By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-jUU
حقوق بشر در ایران – امروز چهارشنبه ۱۴ خرداد ماه ۱۳۹۹, کارگران شاغل در واحدهای لوکوموتیورانی، سوزن بانی، رئیس قطار، مانورچی، سرمانورچی، پست و بازدید و متصدی ترافیک راه آهن که بصورت نیروهای پیمانکار و تحت نظر شرکت پیمانکاری سیر و حرکت راه آهن در غالب قراردادهای موقت کار مشغول به کار هستند از اختلاف دستمزد پاداش و مزایای بین خود و کارکنان رسمی و قراردادی این شرکت ناراضی هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از ایلنا, امروز چهارشنبه ۱۴ خرداد ماه ۱۳۹۹, با توجه به تفاوت فاحش در حقوق ماهیانه, دستمزد و پاداش دریافتی کارگران پیمانکاری شاغل در واحدهای لوکوموتیورانی، سوزن بانی، رئیس قطار، مانورچی، سرمانورچی، پست و بازدید و متصدی ترافیک راه آهن که زیر نظر شرکت پیمانکاری سیر و حرکت راه آهن مشغول به کار هستند با پرسنل رسمی و قراردادی با خود راه آهن این شهروندان خواستار یکسان سازی سطح حقوق خود هستند.
براساس اعلام این کارگران معترض: “اختلاف زیادی در حقوق کارگران پیمانی مجموعه سیر و حرکت که زیرمجموعه شرکت پیمانکاری کار میکنند، نسبت به کارگران رسمی و قراردادی وجود دارد. آنها اظهار داشتند: تعداد کارگران پیمانی و عملیاتی سیر و حرکت راهآهن که شامل مشاغلی همانند لکوموتیوران، سوزن بان، رئیس قطار، مانورچی، سرمانورچی، پست و بازدید و متصدی ترافیک میشود، دستکم به ۶۰ تا ۷۰ هزار نفر در سراسر خطوط ریلی کشور میرسد. این کارگران برخلاف نیروی کار رسمی و قرارداد مستقیم مجموعه سیر و حرکت راهآهن از تسهیلاتی چون وام، اضافه کاری، پاداش و کارانه، بُن و سایر خدمات عرفی محروم هستند”.
این کارگران همچنین افزودند: “ما نیروهای پیمانکاری بسیار کمتر از کارمندان رسمی درآمد داریم. وقتی در یک محیط و کارگاه کار میکنیم و میبینیم که رسمیها از انواع مزایای مزدی و رفاهی بسیاری بهرهمند هستند ولی ما هیچکدام از این مزایا را نمیگیریم، با وجود این همه تبعیض چه انگیزهای برای کار کردن داریم؟”
به گفته یکی از کارگران سیر و حرکت راهآهن: ” به عنوان یک مانورچی در یکی از نواحی ریلی کشور مشغول کار هستم اما فاصله دریافتی من بعنوان کارگر پیمانی مانورچی با یک کارگر رسمی مانورچی که در یک محل و کارگاه کار میکنیم و هر ۲ نفر ۱ کار را انجام می دهیم حدود ۲ میلیون تومان است و این درحالیست که سایر کارگران پیمانی با عناوین شغلی مختلف در سیر و حرکت راهآهن با میانگین ۱۶ تا ۱۷ سال سابقه کاری کمترین دریافتی را در بین دیگر کارگران دارند”.
این کارگر شاغل در واحد مانورچی راه آهن در ادامه افزود: “بیشتر از ۴ سال است به همراه همکارانم تحت مسئولیت یک شرکت واسطهای مشغول کار هستم. در عین حال حقوق و بیمه ما را راهآهن پرداخت میکند. در این بین شرکتی که به بهانه تامین نیرو عملا هیچ نقشی در ارائه خدمات ندارد چرا باید به واسطه کار کارگران « با کسر هر ماه چندین میلیون تومان » به سودهای کلان دست پیدا کند”.
این کارگر به همراه سایر همکاران پیمانکار خود در خاتمه تاکید کردند: ” ما خواهان حذف پیمانکار در واحد سیر و حرکت راهآهن هستیم، در خاتمه تصریح کرد: حقوقی که از شرکت واسطهای دریافت میکنیم کفاف زندگیمان را نمیدهد در عین حال با وجود نزدیکی که میان حرفه ما با برخی نیروهای قرارداد مستقیم و حتی رسمی، دستمزدهایی که به آنها پرداخت میشود به هیچ وجه قابل مقایسه با ما نیست”.
برخورداری افراد از تامین اجتماعی مناسب از جمله موارد تاکید شده در اسناد بین المللی حقوق بشر است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که ایران از امضائ کنندگان این سند معتبر بین المللی می باشد بر محق بودن افراد در برخورداری از؛ خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری ، بیماری ، نقص اعضا ، بیوگی ، پیری یا در تمام موارد دیگر نیز تاکید شده است. اما تفاسیری غلطی که حاکمان جمهوری اسلامی از حقوق شهروندی در ایران دارند و همیشه قوانین را آنگونه تفسیر کردند که حکومت را صاحب حق می دانند و حقوق شهروندان پایمال شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.