https://wp.me/p6xuBy-zYp
حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۱۹ مرداد ماه ۱۴۰۲، قضات شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، احکام صادره بدوی بر علیه فریبا کمال آباد و مهوش شهریاری ار عینا تائید کردند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۱۸ مرداد ماه ۱۴۰۲، مهو ثابت شهریاری و فریبا کمال آبادی، دو شهروند بهایی محبوس در زندان اوین، در روندی پر ابهام توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست ریاست عباسعلی حوزان و خسرو خلیلی مهدیرجی، در مجموع به هر یک به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری، ۲ سال منع خروج از کشور، ۲ سال منع اقامت در تهران و استانهای همجوار با تهران و به ۲ سال هم منع عضویت در احزاب، گروهها و دسته جات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، محکوم شدند. این دو شهروند بهایی پیشتر هم به سبب فعالیتهای مسالمت آمیز خود هر یک به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم و پس از اتمام دوران حبس، آزاد شده بودند.
به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”احکام صادره بدوی علیه خانم کمال آبادی و ثابت شهریاری، در حالی که این شهروندان بهایی در انتظار ابلاغ برای حضور در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران جهت ارائه دفاعیات خود بودند بدون تشکیل جلسه دادرسی، صادر به و آنها در زندان اوین ابلاغ شد.”
لازم به اشاره است، فریبا کمال آبادی و مهوش ثابت شهریاری، در بدوی ابتدا در تاریخ ۳۰ آبان ماه ۱۴۰۱، توسط ایمان افشاری، قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران از بابت اتهام (تشکیل و اداره گروه به قصد اقدام علیه امنیت ملی) محاکمه و سپس اواسط آذر ماه ۱۴۰۱، هر یک، به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری، ۲ سال منع خروج از کشور، ۲ سال منع اقامت در تهران و استانهای همجوار با تهران، ۲ سال ممنوعیت ار فعالیت و عضویت در گروههای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و همچنین به توقیف اموال ضبط شده از این ۲ شهروند بهایی هنگام بازداشت به نفع دولت، محکوم شده بودند.
همچنین، اواخر آبان ماه ۱۴۰۱، جلسه بازپرسی و تفهیم اتهام مهوش ثابت شهریاری و فریبا کمال آبادی در شعبه بازپرسی دادسرای ناحیه ۳۳ تهران واقع در زندان اوین برگزار و پس از تنظیم کیفرخواست پرونده این ۲ شهروند بهایی به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران ارجاع شده بود.
مهوش ثابت شهریاری و فریبا کمال آبادی، در تاریخ ۹ مردادماه ۱۴۰۱، پس از یورش های گسترده و هماهنگ ماموران وزارت اطلاعات به منازل مسکونی شهروندان بهایی در شهرهای مشهد، ماهشهر، گرگان، شیراز، گنبدکاووس، تهران و کرج، پس از تفتیش منزل بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات واقع در بند ۲۰۹ این ارگان امنیتی واقع در زندان اوین منتقل شدند.
در تاریخ ۱۰ مردادماه ۱۴۰۱، وزارت اطلاعات، با انتشار اطلاعیه ای مدعی شد این تفتیش منازل و بازداشتها به علت ارتکاب این شهروندان بهایی به(جاسوسی برای اسرائیل)بوده است.
فریبا کمال آبادی و مهوش ثابت شهریاری، دو تن از اعضای پیشین جامعه بهائی ایران موسوم به یاران ایران هستند.
مهوش ثابت شهریاری، در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۳۸۶ در مشهد و فریبا کمال آبادی هم در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷ در منازل خود توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و پس از انتقال به بند ۲۰۹ این ارگان امنیتی واقع در زندان اوین و طی مراحل بازجوئی ها سپس در بهمن ماه سال ۱۳۸۷، به همراه سایر مدیران جامعه بهایی ایران در شعبه بازپرسی دادسرای ناحیه ۳۳ تهران واقع در زندان اوین مورد تفهیم اتهام و بازپرسی قرار گرفتند و پرونده آنها به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران ارجاع شد.
با آغاز مراحل دادرسی، مهوش ثابت شهریاری و فریبا کمال آبادی، در زمستان ۱۳۸۸ و بهار ۱۳۸۹، توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی وقت شعبه مذکور ـ محمد مقیسه و با وکالت مهناز پراکند، محاکمه و در تاریخ ۱۷ مرداد سال ۱۳۸۹، هر یک به تحمل ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شدند.
بر اساس دادنامه صادره توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران هریک از اعضای جامعه بهایی موسوم به یاران ایران، به تحمل ۲۰ سال حبس تعزیری و در مجموع ۷ نفر به ۱۴۰ سال حبس تعزیری محکوم شده بوند.
با اعلام اعتراض به حکم بدوی و ارجاع پرونده به دادگاه تجدیدنظر استان تهران، در تاریخ ۲۴ شهریور سال ۱۳۸۹ دادگاه تجدید نظر پس از حذف اتهاماتی از قبیل (جاسوسی) و (همکاری با دولت اسرائیل)، این حکم را برای هر یک به میزان ۱۰ سال حبس تعزیری کاهش داد.
پس از اجرای این حکم و در خواست اعمال ماده ۴۷۷ اعاده دادرسی و ارجاع پرونده به شعبه دیوانعالی کشور این حکم بر خلاف شرع تشخیص داده شد و مجددا به ۲۰ سال افزایش یافت و حکم ۲۰ سال زندان به فریبا کمال آبادی و مهوش ثابت شهریاری و ۵ عضو دیگر یاران ایران به صورت رسمی ابلاغ شد اما پس از گذشت ۸ سال و نیم از دوران محکومیت مدیران جامعه بهایی ایران این حکم به ۱۰ سال حبس تعزیری کاهش یافت.
مهوش ثابت شهریاری و فریبا کمال آبادی، در تاریخ ۱۷مرداد ۱۳۸۹، همراه با سایر رهبران بهایی به زندان رجاییشهر منتقل شدند اما در پی انحلال بند زنان زندان رجاییشهر در تاریخ ۱۳اردیبهشت سال ۱۳۹۰، به زندان قرچک ورامین منتقل و دو هفته بعد به بند زنان زندان اوین بازگردانده شدند و مهوش ثابت شهریاری در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، پس از اتمام دوران حبس خود آزاد شد.
همچنین، فریبا کمال آبادی هم در تاریخ ۹ آبان ماه ۱۳۹۶، پس از سپری کردن ۱۰ سال حبس خود از زندان اوین آزاد شده بود.
اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و همچنین اعتراض نسیت به فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی هست که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.
جامعه جهانی بهائی هم در تاریخ ۳۰ تیر ماه ۱۴۰۱، با انتشار بیانیه ای نسبت به افزایش فشارهای امنیتی و موج گسترده بازداشت، سرکوب محرومیت بهائیان ایران از حقوق شهروندی شان در ایران هشدار داد.
شهروندان بهائی با طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.
سرکوب بهائیان ایران ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

