مازیار سیدنژاد در پی اتمام دوران مرخصی به زندان اوین بازگشت

حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۱۴بهمن ماه ۱۴۰۳، مازیار سیدنژاد، با پایان دوران مرخصی به زندان اوین بازگشت. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۱۴ بهمن ماه ۱۴۰۳، مازیار سیدنژاد، فعال کارگری و زندانی سیاسی، اهل استان خوزستان، پس از اتمام دوران مرخصی، برای سپری کردن ادامه حبس تعزیری خود به زندان اوین، بازگشت. این زندانی سیاسی در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری ۲ ساله خود است. 

براساس این گزارش، بازگشت مازیار سیدنژاد به زندان اوین، در پی اتمام دوران مرخصی این زندانی سیاسی صورت گرفته است. 

مازیار سیدنژاد، در تاریخ ۱۶ دی ماه ۱۴۰۳، برای انجام اقدامات درمانی پس از تودیع وثیقه به مرخصی درمانی اعزام شده بود. 

بازگشت مازیار سیدنژاد به زندان، در حالی صورت گرفته که بسیاری از ناظران و فعالان حقوق بشر، نسبت به شرایط زندانیان سیاسی و وضعیت حقوقی آن‌ها ابراز نگرانی کرده‌اند. این مسئله بار دیگر توجه افکار عمومی را به سیاست‌های قضایی و نحوه اعطای مرخصی به زندانیان جلب کرده است.

در سال‌های اخیر، موضوع اعطای مرخصی به زندانیان سیاسی همواره یکی از چالش‌های حقوقی و اجتماعی بوده است. برخی تحلیلگران معتقدند که این مرخصی‌ها گاه برای کاهش فشارهای بین‌المللی بر قوه قضاییه اعطا می‌شود، در حالی که برخی دیگر آن را نشانه‌ای از انعطاف‌پذیری محدود در ساختار قضایی کشور می‌دانند.

در مورد مازیار سیدنژاد نیز، اعطای مرخصی و بازگشت او به زندان، واکنش‌های متفاوتی در پی داشته است. برخی آن را فرصتی برای استراحت کوتاه‌مدت زندانیان و دیدار با خانواده تلقی می‌کنند، در حالی که دیگران معتقدند این روش نه‌تنها تأثیر مثبتی بر روند آزادی زندانیان سیاسی ندارد، بلکه نوعی کنترل و مدیریت افکار عمومی است.

بازگشت مازیار سیدنژاد به زندان اوین بار دیگر این پرسش را مطرح کرده است که سیاست‌های جاری در قبال زندانیان سیاسی تا چه حد پایدار خواهد ماند؟ آیا می‌توان انتظار تغییرات در رویکردهای حقوقی داشت، یا اینکه این روند همچنان به شکل کنونی ادامه خواهد یافت؟

در نهایت، سرنوشت زندانیان سیاسی همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، و فعالان حقوق بشر امیدوارند که در آینده‌ای نزدیک، رویکردهای جدیدی در قبال این افراد اتخاذ شود.

این فعال کارگری، در تاریخ ۲۱ خرداد ماه ۱۴۰۳، پس از تودیع وثیقه به مرخصی درمانی اعزام  و در تاریخ ۲ تیر ماه ۱۴۰۳، پس از اتمام دوران مرخصی برای سپری کردن ادامه حبس تعزیری خود به زندان اوین بازگشت ولی در پی وخامت وضعیت جسمانی ناشی از بیماری سیاتیک، در تاریخ ۲۶ شهریور ماه ۱۴۰۳، برای انجام اقدامات درمانی به «بیمارستان شهدای تجریش»، منتقل شده بود. 

مازیار سیدنژاد، در تاریخ ۲۹ آذر ماه۱۴۰۲، پس از تودیع وثیقه ای به مبلغ ۳ میلیارد تومان به مرخصی اعزام و در تاریخ ۱۰ دی ماه ۱۴۰۲، برای سپری کردن ادامه حبس تعزیری خود به زندان اوین بازگشته بود. 

وی، در حالی محکوم به تحمل ۲ سال حبس تعزیری شد که با مشکلات قلب و عروق دست و پنجه نرم می کند. 

