https://wp.me/p6xuBy-Hu5
حقوق بشر در ایران – امروز یکشنبه ۲۷اسفند ماه ۱۴۰۲، عبدالله مومنی، زندانی سیاسی از حقوق اولیه یک زندانی محروم است.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۲۷ اسفند ماه ۱۴۰۲، عبدالله مومنی، فعال سیاسی، ساکن تهران و محبوس در اندرزگاه(بند قرنطینه) زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در پی امتناع دادستان، از صدور مرخصی از حقوق اولیه یک زندانی محروم و دوران حبس تعزیری خود را سپری می کند. این فعال سیاسی در حال تحمل حبس تعزیری ۱ ساله خود است.
حسن اسدی زیدآبادی، وکیل مدافع عبدالله مومنی به خبرگزاری ایلنا گفت:”با توجه به بیماری شدیدی که همسر آقای مومنی دارند و نیاز به مراقبت داشتند، ما درخواستی را به مسئولین دادستانی دادیم مبنی بر اینکه ایشان بتوانند در ایام نوروز و ماه رمضان در کنار همسرشان باشند ولی تا الان پاسخ مشخصی را دریافت نکردیم.”
این وکیل دادگستری همچنین افزود:”همسر ایشان بیماری سرطان دارند و برای تایید این مساله یک روندی در جریان است که امیدواریم دادستان تهران هم با این مرخصی موافقت کنند.”
وی درباره وضعیت مومنی در زندان گفت:”در هفته گذشته ملاقاتی با ایشان داشتم، خیلی خوب بودند از لحاظ روحی سر حال بودند و گفتند بیشتر وقتشان را مشغول مطالعه و انجام ورزش هستند.”
وکیل مدافع عبدالله مومنی در خاتمه اعلام کرد:”آقای مومنی به تحمل یکسال حبس تعزیری به اتهام تبلیغ علیه نظام به دلیل شرکت در همایش گفتوگو برای نجات ایران محکوم است و تقریبا دو ماه است که حبس ایشان آغاز شده است و در اندرزگاه ۴ زندان اوین است.”
عبداله مومنی، از تاریخ ۲۷ دی ماه ۱۴۰۲۷، در حال تحمل حبس تعزیری خود است.
لازم به اشاره است، ماموران امنیتی در تاریخ ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۲، برای بازداشت عبدلله مومنی به منزل وی مراجعه کردند اما با توجه به عدم حضور وی در آن مکان، به خانواده وی اعلام شد که ابلاغیه ای برای حضور این فعال سیاسی ارسال خواهد شد و این فعال سیاسی، اواخر شهریور ماه ۱۴۰۲، برای تاریخ رسیدگی ۲۷ شهریور ماه ۱۴۰۲، به شعبه بازپرسی در دادسرای ناحیه ۳۳ تهران واقع در زندان اوین، احضار شده بود.
عبدالله مومنی، در تاریخ ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، پس از یورش نیروهای امنیتی به منزل وی به علت (حضور و مصاحبه وی در جلسه ای در کلاب هاووس که با موضوع گفتوگو برای نجات ایران) برگزار شده بود بازداشت و پس از انتقال به یکی از بندهای امنیتی زندان اوین و طی مراحل بازجویی و سپس بازپرسی در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، با تودیع قرار وثیقه تا اتمام مراحل دادرسی آزاد شد.
با آغاز مراحل دادرسی، این فعال سیاسی، توسط قاضی شعبه دادگاه انقلاب تهران، محاکمه و از بابت اتهام (تبلیغ علیه نظام از طریق شرکت در همایش گفتگو برای نجات ایران)، به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم و حکم وی اواخر آذر ماه ۱۴۰۲، توسط قاضی عباسعلی حوزان و مستشار خسرو خلیلی مهدریجی در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، عینا تائید شد.
عبدالله مومنی، پیشتر هم در ارتباط با اعتراضات سراسری ۱۳۸۸، بازداشت و پس از طی مراحل دادرسی به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
اواخر فروردین ماه ۱۴۰۲، در فضای مجازی و از طریق (کلاب هاووس)، جلسه ای با موضوع (گفت و گو برای نجات برای ایران) با حضور ۴۲ تن از فعالان سیاسی و اجتماعی سزشناس، و با همراهی سایر طیفهای فکری و عقیدتی داخل و خارج از کشور برگزار شد که در پی آن تعداد بسیاری از افراد دخیل در آن جلسه از سوی ارگانهای امنیتی بازداشت و با پرونده سازی قضایی مواجه شدند.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

