گزارشی از بلاتکلیفی ۲ شهروند بهایی در زندان لاکان رشت

حقوق بشر در ایران ـ  امروز سه شنبه ۲۹ خرداد ماه ۱۴۰۳، نازیلا خانی پور و وصال هروی در بازداشت موقت بسر می برند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز سه شنبه ۲۹ خرداد ماه ۱۴۰۳، وصال هروی و مادر وی نازیلا خانی پور، دو شهروند بهایی، اهل و ساکن استان گیلان، علیرغم گذشت بیش از ۳ هفته از تاریخ دستگیری با وضعیت بلاتکلیف در زندان لاکان(مرکزی) شهر رشت بسر می برند. 

به نقل از یک فرد نزدیک به خانواده این شهروندان بهایی در گفتکو با گزارشگر حقوق بشر در ایران اعلام کرد:”علیرغم گذشت سه هفته از بازداشت آنها، تلاش های خانواده برای کسب اطلاع از وضعیت و اتهاماتشان از نهادهای مربوطه نتیجه ای نداشته است. آقای هروی تاکنون تماس یا ملاقات با خانواده نداشته و خانم هروی نیز در روزهای اخیر از تماس و ملاقات محروم شده است. خانواده آنها فقط قادر به تحویل لباس برای آنها به زندان لاکان شدند اما همچنان از آزادی موقت اوین شهروندان با تودیع وثیقه ممانعت بعمل آمده است.” 

لازم به اشاره است، وصال هروی و نازیلا خانی پور، در تاریخ ۸ خرداد ماه ۱۴۰۳، توسط ماموران اطلاعات سپاه پاسداران، بازداشت و پس از تفتیش منزل و توقیف برخی لوازم شخصی به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی منتقل شده بودند. 

این شهروندان بهایی، پس از اتمام بازجویی ها و طی مراحل بازپرسی به زندذان لاکان(مرکزی) شهر رشت منتقل شدند. 

تا لحظه تنظیم این خبر، از مکان نگهداری، روند حقوقی پرونده و از مصادیق حقوقی اتهامات یا اتهام منتسب شده به نازیلا خانی پور و فرزند وی ـ وصال هروی، اطلاعی حاصل نشده است. 

سرکوب اقلیت‌های مذهبی ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.

بازداشت افراد بدون تفهیم اتهام فرد و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است. 

Please follow and like us: