لاله ساعتی، نوکیش مسیحی به حبس تعزیری محکوم شد

حقوق بشر در ایران  – امروز دوشنبه ۶ فروردین ماه ۱۴۰۳، لاله ساعتی، نوکیش مسیحی توسط قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به حبس تعزیری و منع خروج از کشور محکوم شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز دوشنبه ۶ فروردین ماه ۱۴۰۳، لاله ساعتی، فرزند: ناصر، متولد: ۲۱ خرداد ماه ۱۳۵۷، ساکن شهرک اکباتان واقع در غرب استان تهران، نوکیش مسیحی و دگراندیش مذهبی، محبوس در بند زنان زندان اوین، توسط قاضی ایمان افشاری ـ رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و منع خروج از کشور، محکوم شد. این نوکیش مسیحی پس از بازداشت در بهمن ماه ۱۴۰۲ و طی مراحل بازجویی ها در بند عمومی زندان اوین با وضعیت بلاتکلیف بسر می برد. 

براساس حکم صادره توسط قاضی ایمان افشاری که از طریق سامانه ثنا به خانواده و وکیل تسخیری لاله ساعتی ابلاغ شده این نوکیش مسیحی از بابت اتهام (اقدام علیه امنیت ملی از طریق ارتباط با سازمانهای مسیحی صهیونیستی) به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و دو سال منع خروج از کشور، محکوم شده است. 

به نقل از یک فرد نزدیک به خانواده لاله ساعتی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”حکم مذکور هنوز در زندان اوین به متهم پرونده ابلاغ نشده ولی از طریق سامانه ثنا به وکیل تسخیری وی ابلاغ شده است.” 

لازم به اشاره است، لاله ساعتی، در تاریخ ۲۶ اسفند ماه ۱۴۰۲، توسط قاضی ایمان افشاری ـ رئیس شعبه ۲۶دادگاه انقلاب تهران در حالی که از حق انتخاب وکیل (با اعمال تبصره ماده ۴۸ آئین دادرسی کیفری) محروم شد، با حضور وکیل تسخیری، از بابت اتهام (اقدام علیه امنیت ملی) که به سبب فعالیتهای مذهبی وی مرتبط با حضور وی در کلیساهای خانگی پس از بازگشت به ایران و محتوای گوشی تلفن همراه وی از قبیل(برگه و فیلم غسل تعمید این نوکیش مسیحی در مالزی) و (تصاویری از فعالیتهای دیگر وی در کلیسایی در مالزی) بود محاکمه شد. 

این نوکیش مسیحی، در تاریخ ۲۴ بهمن ماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در منزل پدری خود واقع در تهران، بازداشت و پس از تفتیش منزل و توقیف گوشی تلفن همراه، لپ تاپ و چند جلد کتاب مرتبط با دیانت مسیحی به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات واقع در زندان اوین منتقل و در پی تکمیل مراحل بازجویی ها و سپس بازپرسی در شعبه دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، به بند زنان(عمومی) زندان اوین منتقل و بطور بلاتکلیف در بازداشت بسر میبرد.

لاله ساعتی، پیش از بازداشت، چند مرحله به اداره نظارت و پیگیری وزارت اطلاعات در تهران، احضار و تحت بازجویی قرار گرفت اما با توجه به همه گیری ویروس کرونا روند بازجویی و احضار وی متوقف شد و در پی تداوم فعالیتهای مذهبی وی مرتبط با دیانت مسیحی، مجددا تحت پیگرد قضایی قرار گرفت. 

این دگراندیش مذهبی، مدتی را در کشور مالزی زندگی کرد و در سال ۲۰۱۷ با توجه به طولانی شدن روند رسیدگی به پرونده پناهجویی وی، نابسامانی وضعیت اقتصادی و تنهایی مادر و پدرش به علت کهولت سن آنها، مجبور به بازگشت ایران شده بود. 

منع دگراندیشی مذهبی و برخوردهای امنیتی ـ قضایی با اقلیتهای مذهبی ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.

بازداشت افراد بدون تفهیم اتهام فرد، ممانتع از تماس متهم با اعضای خانواده و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.