تداوم بازداشت و محرومیت امیرحسین قناعت گر از حقوق اولیه یک متهم
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۶ فروردین ماه ۱۴۰۲، امیرحسین قناعت گر، از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری و محبوس در زندان تهران بزرگ از حقوق اولیه یک متهم محروم است.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۶ فروردین ماه ۱۴۰۲، امیرحسین قناعت گر، متولد: ۱۳۸۲، ساکن شهر قدس (قلعه حسن خان) و از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری، محبوس در تیپ ۶ سالن ۲ غربی زندان تهران بزرگ علیرغم وجود چندین ساچمه در نواحی حساس صورت و سایر نقاط بدنش از درد در رنج است و از سوی دیگر پرونده او مشمول بخشنامه اخیر قوه قضائیه برای آزادی نشده است.
به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”امیرحسین قناعت گر، در جریان اعتراضات سراسری در قلعه حسن خان در حال بازداشت شد که چند روز قبل بر اثر تصادف در نواحی از بدنش جراحاتی از بخیه بوده و پس از حضور وی در اعتراضات از نواحی دور چشم راست، بازوی راست، گیجگاه، سینه، زیر گردن و روی شانه راست مورد اصابت گلوله ساچمه ای قرار گفت و از ترس مراجعه به مرکز درمانی و بازداشت به خانه رفت و اما صبح روز بعد بازداشت شد و در دوران بازجویی، به شدت مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفته از جمله اینکه بازجوی پرونده اش با پوتین روی زخمهای ناشی از جای گلوله ها به قصد گرفتن اعتراف فشار می آورده و در حال حاضر هم امیرحسین قناعت گر از اعزام به مرکز درمانی برای خارج کردن ساچمه ها محروم است و با درد و رنج شدید دست و پنجه نرم می کند.”
این منبع مطلع خاطرنشان کرد:”روند درمانی زندانیان در زندان تهران بزرگ بسیار پیچیده است و فرد بیمار باید در یک روند نامه نگاری و پیچ و خم اداری در صورت تائید پزشک بهداری آ» وقت فرد بیمار به خارج از زندان اعزام می شود اما امیرحسین قناعت گر، نه تنها پرونده اش مشمول بخشنامه (عفو مشروط) نشده از حق درمان برای خارج کردن ساچمه هایی که در اعتراضات به آن مبتلا شده محروم است.”
لازم به اشاره است، امیرحسین قناعت گر، یک روز پس از حضور در جریان اعتراضات سراسری در شهر قدس (قلعه حسن خان) توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه وزارت اطلاعات و طی مراحل بازجویی و تفهیم اتهام سپس از سوی بازپرس شعبه ۳ دادسرای عمومی و انقلاب شهر قدس از بابت اتهامات (فعالیت تبلیغی علیه نظام) و (اخلال در نظم عمومی) تفهیم اتهام و در نهایت به تیپ ۶ سالن ۲ غربی زندان تهران بزرگ منتقل و کماکان بطور بلاتکلیف و محروم از حقوق اولیه یک متهم بسر می برد.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
