کارگران بیکار شده قطار شهری اهواز ۲ سال مطالبات معوقه مزدی دارند

حقوق بشر در ایران – امروز سه شنبه ۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹, کارگران قطار شهری اهواز علیرغم گذشت بیش از ۱ سال نتوانستند مطالبات مزدی خود را دریافت کنند. این شهروندان به دلیل توقف فعالیت قطار شهری اهواز در وضعیت بلاتکلیف برای دریافت مطالبات مزدیشان بسر می برند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از ایلنا, امروز سه شنبه ۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹, پس از تعطیلی کارگران کارگاه قطار شهری اهواز که از اسفند ماه سال ۱۳۹۷ به دلیل مشکلات مالی تعطیل شده کارگران آن واحد صنعتی کماکان نتوانستند بخش عمده ای از مطالبات مزدی  خود را دریافت کنند. مشکل کارگران شاغل در پروژه قطار شهری اهواز غیرقابل حل باقی مانده و کسی پاسخگوی این شهروندان نیست.

براساس اعلام یکی از کارگران پروژه قطار شهری اهواز: “مطالبات معوقه ما مربوط به سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ می‌شود و تا این لحظه ۸۰ درصد از این مطالبات به کارگران پرداخت نشده و با توجه به وضع موجود کارگران برای وصول مطالبات خود به اداره کار شکایت کردند”. 

این کارگر در ادامه همچنین گفت: “کارگرانی که شکایت کرده‌اند تا مشخص شدن وضعیت مطالبات خود باید منتظر رای نهایی اداره کار بمانند ولی دیگر کارگرانی که شکایت نکردند فقط با وعده  و وعید توانستند بعد از پیگیریهای بسیار  توانستند بخش کمی از مطالبات خود را دریافت کنند”. 

طبق اظهارات این کارگر: “حدود ۱۲۰ نفر از کارگر که هنوز رابطه کاری آنها با پیمانکار قطع نشده، از سال ۱۳۹۷ به صورت میانگین مبلغی حدود ۱۰۰ میلیون تومان باید دریافت کنند این مبلغ شامل حقوق و سنوات و عیدی این کارگران از سال ۱۳۹۷ است و آنها همچنان منتظر پرداخت مطالبات مزدی خود هستند”.

این کارگر در ادامه تاکید کرد: “ماه‌هاست پیگیر پرداخت مطالبات معوقه خود از مسئولان هستیم اما شاهد اتفاق خاصی نبودیم. شرایط اقتصادی در سال جدید سخت است و این تأخیر در پرداخت حقوق‌ها بیشتر ما را تحت فشار قرار می‌دهد”.

فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که ایران از امضائ کنندگان این سند معتبر بین المللی می باشد بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری ، بیماری ، نقص اعضا ، بیوگی ، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود را مورد تاکید قرار داده اما برخوردهای قهرآمیز ارگانهای امنیتی و قضائی با کارگران ایران و بیان اتهامات امنیتی بر خواسته های این افراد مصداق بارز نقض حقوق بشر نیز می باشد.