گزارشی از انواع شکنجه و تجاوز در زندان شیبان اهواز

حقوق بشر در ایران – امروز شنبه ۸ آذر ماه ۱۳۹۹، زندانیان سیاسی و عقیدتی محبوس در زندان « شیبان » مرکزی اهواز در طی دوران بازجوئی علاوه بر انواع شکنجه مورد تجاوز جنسی قرار می گیرند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز شنبه ۸ آذر ماه ۱۳۹۹، زندانیان سیاسی محبوس در زندان « شیبان » مرکزی اهواز، از شکنجه آنها از زمان بازداشت و در دوران بازجوئی خبر دادند. از جمله این شکنجه ها می توان به ضرب و جرح شدید و تجاوز جنسی به افراد بازداشت شده در دوران بازجوئی از سوی بازجویان اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند. از جمله موارد که زندانیان شیبان در این گزارش به آن اشاره کردند وجود ۱۰ بند امنیتی است که  بند ۱ این زندان به چندین سلول انفرادی تفکیک شده و از آن فقط برای شکنجه زندانیان استفاده می شود. این قسمت از زندان شیبان بصورت مجزا هست و در داخل هر سلول انفرادی هم چندین زندانی بدون رعایت اصل تفکیک جرائم برای مدت نامعلومی محبوس می شوند. این انفرادى ها با بند قرنطینه فرق دارد. هر انفرادى تقریبا به مساحت ۲ یا ۳ متر است و هر شخصى که در این سلول ها حبس مى شود چندین ماه در آنجا سخت ترین روزهایش را مى گذرد، بطورى که خبرى از غذاى مناسب یا لباس وحمام نیست. در هر یک از این سلول ها چندین زندانى نگهدارى مى شوند و با بدترین رفتارهاى غیر انسانى با آنها برخورد مى شود. 

در این گزارش که از طرف کریم دحیمی، از فعالان حقوق بشر اهواز در اختیار حقوق بشر در ایران قرار گرفته این فعال حقوق بشر، در مصاحبه با زندانیانی که خودشان مراحل بازجوئی و بازپرسی از سوی بازجویان وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه پاسداران را در زندان شیبان اهواز سپری کردند به واقعیت آنچه در زندان شیبان اهواز می گذرد را افشا کرده است. 

ح – س، زندانی سیاسی که ۴۵ روز را در این سلولهای انفرادی سپری کرده در این مصاحبه تشریح کرد:  “به این انفرادى ها « سگدونى » هم مى گویند و با شیوه هاى غیر انسانى با زندانیان برخورد مى کنند و در حقیقت نگهدارى زندانیان در این سلول ها نوعى از انواع شکنجه است و متاسفانه تاکنون به این انفرادى ها در گزارش هاى سازمان هاى حقوق بشر اشار یا به ندرت اشاره شده است. او مى گوید: به دلیل نبود امکانات بهداشتى در این سلولها، به دلیل بوى بد و تعفن هر شخصى که در آنجا نگهدارى مى شود، حتى اگر سالم باشد، بیمار مى شود.”

م – ع، دیگر زندانی سیاسی، که خودش به مدت ۲ ماه در این سلولهای انفرادی در زندان شیبان اهواز محبوس بوده او مى گوید:”چندین نفر از زندانیان در این سلول ها به دلیل نبود غذا، بیمارى وتشنگى و گرماى طاقت فرساى تابستان در اهواز، جان خود را از دست دادند. این زندانى به افزایش دوز «متادون» و خدمات طبى اشاره کرد و گفت:به بعضى از زندانیان متادون با دوز بالا مى دهند وبه دلیل فشارهاى روحى و روانى بعضى از زندانیان از این دارو استفاده مى کنند و حتى به زندانیانى که از بیمارى هاى مزمن رنج مى برند نیز این دارو را تجویز مى کنند. او اضافه کرد: به زندانیان بیمار اهمیت نگذاشته و درخواست هاى آنها جهت درمان و رساندن دارو جهت علاج بیماریهایشان اعتنا نمى کنند و بجز متادون، قرص هاى مسکن و خواب آور داروئى داده نمى شود. خیلى از زندانیان زندان شیبان اهواز بعد از آزادى و یا مرخصى از بى اعتنایی نسبت به زندانیان بیمار گزارش هاى متعددى گفتند و حتى افرادى که سالم بوده به دلیل تجویز بعضى داروها در زندان به افراد پرخاشگر وعصبى تبدیل شده و بعضى از آنها براى رهائى از رنج و سختى هاى زندان اقدام به خودکشى مى کنند.”

احمد – م، دیگر زندانیان به کریم دحیمی در این خصوص گفت: “در انفرادى ها کرامت انسان به وسیله زندانبانان پایمال مى شود، ضرب وشتم، توهین و تحقیر زندانیان در انفرادى ها هر روز رخ مى دهد، همان افرادى که در اعتراضات زندانیان زندان شیبان اهواز در فروردین ماه ۱۳۹۹ در کشتن و مجروح کردن زندانیان شرکت کردند، در انفرادى ها ما را شکنجه و آزار مى دهند. این زندانى به اسامى بعضى از مسؤلین زندان شیبان که در شکنجه زندانیان دست دارند، اشاره کرد ونام لاله زار ،عبدویس، زارع و ذوالفقاری را ذکر کرد.”

احمد – م، در ادامه افزود: “بشکل غیر انسانى با زندانى محبوس در سلولها برخورد مى شود و اگر وضعیت سلامتى زندانى در این انفرادى ها بدتر و وخیم تر مى شود به کلینیک زندان منتقل مى شود و در آنجا با خشونت با زندانى برخورد مى شود و به جوان یا مسن توهین مى کنند.”

رضا – س، از دیگر زندانیان سیاسی در خاتمه این مصاحبه به کریم دحیمی گفت: “هر مدت ۱ نفر در این سلولها جان خود را از دست مى دهد، بخصوص در تابستان بعضى از افراد را در آنجا نگهدارى مى کنند و به آنها متادون مى دهند و به دلیل گرماى زیاد و استفاده از متادون شخص متشنج شده و میمیرد، در حقیقت «متادون» در انفرادى ها داروى مرگ است.”

ضرب و شتم و رفتارهای خشونت آمیز و عدم رعایت کرامت انسانی افراد در زندانهای ایران به امری عادی از طرف کارکنان زندانها تبدیل شده و در بسیاری از مواقع زندانیان بر اثر این نوع رفتارها جان خود را از دست می دهند که این موارد از منظر حقوق بشر مصداق بارز شکنجه و ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر  و ماده ۷میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است. 

Please follow and like us: