
حقوق بشر در ایران – امروز جمعه ۷ شهریور ماه ۱۳۹۹, ماموران امنیتی شهرستان ایرانشهر محمد شهردرازی, اهل روستای شهردراز از توابع مرکزی شهرستان ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان را به اتهام پیگیری وی در مورد تصرف بخش از زمینهای کشاورزی اهالی این روستا توسط شرکت گاز به بهانه عبور خط لوله گاز بازداشت کردند.
به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از کمپین فعالین بلوچ, روز یکشنبه ۲ شهریور ماه ۱۳۹۹, محمد شهردرازی – فرزند: قاسم – اهل روستای شهردراز از توابع ایرانشهر واقع در استان سیستان و بلوچستان, به اتهام پیگری و ممانعت این شهروند در تصرف بخشی از زمین های کشاورزی مردم روستای شهردراز توسط شرکت گاز به بهانه انتقال خط لوله گاز توسط ماموران انتظامی بازداشت و پس از انقال به بازداشتگاه مورد ضرب و جرح قرار گرفت.
یک منبع مطلع در این خصوص گفت: ”ماموران امنیتی پاسگاه شهردراز با هماهنگی شرکت گاز بدون حکم قضایی به زمین های کشاورزی مردم یورش برده و برای متفرق کردن مردم اقدام به تیراندازی کرده اند.“
این منبع در ادامه گفت: ”با تیراندازی ماموران امنیتی برای ایجاد رعب و وحشت، کشاورزان اعتراض کرده و نیروهای امنیتی محمد را بازداشت کرده و با خود برده اند.“
این منبع افزود: ”طی جلسه ای که شرکت گاز به همراه ارگان های دولتی با کشاورزان داشته قرار بر این بود که در قبال انتقال خط لوله گاز، زمین هایی که در مسیر آن قرار دارند را خریداری کند و پول آن به کشاورزان پرداخت شود که چند روز پس از نتیجه جلسه شرکت گاز بد عهدی کرده است.“
این منبع تصریح کرد: ”پیش از یورش ماموران امنیتی برای تصرف زمین های کشاورزی مردم، پرسنل شرکت گاز به کشاورزان اعلام و تهدید کرده بودند که در صورت جلوگیری و ممانعت از ادامه کار، آنها را بازداشت و برعلیه آنها پرونده سازی خواهند کرد.“
همچنین خبرها حاکی است که ماموران امنیتی پس از بازداشت و انتقال محمد به بازداشتگاه او را مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار داده اند.
بازداشت افراد بدون تفهیم اتهام فرد و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ می باشد.
همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی میباشد که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.
اعتراف گیری اجباری به ضرب و شتم و تهدید بر افراد از جمله مصادیق بارز نقض اسناد بین المللی حقوق بشر و همچنین میثاق های بین المللی حقوق مدنی و سیاسی میباشد. در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین در ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی به صراحت کلام بر ممنوعیت شکنجه افراد تاکید شده است.