By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-Ro7
امروز سه شنبه ۲۸اسفند ماه ۱۴۰۳، سلیمان(آیدین) محمدی و عبدالله واحدی، برای سپری کردن دوران حبس خود دستگیر شدند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز سه شنبه ۲۸ اسفند ماه ۱۴۰۳، سلیمان(آیدین) محمدی و عبدالله واحدی، دو تن از فعالان ملی مدنی، در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری خود در زندان اوین، هستند.
به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”این دو شهروند، از ۳ هفته قبل، برای سپری کردن دوران حبس تعزیری خود در زندان اوین، بسر می برند.”
لازم به ذکر است، سلیمان(آیدین)محمدی و عبدالله واحدی، در تاریخ ۵ خرداد ماه ۱۴۰۳، توسط قاضی ابوالقاسم صلواتی ـ رئیس شعبه ۱۵دادگاه انقلاب تهران، محاکمه شده بودند اما بخش دیگری از دفاعیات این شهروند در تاریخ ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۳، به قاضی ابوالقاسم صلواتی، ارائه شده بود.
همچنین، جلسه نهایی دادرسی به اتهامات این فعالان ملی مدنی، در تاریخ ۱۸ شهریور ماه ۱۴۰۳، توسط قاضی ابوالقاسم صلواتی ـ رئیس شعبه ۱۵دادگاه انقلاب تهران، برگزار و این فعال ملی مدنی، از بابت اتهام «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت داخلی / خارجی» و فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل ۳ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
پس از اتمام مراحل دادرسی و اعمال ماده ۱۳۴ مجازات اسلامی، تحمل اشد مجازات به میزان ۲ سال حبس تعزیری برای عبداله واحدی و آیدین محمدی لازم به اجرا شد.
سلیمان(آیدین)محمدی، در تاریخ ۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران امنیتی با نیابت قضایی در استان اردبیل، بازداشت و سپس به تهران و بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات منتقل گردید و پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام، در تاریخ ۱۳ اسفند ماه ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۸۰۰ میلیون تومان، آزاد شد و اواخر فروردین ماه ۱۴۰۳، توسط بازپرس شعبه ۵دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، تفهیم اتهام شده بود.
عبدالله واحدی هم در تاریخ ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران پلیس اطلاعات و امنیت در شهرستان آستارا، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی پس از چند روز به تهران، و بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات و اقع در زندان اوین منتقل و در تاریخ ۲۹ اسفند ماه ۱۴۰۲، با تودیع قرار وثیقه تا اتمام مراحل دادرسی آزاد شده بود.
آیدین(سلیمان)محمدی، پیشتر هم در جریان تظاهرات اعتراضی که در سال ۱۳۸۵ برگزار شده بود توسط ماموران امنیتی بازداشت شده بود.
بین ۱۶ تا ۲۵ درصد جمعیت ایران ترک زبان هستند که اغلب آنان در استانهای آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل و زنجان سکونت دارند. برخی از این شهروندان برخورد حاکمیت با شهروندان ترک زبان را توام با تبعیض میدانند و منع تدریس زبانهای غیر فارسی در مدارس را یکی از برجستهترین موارد تبعیض می دانند که همواره با اعتراض بخشی از فعالان مدنی این مناطق روبرو بوده است.
نقض آشکار قوانین داخلی و تعهدات بینالمللی
۱. نقض اصل قانونی بودن جرم و مجازات
بر اساس اصل ۳۶ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده ۲ قانون مجازات اسلامی، هرگونه جرم و مجازات باید مبتنی بر قانون مشخص و صریح باشد. اما اتهاماتی مانند «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی» مفاهیمی مبهم و قابل تفسیر سیاسی هستند که در عمل، ابزار سرکوب مخالفان سیاسی و فعالان مدنی شدهاند.
۲. نقض حقوق اولیه بازداشتشدگان
طبق ماده ۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، که ایران نیز به آن پیوسته است، هیچ فردی نباید بهطور خودسرانه بازداشت یا زندانی شود و هر بازداشتی باید مبتنی بر مستندات قانونی، دسترسی به وکیل و روند دادرسی عادلانه باشد.