مازیار سیدنژاد، در تاریخ ۱۷ خردادماه ۱۴۰۰، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود در تهران، بازداشت و پس از تفتیش و توقیف برخی لوازم شخصی از قبیل گوشی تلفن همراه اش به بند ۲الف سپاه پاسداران واقع در زندان اوین منتقل و پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام، در تاریخ ۲۵ مردادماه همان سال با تودیع قرار وثیقه ای به مبلغ ۶۰۰ میلیون تومان آزاد شد. 

با آغاز مراحل دادرسی، مازیار سیدنژاد، توسط ابوالقاسم صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، محاکمه و در دی ماه ۱۴۰۱، از بابت اتهام «عضویت در گروه‌های معاند نظام – حزب کمونیست کارگری» به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» هم به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و بعنوان مجازات تکمیلی هم‌ به ۲ سال منع خروج از کشور، دو سال محرومیت از عضویت در احزاب، گروه‌ها و دسته حات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و همچنین ۲ سال منع فعالیت در فضای مجازی محکوم شد و پس از اتمام مراحل دادرسی، مازیار سیدنژاد، در تاریخ ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، برای سپری کردن حبس تعزیری خود به زندان اوین منتقل شد.

مازیار سیدنژاد، در تاریخ ۱۷ خردادماه ۱۴۰۰، پس از یورش نیروهای امنیتی به منزل وی در تهران بازداشت و پس از تفتیش منزل و توقیف برخی لوازم شخصی اش جهت بازجوئی به بند۲الف سپاه پاسداران واقع در زندان اوین منتقل و پس از طی مراحل بازجوئی و تفهیم اتهام در تاریخ ۲۵ مردادماه ۱۴۰۱، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۶۰۰ میلیون تومان از زندان اوین آزاد شد. 

این فعال کارگری، در تاریخ ۲۹ آذر ماه ۱۳۹۹، به سبب پرونده ای مربوط به بازداشت وی در جریان برگزاری اعتراضات صنفی کارگران گروه ملی فولاد اهواز برای وی تشکیل شده بود توسط شعبه۴دادگاه انقلاب اهواز به اتهام«عضویت در یکی از گروههای مخالف نظام» به تحمل ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. 

جلسه اول دادگاه رسیدگی به اتهامات مازیار سید نژاد، در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸ و دومین جلسه دادرسی هم در تاریخ ۲۵ مرداد ماه ۱۳۹۹، توسط شعبه ۴ دادگاه انقلاب اهواز با وکالت پیام ابوطالبی برگزار و این فعال کارگری به همراه وکیل مدافع خود دفاعیاتشان را به دادگاه ارائه کرده بودند. 

این فعال کارگری، جهت اعتراف گیری اجباری تلویزیونی بشدت مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفت و در تاریخ ۵ بهمن ماه سال ۱۳۹۷ با توجه به تبدیل قرار بازداشت وی به وثیقه ای با مبلغ ۵۰۰ میلیون تومان در تاریخ ۲۷ اسفند ماه ۱۳۹۷، از زندان شیبان اهواز آزاد شد. 

مازیار سیدنژاد، در تاریخ ۱۰ آذرماه ۱۳۹۷، در جریان تجمعات اعتراضی کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه و گروه ملی فولاد اهواز توسط نیروهای امنیتی این شهر بازداشت و به همراه بهروز ممبینی از بازداشتگاه نیروهای امنیتی به زندان شیبان اهواز منتقل شده بود.

همچنین در تاریخ ۲۹ دی ماه ۱۳۹۷، تلویزیون ایران در فیلمی با عنوان (طراحی سوخته) اعترافاتی از مازیار سیدنژاد، اسماعیل بخشی، سپیده قلیان و علی نجاتی، عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه را نمایش داد که در آن گفته بودند با گروه‌های مارکسیستی و برانداز در خارج از ایران ارتباط دارند. 

وضعیت زندانیان سیاسی در ایران همچنان یکی از مسائل مهم و مورد توجه سازمان‌های بین‌المللی و نهادهای حقوق بشری است. در سال‌های گذشته، برخی از این زندانیان پس از گذراندن دوران محکومیت خود آزاد شده‌اند، اما همچنان افراد زیادی به دلایل سیاسی در زندان به سر می‌برند.

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است. 

Please follow and like us: