By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-Evh
حقوق بشر در ایران – امروز چهاشنبه ۲۹آذر ماه ۱۴۰۲، جلسه دوم دادگاه رسیدگی به اتهامات یوهان هنریک نیلز فلودروس، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، برگزار شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از میزان، امروز چهارشنبه ۲۹ آذر ماه ۱۴۰۲، یوهان هنریک نیلز فلودروس، دیپلمات اهل کشور سوئد، در دومین جلسه دادرسی به اتهامات خود توسط ایمان افشاری ـ قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، محاکمه شد.
براساس این گزارش و با توجه به متون قرائت شده از کیفرخواست صادره؛ اتهامات منتسب شده به یوهان هنریک نیلز فلودروس، رصد اطلاعاتی نیروهای امنیتی ایران، بررسی پیامها، ایمیلها و پایش گوشی همراه این متهم، سفرهای وی به کشورهای متعدد، حضور یوهان هنریک نیلز فلودروس، در شهرهای مرزی ایران، ارتباطات و سفرهای این شهروند اهل کشور سوئد به اسرائیل و سایر ادله و امارات موجود، اتهامات یوهان هنریک نیلز فلودروس، دایر بر (افساد فیالارض از طریق اقدام علیه امنیت کشور و تمامیت ارضی جمهوری اسلامی با وسع گستردگی و به صورت تشکیلاتی و همکاری اطلاعاتی با اسرائیل) عنوان شد.
همچنین، در بخش دیگری از این جلسه دادرسی، یوهان هنریک نیلز فلودروس دفاعیات خود را از بابت اتهام مندرج در کیفرخواست صادره به ایمان افشاری ـ قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، ارائه و اعلام کرد:”دلایل و مطالبی داریم که نشان میدهد این شخص آگاهانه در این عرصه قدم گذاشته است. یوهان فلودروس شما از یک خانواده دارای اطلاعات و جایگاه اجتماعی بالایی هستید. خانواده شما دارای مناصب بالای دولتی هستند، بنابراین نمیتوانیم فکر کنیم شما اطلاعات کمی داشتید. درک شما از مناسبات سیاسی، اجتماعی بیش از شهروندان دیگر است.”
سپس ایمان افشاری در پاسخ به دفاعیات این متهم ادعا کرد:”بسیاری از مردم از کشورهای مختلف به ایران مسافرت میکنند و بدون مشکل به سفر خود پایان میدهند. مسیر درست گردشگری را طی میکنند و وارد خطوط قرمز امنیتی نمیشوند مطمئن باشید نماینده دادستان براساس اسناد و مدارک سوال میکند.”
متهم گفت:”زمانی که برای خدمت سربازی در سوئد بودم یکی از وظایفی که داشتم یادگیری زبان دری بود. من زبان فارسی دری را یاد گرفتم به این دلیل که مترجم تشکیلات نظامی سوئد شوم.”
قاضی خطاب به متهم بیان کرد:”درباره دانشگاههایی که در آنها تحصیل کردید توضیحاتی ارائه دهید.”
متهم گفت:”مدرک کارشناسی دانشگاه اوپسالا در سوئد، مدرک کارشناسی علوم سیاسی و زبان فارسی در سوئد، مدرک کارشناسی فلسفه، اقتصاد، سیاست و زبان عربی را در دانشگاه آکسفورد انگلیس یاد گرفتم.”
سپس قاضی افشاری اظهار کرد:”مدت ارتباط خود با نیروهای نظامی سوئد را توضیح دهید.”
متهم پاسخ داد:”من خدمت سربازی را به مدت ۱۳ ماه انجام دادم. بعد از آن استخدام ارتش یا نیروی نظامی یا هر سازمان دیگر مرتبط با اطلاعات و نظامی و امنیتی نبودم. در یک بازه زمانی ۳ الی ۴ ساله یک دوره باز آموزی زبان فارسی دری داشتم.”
قاضی گفت:”شما با میل خود با سیستم نظامی سوئد همکاری کردید ادلهای داریم که نشان میدهد شما به جلسات آنها دعوت میشدید. در ایمیل شما دعوت به مجمع سالیانه مترجمین نظامی و دعوت شما به جلسات آنها گویای این مطلب است و مقاله شما پیرامون مسائل زاهدان در مجله نظامی سوئد چاپ شده است.”
متهم یوهان فلودروس اظهار کرد:”به عنوان یک دیپلمات رسمی اتحادیه اروپا مقالهای به منظور ارتقای روابط میان ایران و اتحادیه اروپا نوشتم.”
