ناهید شیرپیشه، زندانی سیاسی به مرخصی اعزام شد

حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۳۰اسفند ماه ۱۴۰۳، ناهید شیرپیشه، زندانی سیاسی به مرخصی اعزام شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۲۹ اسفند ماه ۱۴۰۳، ناهید شیرپیشه، زندانی سیاسی، فرهنگی بازنشسته و مادر پویا بختیاری ـ از جان باختگان اعتراضات سراسری آبان ۱۳۹۸، محبوس در زندان مرکزی استان زنجان به مرخصی اعزام شد. این زندانی سیاسی در حالی سپری کردن حبس تعزیری ۵ ساله خود است. این رخداد، خود شاهدی بر نقض مستمر حقوق بشر، نقض قوانین کیفری داخلی و بین‌المللی و فشارهای بی‌رحمانه بر زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی است.

براساس این گزارش، ناهید شیرپیشه، به با تودیع قرار وثیقه برای مدت ۱۴ روز به مرخصی اعزام شده است. 

اعزام ناهید شیرپیشه به مرخصی ۱۴ روزه پس از آن صورت گرفته که این زندانی سیاسی، چندی پیش، بر اثر افزایش فشارهای روحی ـ روانی، در زندان، اقدام به خودکشی کرده بود. 

نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی

مادر پویا بختیاری، معلم زندانی، پس از بیش از یک سال و نیم از بازداشت، تنها به دلیل درخواست عدالت و آزادی فرزندش، از بند زندان به مرخصی آمده است. بازداشت ناهید شیرپیشه، که از تیر ماه ۱۴۰۱ شروع شد، پس از پیگیری‌های بی‌وقفه برای آزادی پسرش که خود در زندان به سر می‌برد، او را به پنج سال حبس محکوم کرد. این بازداشت غیرقانونی به وضوح نقض حقوق بشر است و نشان‌دهنده سرکوب مستمر خانواده‌های زندانیان سیاسی و نقض آزادی بیان و حق دادخواهی است.

در سطح بین‌المللی، بازداشت فعالان حقوق بشر و مقامات دولتی جمهوری اسلامی بارها به عنوان نقض جدی حقوق بشر و حقوق مدنی و سیاسی محکوم شده است. گزارش‌های متعدد از سازمان‌های حقوق بشری، از جمله عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر، نشان‌دهنده نقض سیستماتیک و گسترده حقوق زندانیان سیاسی در ایران است.

نقض اصول حقوقی در زندان‌های جمهوری اسلامی

ناهید شیرپیشه، در زندان زنجان تحت شرایط غیرانسانی و برخلاف اصول قانونی و حقوقی که در بسیاری از کشورها به رسمیت شناخته شده‌اند، قرار داشته است. یکی از مهم‌ترین این نقض‌ها، عدم رعایت اصل تفکیک جرایم است. براساس قوانین کیفری و بین‌المللی، زندانیان باید بر اساس نوع جرم خود در بندهای مختلف زندان نگهداری شوند تا از آزار و اذیت روانی و جسمی در امان باشند. اما در جمهوری اسلامی، این اصل به‌شدت نقض شده است و زندانیان سیاسی و عقیدتی به‌ویژه در کنار مجرمان عادی نگهداری می‌شوند.

ناهید شیرپیشه که به‌خاطر فعالیت‌های دادخواهانه‌اش زندانی شده بود، حتی با شرایط بحرانی مواجه شد و در یکی از مراحل بازداشت خود، دست به خودکشی زد. چنین رفتاری از سوی مقامات زندان که منجر به ایجاد فشارهای روانی مضاعف و شرایط غیرانسانی برای زندانیان سیاسی می‌شود، در راستای نقض آشکار حقوق بشر و حقوق زندانیان است.

نقض حقوق زندانیان در زندان‌های ایران بر اساس حقوق بین‌المللی

در سطح بین‌المللی، شرایط زندانیان در جمهوری اسلامی ایران به‌ویژه زندانیان سیاسی، مطابق با کنوانسیون‌های حقوق بشر سازمان ملل متحد و بسیاری از معاهدات بین‌المللی نقض شده است. بر اساس اصول کنوانسیون ضد شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز، زندانیان نباید تحت آزارهای جسمی یا روانی قرار گیرند. اما گزارش‌ها نشان می‌دهند که زندانیان سیاسی ایرانی تحت شکنجه‌های روانی و جسمی قرار دارند و مقامات زندان به‌طور مکرر از حقوق اولیه آنان، از جمله حق برخورداری از درمان پزشکی مناسب و شرایط انسانی در زندان، جلوگیری می‌کنند.

علاوه بر این، مطابق با حقوق بین‌المللی، کشورهای عضو سازمان ملل متحد موظفند تا از حقوق مدنی و سیاسی زندانیان به‌ویژه در قبال کسانی که به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی یا انتقاد از دولت خود زندانی شده‌اند، حمایت کنند. جمهوری اسلامی ایران در این زمینه‌ها نه‌تنها وظایف خود را نادیده گرفته بلکه به اعمال شدیدترین نوع سرکوب‌ها علیه زندانیان سیاسی ادامه داده است.

درخواست جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران

بازداشت ناهید شیرپیشه و دیگر زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی ایران، همچنان برای سازمان‌های حقوق بشری جهانی یک بحران حقوقی و انسانی به‌شمار می‌آید. این سازمان‌ها به‌ویژه از مقامات ایرانی خواسته‌اند که به‌سرعت شرایط زندانیان را مطابق با استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر اصلاح کرده و به درخواست‌های قانونی و حقوقی زندانیان سیاسی پاسخ دهند. در این میان، فشارهای جهانی می‌تواند به آزادسازی زندانیان سیاسی و تغییر سیاست‌های سرکوبگرانه جمهوری اسلامی کمک کند.

آینده نامعلوم ناهید شیرپیشه و دیگر فعالان حقوق بشر

در حالی که ناهید شیرپیشه پس از مدت‌ها زندانی بودن به مرخصی آمده است، آینده او و دیگر زندانیان سیاسی همچنان مبهم است. پرسش‌های زیادی در مورد امکان آزادی طولانی‌مدت و شرایط برخورداری از حقوق اولیه برای این زندانیان مطرح است. به‌ویژه اینکه جمهوری اسلامی ایران همواره با روش‌های سرکوبگرانه و با استفاده از ابزارهای سیاسی، از حقوق زندانیان سیاسی و معترضان به شدت جلوگیری کرده است.

لازم به ذکر است، اواخر شهریور ماه ۱۴۰۱، ناهید شیرپیشه توسط شعبه یک دادگاه انقلاب کرج از بابت اتهامات «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» در مجموع به تحمل ۶ سال حبس تعزیری محکوم و این حکم در دادگاه تجدیدنظر عینا تائید و ناهید شیرپیشه، در تاریخ ۷ آبان ماه ۱۴۰۱، از زندان کچویی کرج، به بهانه اعزام به بیمارستان، به زندان مرکزی زنجان تبعید شد.

مادر پویا بختیاری، در تاریخ ۲۰ تیر ماه ۱۴۰۱، در پی یورش خشونت آمیز نیروهای امنیتی به منزل شخصی او پس از شکستن درب ورودی و تفتیش و ضبط برخی وسائل شخصی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات کرج منتقل شد و پس از طی مراحل بازجوئی و تفهیم اتهام در تاریخ ۶ مردادماه ۱۴۰۱، به بند زنان در زندان کچویی کرج منتقل شد.‌

همچنین، با توجه به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم در زندان کچویی کرج، ناهید شیرپیشه در میان زندانیان جرائم خطرناک محبوس و از چندی پیش در پی درگیری با یکی از زندانیان با آسیب جسمی مواجه شده بود. 

ناهید شیربیشه پیش از این‌هم در تاریخ ۱۷ فروردین ۱۴۰۰، به همراه همسرش منوچهر بختیاری و تنی چند از خانواده های جان باختگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸، در اصفهان پس از توقف اتوبوس حامل آنها توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در تاریخ ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۰ به همراه منوچهر بختیاری آزاد شدند.‌ 

از جامعه بین‌المللی خواسته می‌شود تا فشارهای خود را بر جمهوری اسلامی ایران افزایش دهد تا حقوق بشر و حقوق قانونی زندانیان سیاسی محترم شمرده شود و از اقدامات غیرانسانی و سرکوبگرانه جلوگیری گردد.

این گزارش نشان‌دهنده عمق نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران است که مستند به قوانین داخلی و بین‌المللی، جفا به زندانیان سیاسی و نقض حقوق انسانی آنان را به نمایش می‌گذارد. 

Please follow and like us: