بازداشت ۱۵ شهروند در کردستان و زابل توسط نیروهای امنیتی

حقوق بشر در ایران ـ امروز دوشنبه ۲۰شهریور ماه ۱۴۰۲، ماموران امنیتی در شهرستان مریوان، سیزده تن از شهروندان را بازداشت کردندو همچنین، شیرکو حجازی، توسط نیروهای امنیتی در شهرستان سقز، بازداشت شد. از سوی دیگر، ادریسی کوهکن، توسط ماموران امنیتی، در شهرستان زابل، بازداشت  شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از کُردپا، روز یکشنبه ۱۹ شهریور ماه ۱۴۰۲، سالار آذری، کمال کوهنه‌پوشی، لقمان کهنه‌پوشی، مادح خوشنواز، کاوه داستان، سیروان ملارحیم، محمد افسری، عبدالله بلواسی، کاوه کریمیان، جمال قادری، هیوا بابایی، علی عنایت و شاهو طلوعی، توسط ماموران امنیتی در شهرستان مریوان از توابع استان کردستان، بازداشت شدند. 

براساس این گزارش، جملگی افراد بازداشت شده از فعالان محیط زیست و عضو انجمن سبز چیا در شهرستان مریوان هستند. 

همچنین، کولبرنیوز، در تکمیل این خبر اعلام کرد جملگی این بازداشت شدگان پس از چند ساعت بازجویی آزاد شدند اما کاوه داستان، کاوە کریمیان و مادیح خوشنواز، کماکان در بازداشت بسر می برند. 

تا لحظه تنظیم این خبر، از علت دقیق بازداشت، نام نهاد امنیتی بازداشت کننده و از مکان نگهداری این شهروندان اطلاعی حاصل نشده است. 

در خبری دیگر به نقل از کُردپا، امروز دوشنبه ۲۰شهریورماه ۱۴۰۲، شیرکو حجازی، فعال مدنی و رئیس هیأت فوتبال شهرستان سقز از توابع استان کردستان، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.

در این گزارش به نقل از یک فرد مظلع عنوان شده که ماموران امنیتی هنگام بازداشت شیرکو حجازی با اعمال رفتارهای خشونت آمیز و ضرب و شتم وی را مورد آزار و اذیت قرار دادند. 

همچنین، گفته میشود بازداشت وی خودسرانه و بدون حکم قضایی صورت گرفته است. 

تا لحظه انتشار این خبر، از دلیل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه شیرکو حجازی اطلاعی در دسترس نیست. 

در خبری دیگر به نقل از کمپین فعالین بلوچ، روز یکشنبه ۱۹ شهریور ماه ۱۴۰۲، ادریس کوهکن، متولد ۱۴ آبان ۱۳۷۹، فرزند: حمیدرضا، در شهرستان زابل از توابع استان سیستان و بلوچستان، توسط ماموران امنیتی، دستگیر و به مکان نامعلومی منتقل شد. 

یک فرد مطلع در تشریح چگونگی بازداشت ادریس کوهکن اعلام کرد:”ماموران اطلاعات سپاه، ساعت ۸ صبح، ادریس را از داخل منزل در ارتباط با پرونده قتلی که برادری وی بنیامین کوهکن از بابا آن در بازداشت بسر می برد دستگیر کردند و او را متهم به (مشارکت در قتل) کردند.” 

همچنین، در بخش دیگری از این خر عنوان شده که حمیدرضا کوهکن، پدر بنیامین و ادریس، به شدت تحت فشار نهادهای امنیتی از قبیل اطلاعات سپاه برای همکاری با آنها قرار دارد. 

لازم به اشاره است، بنیامین کوهکن، متولد: ۱۳۸۶، فرزند: حمیدرضا، ساکن و اهل زاهدان، در تاریخ ۱۳ دی ماه ۱۴۰۱، همزمان با اعتراضات سراسری، توسط نیروهای امنیتی در زاهدان، بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه یکی از نهادهای امنیتی در زاهدان به مدت ۱۵ روز در بلاتکلیفی بسر برد و سپس در تاریخ ۲۴ دی ماه ۱۴۰۱ هم به بازداشتگاه اداره آگاهی متعلق به نیروی انتظامی زاهدان، منتقل و در نهایت به زندان مرکزی زاهدان، منتقل و از آن زمان در پی تداوم بازجویهای جدید نگرانیها از پرونده سازی قضایی بر علیه این نوجوان ۱۶ ساله افزایش پیدا کرده است. 

اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی است که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد. 

همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت شهروندان از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خودشان در یک فرایند دادرسی، سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان را محکوم کرد. 

اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشرو ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است. 

از سوی دیگر، در ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر، به صراحت بر حق جملگی شهروندان در برخورداری از حقوق برابر و عدم تبعیض در جامعه به بواسطه جنسیت افراد و یا تفکرات و نگرشهای شخصی افراد تاکید شده است.

همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. 

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است. 

Please follow and like us: