حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۵ خرداد ماه ۱۴۰۳، وضعیت نابسامان حقوق و دستمزد کارگران پروژه ای عسلویه، کارگران واحد فضای سبز شهرداری تهران و عدم پرداخت معوقات کارگران کارخانه پارس پامچال، از جمله اخبار نقض حقوق کارگران است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز شنبه ۵ خرداد ماه ۱۴۰۳، کارگران پروژه ای شاغل در منطقه اقتصادی عسلویه، نسبت به وضعیت نابسامان حقوق و دستمزد خود در سال ۱۴۰۳، معترض هستند.
این کارگران در تشریح وضعیت خود اعلام کردند:”مزد بسیاری از کارگران پروژه‌ای پارس جنوبی در سال جدید افزایش نیافته و پیمانکاران هنوز همان حقوق سابق را پرداخت می‌کنند و به هیچکس پاسخگو هم نیستند؛ در واقع، حقوقی که در فروردین گرفتیم با حقوق سال قبل هیچ فرقی نداشت.”
محمد، از جمله این کارگران که بعنوان داربست زن در واحدهای صنعتی عسلویه مشغول به کار است تشریح کرد:”برخی پیمانکاران دست چندمِ عسلویه حتی ۳۵ درصد افزایش مصوب شورایعالی کار را نپذیرفته‌اند؛ اینها اصلاً به قانون پایبند نیستند، افزایش مزد و مزایای مزدی را قبول ندارند و کارفرمایان بالادستی نیز نظارتی اعمال نمی‌کنند.”
به گفته محمد، پیمانکاران در منطقه پارس جنوبی فعال مایشاء هستند و هرچه بخواهند انجام میدهند.
او افزود:”در روزهای گذشته کارگران پروژه‌ای در برخی سایت‌ها دست از کار کشیدند تا به شرایط مزدی خود اعتراض کنند؛ متاسفانه کارگران پروژه‌ای در پایین‌ترین سطح در رتبه‌بندی نیروی انسانی در پارس جنوبی هستند و گویا صدایشان به گوش کسی نمی‌رسد.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز شنبه ۵ خرداد ماه ۱۴۰۳، کارگران واحد فضای سبز شهرداری تهران، علیرغم گذشت بیش از ۲ ماه و ۵ روز از سال ۱۴۰۳، نسبت به پرداخت حقوق ماهیانه به این کارگران براساس محاسبات سال ۱۴۰۲، معترض هستند و می گویند؛ هنوز به مبلغ سال گذشته حقوق دریافت می‌کنیم و در حالی که پنجشنبه و جمعه باید یک روز تعطیلی داشته باشیم، اما باید سرکار بیاییم و بابت آن هم اضافه حقوق نمی‌دهند.
کارگران فضای سبز شهرداری تهران هستند که در مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران با پیمانکاران متفاوت در فضای سبز شهر تهران مشغول به کار بوده و برای زنده نگه داشتن فضای سبز شهر از صبح بسیار زود تلاش می‌کنند. این کارگران بدون حتی یک روز تعطیلی در تمام روزهای هفته مشغول فعالیت هستند، در حالی که پیمانکاران فضای سبز برخی از مناطق همچنان حقوق سال گذشته را به آنها می‌پردازند و هنوز خبری از افزایش حقوق برای این کارگران نیست.
رضا یکی از کارگرانی است که در این پارک کار می‌کند. او هر روز ساعت ۶ صبح در سرکارش حاضر می‌شود و بعد از اتمام کارش به محل شغل دومش می‌رود و در نهایت ساعت ۱۱ شب به خانه می‌رسد، او درباره وضعیت کاری خود و همکارانش می‌گوید:”متاسفانه زندگی برای کارگران بسیار سخت می‌گذرد. حقوق ما بسیار کم است. الان ۸ میلیون می‌گیریم؛ یعنی هنوز داریم به مبلغ سال گذشته حقوق دریافت می‌کنیم، اعلام کرده‌اند که ۳۵ درصد به حقوق ما اضافه خواهد شد، اما ما هنوز چیزی از این اضافه حقوق ندیده‌ایم و هنوز نمی‌دانیم که اضافه خواهد شد یا نه و حتی نمی‌دانیم که اضافه‌حقوق کی پرداخت خواهد شد.”
وی ادامه می‌دهد:”همیشه اعلام می‌شود حقوق اضافه خواهد شد، اما در موقع پرداخت کم می‌شود. البته این را هم بگویم زمانی هم که حقوق اضافه می‌شود، شاید ما دو الی سه ماه اموراتمان بگذرد، اما بعد از دو الی سه ماه بعد که دوباره اجناس گران می‌شود دوباره به مشکل می‌خوریم. این حقوقی که ما می گیریم نهایت ده روز دوام می‌آورد، تازه اگر مستاجر نباشیم اما بسیاری از همکاران ما مستاجر هستند و همان روزهای اول همه حقوق تمام می‌شود.”
سعید یکی دیگر از کارگرانی است که در جمع ما حضور دارد. او وارد بحث می‌شود و می‌گوید:”من ۶ میلیون کرایه خانه می‌دهم. این دوماه هنوز حقوقم همان حقوق سال گذشته است که ۸ میلیون تومان بود. زندگی با سختی می‌گذرد. من حدود ۳۰ سال کار کرده‌ام و بازنشسته شده‌ام، اما چون ۱۸ سال سابقه بیمه داشتم و فقط ۱۸ سال سابقه رد شده بود حدود ۵ میلیون بابت آن می‌گیرم و برای همین مجبور شدم دوباره به سرکار بیایم چون با ۴ الی ۵ میلیون تومان که زندگی نمی‌گذرد و الان بعد از بازنشستگی هم دوباره کارگری می‌کنم.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز شنبه ۵ خرداد ماه ۱۴۰۳، کارگران شاغل در کارخانه رنگ پارس پامچال، نسبت به ععدم رفع مشکلات اقتصادی، سوء مدیریت و تداوم سرگردانی و عدم پاسخگویی مسئولان، در آن واحد تولیدی صنعتی و عدم توجه وضعیت اقتصادی این کارگران ابراز ناخرسندی کرده و خواستار وصول ۵ تا ۶ ماه حقوق معوقه خود هستند.
کارگران این واحد صنعتی ـ تولیدی در تشریح آخرین وضعیت خود گفتند:”کارخانه پارس پامچال حدود ۳۰۰ کارگر داشت که طی سال‌های گذشته و همزمان با شروع مشکلات، تعداد کارگران آن به حداقل ۲۰ نفر رسیده و برخی مسئولان کمبود منابع مالی را علت اصلی مشکلات آن می‌دانند اما برخی دیگر هم مشکل اصلی را فشار طلبکاران برای وصول طلب‌های مالی خود از کارخانه اعلام می‌کنند. به هر حال این ظرفیت تولید اشتغال می‌توانست رونقی برای صنعت استان و سفره خالی کارگران باشد که متأسفانه از رمق افتاده و منتظر احیا است.”
آنها با بیان اینکه کارگران در این کارخانه به دلیل نداشتن امکانات تولید کماکان امنیت شغلی‌شان را در مخاطره می‌بینند، در ادامه گفتند:”اگر این بی‌توجهی‌ها که ناشی از تأمین نشدن منابع مالی است، ادامه پیدا کند، کارگران ضمن از دست دادن امنیت شغلی خود انگیزه‌ای برای کار کردن نخواهند داشت.”
این کارگران در ادامه گفتند:”تولید در این کارخانه بصورت حداقلی انجام می‌شود ضمن اینکه کارفرما تمام تلاش خود را برای تأمین منابع مالی به‌کار گرفته تا مبادا افزایش مشکلات بر امنیت شغلی کارگران لطمه بزند.”
کارگران کارخانه رنگ‌سازی پارس پامچال همچنین گفتند:”در حال حاضر این کارخانه با انبوهی از مشکلات کوچک و بزرگ روبرو است و کارگران به همراه کارفرما تمام تلاش خود را برای سرپا نگه داشتن آن انجام میدهند.”
کارگران کارخانه پارس پامچال، میزان مطالبات معوقه خود را به ۵ تا ۶ماه عنوان کرده و عدلت آن را کاهش تولید در این واحد صنعتی می دانند و در ادامه افزودند که در سال ۱۴۰۳ هم ۲ ماه حقوق معوقه هنوز پرداخت نشده است.
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
اشتراک گذاری
