By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-euB
جبار قادری، زندانی عقیدتی سنی مذهب تبعیدی محبوس در زندان رجائی شهر کرج، با توجه به وعده مسئولان زندان مبنی بر رسیدگی به وضعیت پرونده این زندانی سنی مذهب به اعتصاب غذای خود پایان داد.
به گزارش حقوق بشر در ایران, در ساعات پایانی یکشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۸, جبار قادری, زندانی سنی مذهب محبوس در زندان رجائی شهر کرج که از تاریخ ۱۷ اردیبهشت ماه سالجاری در اعتراض به عدم رسیدگی به پرونده اش دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده بود با وعده مسئولان زندان رجائی شهر به اعتصاب غذای خود پایان داد. این زندانی از تاریخ ۱۷ اردیبهشت ماه در اعتراض به بلاتکلیفی ۱۵ ماهه خود و عدم رسیدگی به پرونده اش دست به اعتصاب غذا زده و به سلول انفرادی منتقل شده بود.
پایان اعتصاب غذای این زندانی شب گذشته، پس از ۱۳ روز و با وعده مساعد مسئولین در ارتباط با رسیدگی به وضعیت پرونده اش صورت گرفته است.
این زندانی به همراه یک زندانی دیگر به نام مختار باباخانی در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ماه سالجاری در اعتراض به بلاتکلیفی طولانی مدت و عدم رسیدگی به پرونده خود دست به اعتصاب غذا زده بودند.
پس از گذشت ۴ روز از اعتصاب غذا این دو زندانی توسط مسئولین زندان به مکان نامعلومی منتقل شدند و در پیگیری خانواده این زندانیان به صورت تلویحی به آنها گفته شده بود که به مراکز درمانی منتقل شده اند. پس از مدتی بی خبر مشخص شد که این زندانیان به سلولهای انفرادی زندان رجایی شهر کرج منتقل شده اند.
برخلاف جبار قادری، از وضعیت مختار باباجانی تا زمان تنظیم این گزارش اطلاع جدیدی به دست نیامده است.
این دو زندانی به همراه تعدادی دیگر از زندانیان سنی مذهب زمستان سال گذشته پس از ماه ها بلاتکلیفی از زندان کرمانشاه به زندان رجایی شهر کرج تبعید شده بودند.
سرکوب شهروندان اهل سنت در ایران و بیان اتهامات واحی و بدور از واقعیت از سوی ارگانهای امنیتی مصداق بارز نقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز میباشد.
همچنین بازداشت خودسرانه و همچنین عدم تفهیم اتهام فرد در زمان بازداشت و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز مورد تاکید قرار گرفته است.
محرومیت از حق دادرسی عادلانه توسط دادگاهی بیطرف از جمله مواردی است که در دادگاههای ایران مشهود میباشد همچنین در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر بیطرفی دادگاه و برگزاری دادگاهی با حضور هیئت منصفه و برخورداری متهم از حق انتخاب وکیل از بدو بازداشت و مطلع بودن وکیل انتخابی وی از روند پرونده از جمله مواردی است که در اسناد بین المللی حقوق بشر بر آن تاکید شده است. همچنین اعتراف زیر شکنجه و با اعمال فشار و ضرب و شتم مصداق بارز شکنجه و ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز میباشد که بر ممنوعیت رفتاری ضد انسانی بر افراد تاکید کرده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.