By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-yNH
حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۲۲تیر ماه ۱۴۰۲، ناهید شیرپیشه، زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی زنجان، از حقوق اولیه یک زندانی محروم است.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز پنجشنبه ۲۲ تیر ماه ۱۴۰۲، ناهید شیرپیشه ـ مادر پویا بختیاری و زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی زنجان، در حالی دوران حبس تعزیری خود را سپری می کند که بر اثر فقدان رعایت اصل تفکیک جرائم در آن زندان، از سوی شماری از زندانیان جرائم غیرسیاسی مورد ضرب و شتم قرار گرفته و علاوه بر این از حق ملاقات با فرزند خود، مونا بختیاری، محروم است. این زندانی سیاسی در حالی سپری کردن حبس تعزیری ۵ ساله خود است.
به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”خانم شیرپیشه، از زمانی که به زندان زنجان منتقل شده فقط ۲ ماه در بند عمومی بوده و مابقی ماهها را در سلول انفرادی سپری کرده و حدود ۲ هفته قبل پس از انتقال این زندانی سیاسی به بند زنان، با توجه به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم، در پی مشاجره چند تن از زندانیان، با این زندانی سیاسی وی با شلنگ و سایر وسائل موجود به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و علت درگیری هم این جمله بوده که وقتی زندانیان علت زندانی شدن ناهید شسرپیشه را از او پرسیده بودند وی اعلام کرد(پسر من پویا بختیاری در اعتراضات آبان ۱۳۹۸ توسط ماموران حکومتی کشته شده) ناگهان یکی از زندانیان غیرسیاسی به دخالت در صحبتهای ناهید شیرپیشه گفت(اعتراض نبوده اغتشاش بوده) و ناهید شیرپیشه در پاسخ به آن زندانی گفته بود (من با شما حرفی ندارم) که همین مساله منجر به درگیری آن زندانیان با ناهید شیرپیشه شد و در این بین یکی از زندانیان با استفاده از شلنگ در صدد خفه کردن این زندانی سیاسی بوده و ناهید شیرپیشه با درخواست خود به سلول انفرادی منتقل شده چون در بند عمومی امنیتی برای او وجوید ندارد.”
این منبع مطلع همچنین افزود:”در پی اعتراضی که چندی پیش، مونا بختیاری برای ممانعت مسئولان زندان زنجان، برای ملاقات وی با مادر خود داشت با پرونده سازی قضایی مواجه شده و از سوی دیگر با توجه به اینکه منوچهر بختیاری هم در زندان قزوین محبوس شده تنها فرزند آنها، مونا هم در وضعیت نابسامان است و این خانواده به شدت از هم پاشیده شده است.”
لازم به ذکر است، اواخر شهریور ماه ۱۴۰۱، ناهید شیرپیشه توسط شعبه یک دادگاه انقلاب کرج از بابت اتهامات (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) و (فعالیت تبلیغی علیه نظام) در مجموع به تحمل ۶ سال حبس تعزیری محکوم و این حکم در دادگاه تجدیدنظر عینا تائید و ناهید شیرپیشه، در تاریخ ۷ آبان ماه ۱۴۰۱، از زندان کچویی کرج، به بهانه اعزام به بیمارستان، به زندان مرکزی زنجان تبعید شد.
مادر پویا بختیاری، در تاریخ ۲۰ تیر ماه ۱۴۰۱، در پی یورش خشونت آمیز نیروهای امنیتی به منزل شخصی او پس از شکستن درب ورودی و تفتیش و ضبط برخی وسائل شخصی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات کرج منتقل شد و پس از طی مراحل بازجوئی و تفهیم اتهام در تاریخ ۶ مردادماه ۱۴۰۱، به بند زنان در زندان کچویی کرج منتقل شد.
همچنین، با توجه به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم در زندان کچویی کرج، ناهید شیرپیشه در میان زندانیان جرائم خطرناک محبوس و از چندی پیش در پی درگیری با یکی از زندانیان با آسیب جسمی مواجه شده بود.
ناهید شیربیشه پیش از اینهم در تاریخ ۱۷ فروردین ۱۴۰۰، به همراه همسرش منوچهر بختیاری و تنی چند از خانواده های جان باختگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸، در اصفهان پس از توقف اتوبوس حامل آنها توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در تاریخ ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۰ به همراه منوچهر بختیاری آزاد شدند.
اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی هست که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.
همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت شهروندان از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خودشان در یک فرایند دادرسی، سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان را محکوم کرد.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.