امین صفاری، درویش گنابادی به مرخصی اعزام شد

حقوق بشر در ایران – امروز سه شنبه ۹ دی ماه ۱۳۹۹، امین صفاری، زندانی عقیدتی و درویش گنابادی محبوس در زندان قزل حضار کرج پس از تودیع وثیقه به مرخصی کوتاه مدت اعزام شد.

به گزارش حقوق بشر در ایران، عصر دوشنبه ۸ دی ماه ۱۳۹۹، امین صفاری، درویش گنابادی و از بازداشت شدگان حادثه گلستان هفتم، محبوس در زندان قزل حصار کرج، پس از تودیع وثیقه به مرخصی اعزام شد. این درویش گنابادی در مجموع به تحمل ۲۳ سال حبس تعزیری محکوم شده بود که اجرای ۷ و ۶ ماه آن اجباری است. 

این درویش گنابادی به همراه جمعی از دراویش گنابادی در تاریخ ۸ مرداد ماه ۱۳۹۷، توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی از بابت اتهامات اقدام علیه امنیت ملی و اجتماع و تبانی از طریق حضور در تجمعات غیرقانونی، تمرّد از دستور ماموران، فعالیت تبلیغی علیه نظام و تخریب اموال عمومی در مجموع به تحمل۲۳ سال حبس تعزیری محکوم شده بود. این حکم پس از ارجاع پرونده به شعبه دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تائید شد. با اعمال ماده ۱۳۴ از قانون مجازات اسلامی اجرای ۷ سال و ۶ ماه از مجموع ۱۲ سال حبس برای این درویش گنابادی اجباری شده بود. 

• بیشتر بخوانید: ۲۰۸ سال حبس، ۱۵۵۴ ضربه شلاق، ۸ سال محرومیت و ۱۰ سال تبعید؛ حکم دادگاه انقلاب برای ۳۹ درویش گنابادی

 امین صفاری، از جمله ۲۰۲ دراویش گنابادی بازداشت شده در حادثه گلستان هفتم است که پس از بازداشت در اسفند ماه سال ۱۳۹۶ در روندی پر ابهام توسط شعب ۱۵ و ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به احکام حبس تعزیری و تبعید و برخی از این دراویش نیز به شلاق محکوم شدند. 

دستگاه قضائی ایران برای دستکم ۳۰ تن از دراویش گنابادی بازداشت شده در حادثه گلستان هفتم مجازات تبعید در نظر گرفت. در این احکام بین ۱ تا ۲ساله برای این شهروندان تبعید به مناطقی از خراسان جنوبی, سیستان و بلوچستان و برخی مناطق مرکزی ایران در نظر گرفته شده است. این احکام پس از صدور توسط ابوالقاسم صلواتی قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران و ماشالله احمدزاده قاضی وقت شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران توسط شعبه احمد زرگر، قاضی وقت شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران تائید شد. 

• بیشتر بخوانید: صدور در مجموع ۱۰۳۲ سال حبس برای ۲۰۲ تن از دراویش گنابادی/ صدور احکام جدید برای هشت درویش دیگر
• بیشتر بخوانید: محکومیت قطعی ۲۱ درویش گنابادی به تحمل ۱۹۰ سال حبس و ۱۷۷۶ ضربه شلاق

فشارها به دراویش در نظام جمهوری اسلامی عمدتا از شهر قم آغاز شد. قم مذهبی ترین شهر ایران است و با توجه به نزاع تاریخی صوفیه و اهل شریعت، فشار بر دراویش در این شهر سابقه طولانی دارد و به سال‌های قبل از انقلاب می‌رسد؛ اما در سال‌های اول دهه هشتاد خورشیدی با انتشار شماری از کتاب‌های ضد صوفی در قم که این سلسله را به ضد شیعی بودن متهم می‌کردند، رفته رفته جو سنگین‌تری علیه آنها شکل گرفت. تنش در مناسبات حکومت با دراویش نعمت‌اللهی با تخریب برخی از مکان‌های مذهبی‌شان و مخالفت حکومت با گردهمایی آنها به خصوص در قم وارد مرحله ای شد که یک دهه بعد در تهران به درگیری فیزیکی و خونریزی انجامید.

 سرکوب دراویش گنابادی در ایران ناقض ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۸ و ۱۹ این سند معتبر بین المللی و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است. 

زندانیان عقیدتی  در زندانهای ایران با کلکسیونی از  موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند که یکی از این موارد محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه است که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است.