در ادامه نماینده دادستان سوالاتی درباره اظهارات امروز متهم پرسید.
نماینده دادستان خطاب به متهم گفت که اولین بار در چه تاریخی وارد ایران شدید؟
متهم پاسخ داد:”مجموعا ۷ بار به ایران آمدهام. برای اولین بار ۱۸ آوریل ۲۰۱۰ به مدت یک هفته به ایران آمدم در آن زمان سرباز بودم و زبان فارسی دری را یاد گرفته بودم و در سال ۲۰۲۲ آخرین بار برای گردشگری به ایران آمدم.”
متهم در پاسخ به سوال نماینده دادستان که آیا رابطه دیپلماتیک با اتحادیه اروپا یا دولت سوئد دارید، گفت:”بله من دیپلمات اتحادیه اروپا هستم.”
متهم درباره سفرهای خود به ایران گفت:”سفرهایم در رابطه با موضوعاتی همچون بررسی مسائل پناهندگان افغانستانی در ایران بود، همکاریهای مهاجرتی میان ایران و اتحادیه اروپا، محیط زیست، مواد مخدر و فرهنگ بود.”
وی گفت:”اتحادیه اروپا در آن مقطع ماموریتهای بسیاری را در ایران داشت که باید ارتباط میان ایران و اتحادیه اروپا ارتقاء پیدا میکرد. من هم در تعداد اندکی از آن ماموریتها حضور داشتم.”
پس از سوالات نماینده دادستان و اظهارات متهم، قاضی ختم جلسه را اعلام کرد و گفت:”زمان جلسه بعدی متعاقبا اعلام خواهد شد.”
لازم به اشاره است، هنریک نیلز فلودروس، در تاریخ ۱۹ آذر ماه ۱۴۰۲، پس از اعزام به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، در اولین جلسه دادرسی به اتهامات خود بخشی از دفاعیاتش را ارائه کرده بود.
از سوی دیگر، در تاریخ ۱۳ شهریور ماه ۱۴۰۲، روزنامه نیورک تایمز، با انتشار گزارشی، از گذشت بیش از ۵۰۰ روز از بازداشت یک فرد تبعه کشور سوئد، با نام هنریک نیلز فلودروس، خبر داده بود.
فلودروس از سال ۲۰۱۹ به عنوان دستیار ایلوا یوهانسون ـ کمیسر اروپایی در امور مهاجرت فعالیت می کرد و در سال ۲۰۲۱، او به سرویس اقدام خارجی اروپا پیوست.
همچنین، وزارت اطلاعات، در تاریخ ۸ مرداد ماه ۱۴۰۱، با انتشار اطلاعیه ای خبر بازداشت یک شهروند تبعه کشور سوئد را اعلام کرد و تشریح علت این بازداشت مدعی شد:”متهم سوئدی که در سفرهای چندگانه پیشین به ایران، بهدلیل برخی رفتارها و ارتباطات مشکوک، در لیست مظنونین واحد ضدجاسوسی قرار گرفته بود و پس از ورود به کشور کلیه تحرکات، ارتباطات، سفرهایش به شهرهای مختلف کشور تا هنگام خروج از کشور، تحت نظر بوده است.”
وزارت اطلاعات همچنین مدعی شده که فرد بازداشت شده سابقه سفر به کشور اسرائیل را در کارنامه سفرهای خود دارد.
لازم به اشاره است، پس از بازداشت و صدور حکم حبس ابد برای حمید نوری توسط دادگاه عالی کشور سوئد، حکومت جمهوری اسلامی که از پیشتر هم سابقه گروگانگیری داشته در صدد بازداشت شهروندان کشور سوئد در ایران برآمده است.
هر چند جرم جاسوسی از منظر حقوق بشر کاملا مردود است اما در سالهای اخیر، بسیاری از شهروندان خارجی و حتی شهروندان دو تابعیتی در ایران، پس از بازداشت و پرونده سازی از سوی ارگانهای امنیتی مثل وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران با اتهاماتی مرتبط با جاسوسی، همکاری با دولت متخاصم و یا تحت عنوان پروژه نفوذ، تفهیم اتهام و محکوم به تحمل حبس شدند و پس از مدتی از این افراد بعنوان ابزاری برای معامله و دستیابی به مقاصد سیاسی از سوی حکومت جمهوری در ایران استفاده شدند.
اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.