بازداشت زینب همرنگ, معلم ساکن تهران توسط نیروهای امنیتی

لینک کوتاه این مطلب:
https://wp.me/p6xuBy-hDL

حقوق بشر در ایران – روز سه شنبه ۲۴ دی ماه ۱۳۹۸, در پی یورش ماموران امنیتی به محل سکونت زینب همرنگ سید بگلو, معلم ساکن تهران, وی را پس از تفتیش منزل و ضبط لوازم شخصی بازداشت و به زندان اوین منتقل کردند. همچنین ماموران امنیتی در همان زمان دختر زینب همرنگ را هم بازداشت کرده بودند که وی پس از ساعاتی آزاد شد.

به گزارش حقوق بشر در ایران, روز سه شنبه ۲۴ دی ماه ۱۳۹۸, زینب همرنگ سید بگلو, معلم ساکن تهران, اهل شهرستان مغان از توابع استان اردبیل, به همراه دخترش در پی یوروش ماموران امنیتی به منزل شخصی وی پس از تفتیش منزل و ضبط لوازم شخصی بازداشت و به زندان اوین منتقل شدند و پس از ساعاتی فقط دخترش آزاد شد.

بنقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران ضمن اعلام این خبر گفت: ” تعداد ۴ نفر از ماموران امنیتی که ۱ نفر آنها زن بود پس از ورود به منزل و نشان دادن حکم بازداشت و تفتیش منزل زینب همرنگ, معلم شاغل در منطقه ۱۸ آموزش و پرورش تهران و تفتیش کامل منزل و ضبط چند جلد کتاب و گوشی تلفن همراه اقدام به بازداشت زینب همرنگ سید بگلو کرده و در همان زمان دختر وی را هم بازداشت کردند که پس از انتقال به بازداشتگاه ساعاتی بعد فقط دخترش را آزاد کردند و از آن زمان تا به امروز هیچ اطلاعی از وضعیت وی در دست نیست”.

این منبع مطلع همچنین گفت: “حتی نمی دانیم اتهاماتی که زینب همرنگ از بابت آنها بازداشت شده چه هست اما پس از مراجعه به دادسرای امنیت تهران واقع در زندان اوین به همسر زینب همرنگ گفته شده برای آزادی موقت وی بادی وثیقه ای به مبلغ ۶۰۰ میلیون تومان را تودیع کند که با توجه به عدم توانائی وی در تامین مبلغ وثیقه باعث تداوم بازداشت وی شده است”.

در اکثر موارد بازداشتهای فراقانونی و خودسرانه با اتهامات واحی و در راستای سرکوب آزادی بیان و عقیده افراد می باشد که در اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و همچنین ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز بر عدم سرکوب افراد بر مبنای آزادی بیان و عقیده تاکید شده است. با توجه به مفهوم اصل آزادی بیان هر انسانی محق است تا به هر طریق ممکن بتواند عقاید و نظریات و دیدگاههای خود را بدون ملاحظات مرزی و به هر شکل ممکن منتشر کند.

بازداشت خودسرانه و بلاتکلیف نگه داشتن افراد و همچنین عدم تفهیم اتهام فرد در زمان بازداشت و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز مورد تاکید قرار گرفته است.

همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی میباشد که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.