انتقال محمدسلحشور از بازداشتگاه اطلاعات سپاه به زندان مرکزی ارومیه

امروز یکشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۸, محمد سلحشور، زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه که پیشتر از این زندان به بازداشتگاه اطلاعات سپاه این شهر  منتقل شده بود، مجدداً به این زندان بازگردانده شده است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، محمد سلحشور، زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه که پیشتر از این زندان به بازداشتگاه اطلاعات سپاه این شهر منتقل شده بود، امروز یکشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ مجددا  به زندان بازگردانده شد. انتقال این زندانی سیاسی در حالی صورت گرفته بود که حکم ۵ سال زندان وی پیشتر تایید شده بود. همین امر بیم طرح اتهامات جدید علیه وی توسط نهادهای امنیتی را به وجود آورده بود.

• بیشتر بخوانید: انتقال محمدسلحشور, زندانی سیاسی از زندان مرکزی ارومیه به بازداشتگاه اداره اطلاعات

بنقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران ضمن تائید این خبر گفت: “انتقال این زندانی سیاسی به بازداشتگاه اطلاعات سپاه پاسداران مرتبط با پرونده‌ای است که علیه شاکر بهروزی توسط این نهاد امنیتی گشوده شده است”.
شاکر بهروزی، متهم سیاسی اهل ارومیه است که روز شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۸ پس از تحمل حدود یک ماه بازداشت در بازداشتگاه اطلاعات سپاه ارومیه به زندان این شهر منتقل شده بود. وی در تاریخ ۱۰ اسفندماه ۱۳۹۷ به اتهام “همکاری با یکی از احزاب اپوزیسیون” بازداشت شده بود. این شهروند اهل ارومیه طی روزهای گذشته دوباره از زندان ارومیه به بازداشتگاه اطلاعات سپاه منتقل شده است.

لازم به یادآوری است که محمد سلحشور در تاریخ ۳۱ فروردین‌ماه در حالی از زندان ارومیه به بازداشتگاه اطلاعات سپاه منتقل شده بود حکم قطعی ۵ سال حبس پیشتر علیه وی صادر شده بود.

محمد سلحشور حدود یک سال و دو ماه از مدت محکومیت ۵ ساله خود را در زندان ارومیه سپری کرده و از ابتدای سال ۹۸ به بند سیاسی این زندان منتقل شده بود.

گفتنی است که این حکم از بابت اتهام “عضویت در یکی از احزاب اپوزیسیون” علیه وی صادر شده است.  محمد سلحشور به نام عصمت شناخته می‌شود و اصالتاً اهل شهرستان ارومیه است.

زندانیان سیاسی  در زندانهای ایران با کلکسیونی از  موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید شده است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون و عدم برخورداری آنها از حقوق شهروندیشان در درمان بیماریها و آسیبهای جسمی که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس گردیده اند به آن مبتلا شده اند اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئاله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.