و انتظام اجتماعی هستند. در جاهایی مثل تهران و استان‌های صنعتی‌تر شده رابطه مستقیم بین میزان انتظام و انسجام اجتماعی و میزان خودکشی دیده می‌شود.”
وی توضیح داد:”در شش و هفت سال اخیر شاهد افزایش میزان شوهر کشی هستیم، یا دختر خودش و یا شوهر را می‌کشد و یا فرار می‌کند و شاهد قتلهای ناموسی هستیم. در مقاله‌ای نوشته بود قتل های شرافتی را می‌توان خودکشی های شرافتی نام گذاشت. تا وقتی زن در جامعه کالای ارزان قیمتی باشد که خون بهای او نصف مرد است، مشکلات طلاق دارد و… مشکل پا برجا است. در مجموع هم به مثابه ایدئولوژی و هم به مثابه ساختار باید فکری برای ساختار جامعه پدر سالارمان کرد.”
افزایش فقر، نبود امید به زندگی، نبود بازار اشتغال و فعالیتهای سازنده اجتماعی برای شهروندان، سرکوب های امنیتی و اجتماعی، محرومیتهای گسترده بر اثر سوءمدیریت در کشور، از جمله دلایل افزایش خودکشی در ایران است.
محرومیت از حق امید به زندگی و عدم برخورداری از تامین اجتماعی شهروندان در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
اشتراک گذاری
