برگزاری دستکم ۱ تجمع اعتراضی

لینک کوتاه این مطلب:
https://wp.me/p6xuBy-jzD

حقوق بشر در ایران – امروز پنجشنبه ۲۵اردیبهشت ماه ۱۳۹۹, در ادامه تجمعات اعتراضی شهروندان در اقصی نقاط ایران که ناشی از سوء مدیریت حکومت جمهوری اسلامی در بخشهای مختلف اقتصادی, اجتماعی, فرهنگی و محیط زیستی و مطالبات مالی و دیگر موارد مدیریتی کشور می باشد خانواده های کارگران معدن زغال سنگ کرمان در مقابل درب ورودی این شرکت تجمع اعتراضی برگزار کردند.

به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از ایلنا, امروز پنجشنبه ۲۵ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹, در ادامه تجمعات اعتراضی کارگران معدن زغال سنگ کرمان خانواده های این کارگران در مقابل درب ورودی ساختمان این شرکت واقع در استان مرکز استان کرمان تجمع اعتراضی برگزار کردند.

برگزاری این تجمع اعتراضی از سوی خانواده های معدن کاران در حالی صورت گرفت که روز گذشته هم گروهی از آنها در مقابل درب ورودی استانداری کرمان تجمع اعتراضی برگزار کردند و خواستار ملاقات با مسئولان استانی برای درمیان گذاشتن مشکلاتشان شدند. جلسه‌ای هم میان تعدادی از کارگران در استانداری برگزار و قرار شد که پیگیری خواسته‌‌‌های حدود ۳ هزار کارگر این شرکت تسریع شود.

حاضران در این تجمع اعتراضی اعلام کردند: “همچنان خواهان افزایش ضریب سختی کار از ۱.۵ به ۲، دائمی شدن قراردادهای کار، و اجرای نافذ و موثر طرح طبقه‌بندی مشاغل هستیم”.

معترضان افزودند: “ما حتی با امام جمعه کرمان و سایر مسئولان مذهبی این استان هم دیدار داشتیم و آنها به ما وعده پیگیری دادند اما هیچگونه تغییری در روند درخواستهای ما بوجود نیامد و به همین دلیل بازگشت به کار کارگران از تاریخ اعلام شده در این جلسه، به تاخیر افتاد”.

یکی دیگر از خواسته‌های کارگران معدن زغال سنگ کرمان مخالفت آنها از ورود این شرکت به بازار بورس که واسطه ورود شرکت سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی فولاد « دالاهو » بو ده است. معترضان اعتقاد دارند که ورود شرکت زغال سنگ کرمان از طریق دالاهو به بورس، دالاهو را بیشتر از اینها اختیاردار تمدید یا عدم تمدید قراردادهای کارگران می‌کند؛ در نتیجه تعداد زیادی از کارگران شغل خود را از دست می‌دهند.

کارگران شرکت زغال سنگ کرمان افزودند: “از آنجا که تا این لحظه عدم افزایش ضریب سختی کار و جلوگیری از ورود دالاهو به بازار بورس ملغی نشده‌اند و دائمی شدن قراردادهای کار هم با ابهام مواجه است، به اعتراض خود ادامه دادیم و امروز مانند روزهای گذشته مقابل شرکت جمع شدیم. اگر به خواسته‌های ما رسیدگی کردند به محل کار بازمی‌گردیم، اگر نه، به زودی به تهران می‌رویم تا حداقل آنجا پاسخ بگیریم”.

آنها با اشاره به اختلاف دستمزد خود با کارکنان قراردادی و رسمی شهرداری‌ها افزودند: “یک نیروی قراردادهای شهرداری ماهی ۳ تا ۴ میلیون تومان و یک نیروی رسمی شهرداری در ماه ۵ تا ۶ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کنند اما دریافتی کارگر معدن که زیرزمین جانش را کف دستش گذاشته، پس از ۲۰ سال کار، ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان است. اگر می‌خواهند اصلاحاتی انجام دهند، باید از همین نقطه شروع کنند”.