حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۲۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، کارگران شاغل در کارخانه تولی پرس و صنایع بسته بندی البرز در وضعیت نامناسب اقتصادی بسر می برند و از حق امنیت شغلی هم محروم هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز سه شنبه ۲۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، کارگران شاغل در کارخانه های تولی پرس و صنایع بسته بندی البرز که بصورت پیمانی و تحت پوشش شرکتهای پیمانکار ر این ۲ واحد صنعتی مشغول به کار هستند با احتساب اردیبهشت، ۴ ماه است که حقوقی به آنها پرداخت نشده و به اجبار باید با شغلهای دیری از قبیل مسافرکشی و یا دستفروشی امرار معاش کنند.
این کارگران در تشریح وضعیت خود اعلام کردند:”با احتساب اردیبهشت ماه سال جاری، چهار ماه است پرداخت دستمزد ما کارگران دچار تاخیرهای طولانی مدت شده است و برای همین ناچاریم برای تامین هزینه زندگی خانواده‌هایمان دستفروشی و مسافرکشی کنیم و از اینکه هر روز باید در انتظار پرداخت شدن حقوق و معوقات مزدی خود باشیم خسته شدیم.”
یکی از کارگران تولی پرس گفت:”بدون پول روی رفتن به خانه را نداریم به همین دلیل ناچاریم به نحوی مخارجمان را با انجام کارهای ساختمانی، انجام کارهای خدماتی در آپارتمان‌ها، باربری و میوه چینی در فصل تابستان، تامین کنیم.”
یکی دیگر از کارگران با انتقاد از اینکه در یک سال ۱۴۰۱ مسئولان استانی نتوانسته‌اند مشکل معوقات مزدی او و سایر همکارانشان را مرتفع کنند، افزود:”بعد از ایام نوروز تولید در این کارخانه متوقف شده و کارگران کاری برای انجام دادن ندارند و حدود چهار سال است هر چند ماه یکبار بخش کمی از طلب ما به عنوان حقوق پرداخت می شود.”
این کارگر معترض همچنین افزود:”مشکلات کارخانه تولی پرس و بسته‌بندی البرز از اوایل سال ۹۷ همزمان با افزایش مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم‌ها کشور‌های غربی شروع شده و تاکنون ادامه دارد و برخی از همکاران از ترس اخراج توان پیگیری مطالباتشان را ندارند بنابراین چاره‌ای جز تحمل شرایط موجود ندارند.”
به گفته وی:”دلیلی که کارفرما برای تعطیلی موقت کارخانه ذکر می‌کند، شامل کمبود مواد اولیه تولید می‌شود اما چرا سایر واحدهای تولیدی مواد شوینده که در شهرک صنعتی البرز قزوین واقع شده‌اند، نه تنها مشکل تامین مواد اولیه تولید ندارند بلکه مرتبا افزایش تولید دارند.”
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
اشتراک گذاری
