گزارشی از وضعیت مهوش ثابت شهریاری، زندانی عقیدتی

حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۲۲ مهر ماه ۱۴۰۳، مهوش ثابت، شهروند بهایی در حال سپری کردن دوران حبس خود است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۲۲ مهر ماه ۱۴۰۳، مهوش ثابت، متولد: ۱۳۳۲، شهروند بهایی و زندانی عقیدتی محبوس در زندان اوین، در حالی دوران حبس تعزیری خود را سپری می کند که از حق رسیدگی پزشکی و درمان محروم شده است. این زندانی عقیدتی در حال تحمل حبس تعزیری ۱۰ ساله خود است. 

به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”خانم ثابت از بیماری ریه و سایر مشکلات تنفسی در رنج است و با توجه به کیفیت نامطلوب خدمات درمانی ارائه شده در زندان اوین این شهروند بهایی نیازمند اعزام به مرخصی درمانی یا اعزام به مرکز درمانی تخصصی و معاینه توسط پزشک متخصص ریه است اما از حق درمان محروم شده است.” 

اعمال فشارهای روحی ـ روانی به مهوش ثابت، در حالی است که این شهروند بهایی پیشتر هم در دی ماه ۱۴۰۲، از حق تماس تلفنی با خانواده خود محروم شده بود. 

لازم به اشاره است، مهوش ثابت شهریاری، در تاریخ ۳۰ آبان ماه ۱۴۰۱، توسط ایمان افشاری، قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران از بابت اتهام (تشکیل و اداره گروه به قصد اقدام علیه امنیت ملی) محاکمه و سپس اواسط آذر ماه ۱۴۰۱، به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری، ۲ سال منع خروج از کشور، ۲ سال منع اقامت در تهران و استانهای همجوار با تهران، ۲ سال ممنوعیت ار فعالیت و عضویت در گروه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و همچنین به توقیف اموال ضبط شده از این ۲ شهروند بهایی هنگام بازداشت به نفع دولت، محکوم  و این حکم پس از اعلام اعتراض و ارجاع پرونده به شعبه ۳۶ ادگاه تجدیدنظر استان تهران توسط عباسعای حوزان و خسرو خلیلی مهدریجی، قاضی و مستشار شعبه مذکور، عینا و این شهروند بهایی در زندان اوین، ابلاغ شد. 

همچنین، اواخر آبان ماه ۱۴۰۱، جلسه بازپرسی و تفهیم اتهام مهوش ثابت شهریاری در شعبه بازپرسی دادسرای ناحیه ۳۳ تهران واقع در زندان اوین برگزار و پس از تنظیم کیفرخواست پرونده این شهروند بهایی به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران ارجاع شده بود.‌

مهوش ثابت شهریاری، در تاریخ ۹ مردادماه ۱۴۰۱، پس از یورش های گسترده و هماهنگ ماموران وزارت اطلاعات به منازل مسکونی شهروندان بهایی در شهرهای مشهد، ماهشهر، گرگان، شیراز، گنبدکاووس، تهران و کرج، پس از تفتیش منزل بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات واقع در بند ۲۰۹ این ارگان امنیتی واقع در زندان اوین منتقل شد. 

در تاریخ ۱۰ مردادماه ۱۴۰۱، وزارت اطلاعات، با انتشار اطلاعیه ای مدعی شد این تفتیش منازل و بازداشت‌ها به علت ارتکاب این شهروندان بهایی به(جاسوسی برای اسرائیل)بوده است.

مهوش ثابت شهریاری، یکی از اعضای پیشین جامعه بهائی ایران موسوم به یاران ایران است. 

این شهروند بهایی، پیش از این هم در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۳۸۶ در مشهد، توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و پس از انتقال به بند ۲۰۹ این ارگان امنیتی واقع در زندان اوین و طی مراحل بازجوئی ها سپس در بهمن ماه سال ۱۳۸۷، به همراه سایر مدیران جامعه بهایی ایران در شعبه بازپرسی دادسرای ناحیه ۳۳ تهران واقع در زندان اوین مورد تفهیم اتهام و بازپرسی قرار گرفت و پرونده وی به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران ارجاع شد.

با آغاز مراحل دادرسی، مهوش ثابت شهریاری، در زمستان ۱۳۸۸، توسط محمد مقیسه ـ قاضی وقت شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران و با وکالت مهناز پراکند، محاکمه و در تاریخ ۱۷ مرداد سال ۱۳۸۹، به تحمل ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شد.

بر اساس دادنامه صادره توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران، هریک از اعضای جامعه بهایی موسوم به یاران ایران، به تحمل ۲۰ سال حبس تعزیری و در مجموع ۷ نفر به ۱۴۰ سال حبس تعزیری محکوم شده بوند.

با اعلام اعتراض به حکم بدوی و ارجاع پرونده به دادگاه تجدیدنظر استان تهران، در تاریخ ۲۴ شهریور سال ۱۳۸۹، قاضی دادگاه تجدید نظر استان تهران، پس از حذف اتهاماتی از قبیل (جاسوسی) و (همکاری با دولت اسرائیل)، این حکم را به میزان ۱۰ سال حبس تعزیری برای هر یک از اعضای یاران ایران، کاهش داد.

پس از اجرای این حکم و در خواست اعمال ماده ۴۷۷ اعاده دادرسی و ارجاع پرونده به شعبه دیوان‌عالی کشور این حکم بر خلاف شرع تشخیص داده شد و مجددا به ۲۰ سال افزایش یافت و حکم ۲۰ سال زندان به مهوش ثابت شهریاری و ۶ عضو دیگر یاران ایران به صورت رسمی ابلاغ شد اما پس از گذشت ۸ سال و نیم از دوران محکومیت مدیران جامعه بهایی ایران این حکم به ۱۰ سال حبس تعزیری کاهش یافت.

مهوش ثابت شهریاری، در تاریخ ۱۷مرداد ۱۳۸۹، همراه با سایر رهبران بهایی به زندان رجایی‌شهر منتقل شد اما در پی انحلال بند زنان زندان رجایی‌شهر در تاریخ ۱۳اردیبهشت سال ۱۳۹۰، به زندان قرچک ورامین منتقل و دو هفته بعد به بند زنان زندان اوین بازگردانده شد و در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، پس از اتمام دوران حبس خود آزاد شد.

جامعه جهانی بهائی هم در تاریخ ۳۰ تیر ماه ۱۴۰۱، با انتشار بیانیه ای نسبت به افزایش فشارهای امنیتی و موج گسترده بازداشت، سرکوب محرومیت بهائیان ایران از حقوق شهروندی شان در ایران هشدار داد.

شهروندان بهائی با طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.

 سرکوب بهائیان ایران ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.‌ 

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است. 

Please follow and like us: