By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-zX0
حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۱۸ مرداد ماه ۱۴۰۲، به دستور بازپرس شعبه ۳ دادسرای عمومی و انقلاب کرمانشاه وحید سرخ گل، بازداشت شد. همچنین، وحید قدیرزاده، توسط ماموران اطلاعات سپاه پاسداران، در تهران، بازداشت شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز چهارشنبه ۱۸ مرداد ماه ۱۴۰۲، وحید سرخ گل، ساکن استان کرمانشاه، متولد: ۱۳۶۱، فعال سیاسی مشروطه خواه، پس از مراجعه به شعبه ۳ بازپرسی در دادسرای عمومی و انقلاب استان کرمانشاه بازداشت شد.
به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”امروز صبح، آقای سرخ گل، به شعبه ۳ دادسرای عمومی و انقلاب استان کرمانشاه، مراجعه و بدون هیچ توضیحی، بازداشت و برای تشکیل پرونده به بازداشتگاه یکی از نهادهای امنیتی کرمانشاه منتقل شد و در پی ممانعت ماموران برای تماس وی با خانواده اش از مکان نگهداری آقای سرخ گل اطلاعی نداریم.”
لازم به اشاره است، طی روزهای اخیر، وحید سرخ گل، برای بازپرسی و تفهیم اتهامات(تبلیغ علیه نظام) و (اجتماع و تبانی) به شعبه ۳ دادسرای انقلاب استان کرمانشاه احضار شده بود.
در خبری دیگر، صبح امروز چهارشنبه ۱۸ مرداد ماه ۱۴۰۲، وحید قدیزاده، فعال سیاسی مشروطه خواه، ساکن تهران، در پی یورش جمعی از ماموران اطلاعات سپاه پاسداران به منزل پدری وی، بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”بازداشت آقای قدیرزاده پس از یورش ۱۰ تن از ماموران اطلاعات سپاه در تهران، صورت گرفته و از مکان نگهداری این فعال سیاسی مشروطه خواه، اطلاعی حاصل نشده است.”
این منبع مطلع در تشریح بازداشت وحید سرخ گل و وحید قدیرزاده به گزارشگر حقوق بشر در ایران تشریح کرد:”دلیل بازداشت این فعالان سیاسی مشروطه خواه به انتشار تصاویر و فیلمهایی بازمی گردد که آنها پس از حضور در مزار نادر جهانبانی و برخی از سران پادشاهی ایران از خودشان منتشر کرده و این تصاویر و عکسها در حساب کاربری شخصی رضا پهلوی منتشر شده بود از آن جهت ماموران امنیتی به ترتیب سمانه نوروزمرادی، محبوبه رضایی، علی اصغر حسنی راد، میثم غلامی، مهدی سیفی، وحید قدیرزاده و در نهایت هم وحید سرخ گل را بازداشت کردند.
اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی است که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.
همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت شهروندان از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خودشان در یک فرایند دادرسی، سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان را محکوم کرد.
اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشرو ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
از سوی دیگر، در ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر، به صراحت بر حق جملگی شهروندان در برخورداری از حقوق برابر و عدم تبعیض در جامعه به بواسطه جنسیت افراد و یا تفکرات و نگرشهای شخصی افراد تاکید شده است.
همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.