گزارشی از وضعیت شهروندان بهایی بازداشت شده در استان مازندران

حقوق بشر در ایران – امروز یکشنبه ۱۳شهریور ماه ۱۴۰۱، دوازده شهروند بهایی بازداشت شده در استان مازندران در بازداشت اداره اطلاعات این استان بسر می برند.

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۱۳ شهریور ماه ۱۴۰۱، بیتا حقیقی، انیس سنایی، گلبن فلاح، هنگامه علیپور، افسانه نعمتیان، مجیر صمیمی، مانی قلی نژاد، ساناز حکمت شعار، مهسا فتحی، سامیه قلی نژاد، نگار دارابی و بسیر صمیمی، دوازده شهروند بهایی ساکن استان مازندران پس از اتمام مراحل بازجویی با اتهامات سیاسی و امنیتی مورد تفهیم اتهام قرار گرفته و در تماس های کوتاه با خانواده خود از صدور وثیقه برای آزادی موقت خود خبر دادند.

یک منبع مطلع به حقوق بشر در ایران گفت:”روز اول بازداشت ماموران اداره اطلاعات ۱۴ نفر را بازداشت کردند و سپس از میان این افراد سام صمیمی و نازنین گلی پس از چند ساعت‌ آزاد شدند اما ۱۲ نفر دیگر برای تشکیل پرونده به بازداشتگاه اداره کل اطلاعات این استان در شهر ساری منتقل و پس از اتمام بازجوئی ها به زندان این شهر منتقل شدند و هر یک در تماس های کوتاهی از صدور وثیقه برای آزادی خود خبر دادند.‌”

این منبع مطلع همچنین افزود:”از میان این شهروندان بهایی شماری سابقه محرومیت از حق ادامه تحصیل به علت اعتقادات مذهبی خود را دارند.”

لازم به ذکر است، در تاریخ ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۱، اداره کل اطلاعات استان مازندران با انتشار اطلاعیه ای در خصوص بازداشت این شهروندان بهایی آنها را (هسته مرکزی سازمان‌جاسوسی) عنوان و در ادامه ادعاهای خود در این اطلاعیه از ۲ تن از این شهروندان بهایی (عضو و مرتبط با تشکیلات صهیونیستی بیت العدل مستقر در سرزمین های اشغالی و آموزش دیده) یاد کرده است.‌

بیتا حقیقی، انیس سنایی، گلبن فلاح، هنگامه علیپور، افسانه نعمتیان، مجیر صمیمی، مانی قلی نژاد، ساناز حکمت شعار، مهسا فتحی، سامیه قلی نژاد، نگار دارابی و بسیر صمیمی، سام صمیمی و نازنین گلی، در تاریخ ۹ شهریور ماه ۱۴۰۱، توسط ماموران اداره اطلاعات در شهرهای قائمشهر و ساری بازداشت و پس از ساعاتی فقط سام‌صمیمی و نازنین گلی آزاد شدند اما ۱۲ نفر دیگر جهت بازجوئی به بازداشتگاه اداره کل اطلاعات استان مازندران در شهر ساری منتقل شدند.‌

• بیشتر بخوانید: بازداشت ۱۴ شهروند بهایی ساکن استان مازندران

شهروندان بهائی با طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.

در تاریخ ۱ شهریور ماه ۱۴۰۱، سازمان عفو بین الملل با انتشار درخواست اقدام فوری ضمن محکم کردن سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و اجتماعی بر جامعه بهائی ایران به عات باورهای مذهبی این شهروندان خواستار پایان دادن به سرکوب بهائیان ایران شد.

همچنین، در تاریخ ۳۰ تیر ماه ۱۴۰۱، جامعه جهانی بهائی با انتشار بیانیه ای نسبت به افزایش فشارهای امنیتی و موج گسترده بازداشت، سرکوب محرومیت بهائیان ایران از حقوق شهروندی شان در ایران هشدار داده بود.

سرکوب اقلیت‌های مذهبی ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.

بازداشت افراد بدون تفهیم اتهام فرد و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.

Please follow and like us: