By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-htX
حقوق بشر در ایران – آرش گنجی, از اعضای کانون نویسندگان ایران که در حدود ۱۶ روز پیش در پی یورش ماموران وزارت اطلاعات به منزل شخصی وی بازداشت شد پس از انتقال به سلول انفرادی بند امنیتی وزارت اطلاعات در زندان اوین کماکان در وضعیتی بلاتکلیف و در محرومیت از حق انتخاب وکیل بسر می برد.
به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از کانون نویسندگان ایران, امروز دوشنبه ۱۶ دی ماه ۱۳۹۸, آرش گنجی, مترجم و منشی هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران که از تاریخ ۱ دی ماه سالجاری در پی یورش ماموران وزارت اطلاعات به منزل شخصی وی پس از تفتیش منزل بازداشت شده بود سپس به سلول انفرادی بند امنیتی ۲۰۹ وزارت اطلاعات در زندان اوین منتقل شد و از حق انتخاب وکیل و در وضعیتی بلاتکلیف قرار گرفته است.
براساس این گزارش؛ “آرش گنجی، پس از بازداشت به مکان نامعلومی منتقل شده بود و در این مدت فقط ۲ تماس کوتاه با خانوادهاش داشته و معلوم شد که در بند ۲۰۹ زندان اوین که در اختیار وزارت اطلاعات است بازجویی میشود؛ اما از دلایل بازداشت، اتهام، نحوه بازجویی و شرایطی که در آن به سر میبرد هیچ اطلاعی در دست نیست”.
نگهداری آرش گنجی در سلول انفرادی و در بند امنیتی ۲۰۹ وزارت اطلاعات در حالی است که به خانواده و حتی وکیل مدافع اجازه ملاقات و یا اعلام وکالت بر پرونده وی داده نشده است.
لازم به ذکر است؛“آرش گنجی”, مترجم و منشی منتخب هیئت دبیران در کانون نویسندگان ایران, در تاریخ ۱ دی ماه ۱۳۹۸, در پی یورش ماموران امنیتی به منزل شخصی وی در تهران پس از تفتیش منزل و ضبط برخی لوازم شخصی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده بود.
- بیشتر بخوانید: بازداشت آرش گنجی, از اعضای کانون نویسندگان ایران
آرش گنجی مترجم کتابهایی همچون: غروب خدایان برفراز نظم نوین جهانی, مبارزه بر سر شیوه تفکر در جنبش طبقه کارگر و کشتن موش در یکشمبه و چندین جلد کتاب دیگر می باشد.
بازداشت افراد و عدم بدون تفهیم اتهام فرد در زمان بازداشت و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز مورد تاکید قرار گرفته است.
همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی میباشد که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.
در اکثر موارد بازداشتهای فراقانونی و خودسرانه با اتهاماتی واحی و در راستای سرکوب آزادی بیان و عقیده افراد می باشد که در اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و همچنین ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز بر عدم سرکوب افراد بر مبنای آزادی بیان و عقیده تاکید شده است. با توجه به مفهوم اصل آزادی بیان هر انسانی محق است تا به هر طریق ممکن بتواند عقاید و نظریات و دیدگاههای خود را بدون ملاحظات مرزی و به هر شکل ممکن منتشر کند.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل . سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید قرار گرفته است اما برخوردهای فراقانونی از سوی ارگانهای امنیتی ناقض قوانینی است که خود تدوینگر آن بودند و ادعای عمل بر آن را دارند.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.