https://wp.me/p6xuBy-RNR
حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۲۳ فروردین ماه ۱۴۰۴، داوود حدادی نیا، از حق درمان محروم شده است.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز شنبه ۲۳ فروردین ماه ۱۴۰۴، داوود حدادینیا، ساکن شهرستان بهمئی از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد با توجه به گذشت ۸۶ روز از تاریخ دستگیری از حقوق اولیه یک متهم سیاسی، محروم و در زندان مرکزی شهر یاسوج بسر می برد.
به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”علیرغم اینکه بیش از ۸۶ روز از تاریخ دستگیری داوود حدادی نیا گذشته، اما وی همچنان با وضعیت بلاتکلیف و مبهم در زندان یاسوج محبوس شده است. همه می دانند وضعیت درمانی در زندانهای ایران جگونه است و با توجه به اینکه آقای حدادی نیا از بیماری روحی در رنج است میزان اختلالات وی بیشتر شده و این یعنی بحران روانی و روحی وی بیش از پیش افزایش پیدا کرده است.”
لازم به اشاره است، داوود حدادی نیا در تاریخ ۲۸ دی ماه ۱۴۰۳، پس از بازگشت به ایران، توسط نیروهای امنیتی، دستگیر و در تاریخ ۲۸ آذر ماه ۱۴۰۳، توسط قاضی شعبه دادگاه انقلاب یاسوج از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شد.
دستگیری و پرونده سازی قضایی جدید بر علیه داود حدادی نیا در خالی صورت گرفت که وی پیشتر هم در تاریخ ۱۸ تیر ماه ۱۴۰۳، در شهرستان بهمئی، برای تفهیم اتهام و تشکیل پرونده قضایی جدید به شعبه ۲ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب آن شهرستان، احضار و تحت بازجویی قرار گرفته بود.
این فعال مدنی، پیشتر هم در فروردین ماه ۱۴۰۳، از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۳ ماه حبس رای باز محکوم شد و در پی ابلاغ حکم و اعلام تسلیم به رای و کاهش یک چهار از مجموع حبس خود به ۲ ماه و ۹ روز حبس تعزیری محکوم شده و باید صبح ها از زندان شهرستان خارج و برای انجام کارهای خدماتی خود را به مسئولان شهرداری دهدشت معرفی کند و عصر همان روز به زندان بازگردد.
داوود حدادی، در تاریخ ۲۸ بهمن ماه ۱۴۰۲ هم توسط ماموران امنیتی، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه پلیس اطلاعات و امنیت در شهرستان دهدشت و طی مراحل بازجویی ها و تنظیم کیفرخواست در نهایت به زندان مرکزی دهدشت منتقل شده بود.
وی، پیشتر هم در شهریور ماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در شهرستان بهمئی، بازداشت و پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام به زندان شهرستان دهدشت، منتقل و پس از تامین وثیقه در تاریخ ۱۷ مهر ماه ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۲۰۰ میلیون تومان از زندان شهرستان دهدشت آزاد شده بود.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

