https://wp.me/p6xuBy-nBN
حقوق بشر در ایران – امروز چهارشنبه ۲۸ آبان ماه ۱۳۹۹، کارگران شاغل در کارخانه قند اسلام آباد غرب از تبعیض و نابرابری در زمینه مسائل صنفی در این کارخانه ناراضی هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، روز سه شنبه ۲۷ آبان ماه ۱۳۹۹، با توجه به اعلام کارگران کارخانه قند اسلام آباد غرب، وابسته با سازمان اتکا، از ۱۲ ساعت کار در این کارخانه اما پرداخت حقوق برابر با ۸ ساعت کار روزانه ناراضی هستند. پنج نفر از کارگران این واحد تولیدی صنعتی به دلیل شرکتی بودن و محرومیت از حق امنیت شغلی مجبور هستند روزانه ۱۲ ساعت کار کند اما فقط به اندازه ۸ ساعت حقوق به آنها پرداخت می شود.
این کارگران در تشریح وضعیت شغلی خود اعلام کردند: ” در این کارخانه نیروها با چند وضعیت شغلی کار میکنند که شامل رسمی، پیمانی، فصلی و شرکتی هستند. نیروهای شرکتی هم مانند بقیه در قسمتهای مختلف از جمله فنی، تولید و حراست مشغول هستند.”
کارگر شاغل در کارخانه قند اسلام آباد غرب در ادامه افزود: “ساعت کاری بیشتر نیروها به صورت ۱۲ ساعتی است؛ یعنی ماهیانه حدود ۱۶۰ ساعت اضافه کار، مازاد بر کار قانونی خود مشغول به کار هستیم که ۱۵ روز آن روزکاری و ۱۵ روز دیگر شیفت شب است.”
این کارگر ادامه داد: “متاسفانه هیچ مبلغی بابت این ساعات به ما پرداخت نمیشود و فقط حداقل حقوق ثابت قانون کار ۸ ساعتی بدون تعطیلات و دیگر مزایا پرداخت میشود؛ لازم به ذکر است این مزایا به نیروهای رسمی، فصلی و پیمانی کامل پرداخت میشود و ما هر چه پیگیر میشویم کسی پاسخگو نیست!”
وی افزود: “قرار بود یک طرح در سازمان اتکا « تعاونی مصرف نیروهای مسلح » انجام شود که تمام نیروهای شرکتی با این سازمان قرارداد مستقیم ببندند، در کارخانه ما نیز از سال ۱۳۹۸ از همه نیروهای شرکتی مدارک و عکس برای تکمیل پرونده جهت اجرا شدن طرح جمع آوری شد و قرار بود از ابتدای سال ۱۳۹۹، قرارداد این نیروهای شرکتی با خود سازمان اتکا باشد، ولی تا کنون اقدامی صورت نگرفته و پس از پیگیری معلوم شد که خود شرکت قند اقدامی در این زمینه انجام نداده است و پیمانکار جدید طبق روال قبل در کارخانه مشخص شد.”
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که ایران از امضا کنندگان آن است بر محق بودن افراد در تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری ، بیماری ، نقص اعضا ، بیوگی ، پیری و غیره تاکید شده است.
همچنین در ماده ۲۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر, بر حق هر فرد در برخورداری از شرایط مناسب, حقوق مکفی در کار و سایر حمایتهای اجتماعی در مواقع بیکاری تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