اما در مورد فعالان آذربایجانی بازداشتشده، این اصول کاملاً نادیده گرفته شده و افراد بدون حکم قضایی، بدون دسترسی به وکیل و در بازداشتگاههای امنیتی نگهداری شدهاند.
۳. نقض حق دادرسی عادلانه
بر اساس ماده ۱۴ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، هر متهمی حق دادرسی عادلانه و علنی در یک دادگاه مستقل و بیطرف را دارد. اما در ایران، دادگاههای انقلاب نهتنها بیطرف نیستند، بلکه ابزار اجرای سیاستهای سرکوبگرانه رژیم علیه مخالفان هستند.
ابوالقاسم صلواتی که مسئول صدور احکام این پرونده است، یکی از بدنامترین چهرههای سرکوب قضایی در ایران محسوب میشود که سابقه صدور احکام سنگین و ناعادلانه علیه فعالان سیاسی، دانشجویان، و روزنامهنگاران را دارد.
۴. نقض اصل آزادی بیان و آزادی اجتماعات
بر اساس ماده ۱۹ و ۲۱ اعلامیه جهانی حقوق بشر، هر فردی حق آزادی بیان و حق تجمع مسالمتآمیز را دارد. اما در ایران، هرگونه اعتراض مسالمتآمیز، مطالبه حقوق قومی، و حتی فعالیتهای فرهنگی، به اتهاماتی نظیر «تبلیغ علیه نظام» و «اقدام علیه امنیت ملی» منجر به بازداشت و زندان میشود.
زندان اوین؛ سمبل سرکوب و نقض حقوق بشر در ایران
انتقال این دو فعال آذربایجانی به زندان اوین، نمادی از تداوم سیاستهای سرکوبگرانه جمهوری اسلامی علیه مخالفان و فعالان مدنی است. اوین که بهعنوان نماد شکنجه، فشار و سرکوب در ایران شناخته میشود، محل نگهداری صدها فعال مدنی، سیاسی و روزنامهنگارانی است که به دلیل مطالبه حقوق انسانی و شهروندی خود، با شدیدترین برخوردها مواجه شدهاند.
زندانیان سیاسی در اوین با شکنجههای روحی و جسمی، فشارهای امنیتی و عدم دسترسی به حقوق اولیه خود از جمله خدمات پزشکی، ملاقات با خانواده و دسترسی به وکیل مواجه هستند.
درخواست از جامعه بینالمللی؛ فشار بر جمهوری اسلامی برای توقف سرکوبها
سیاستهای سرکوبگرانه جمهوری اسلامی ایران علیه فعالان مدنی، سیاسی و اقلیتهای قومی نقض آشکار حقوق بشر و تعهدات بینالمللی این کشور است. جامعه جهانی، بهویژه سازمان ملل، اتحادیه اروپا، نهادهای حقوق بشری و سازمانهای بینالمللی مدافع آزادی بیان باید برای توقف این روند اقدامات عملی و تحریمهای هدفمند علیه مقامات مسئول در این سرکوبها اعمال کنند.
پیشنهادات برای اقدام بینالمللی:
اعمال تحریم قاضی صلواتی و سایر قضات دادگاههای انقلاب که مسئول صدور احکام ناعادلانه هستند.
اعمال فشار به ایران در مجامع بینالمللی برای رعایت حقوق بازداشتشدگان و زندانیان سیاسی.
اعزام گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای بررسی وضعیت زندانیان سیاسی در ایران.
حمایت از کمپینهای بینالمللی برای آزادی فعالان مدنی و سیاسی ایران.
سرکوب ادامه دارد، اما مبارزه برای عدالت متوقف نمیشود
پرونده آیدین محمدی و عبدالله واحدی تنها نمونهای از دهها و صدها پرونده مشابه علیه فعالان مدنی و هویتطلب در ایران است. حکومت جمهوری اسلامی با استفاده از ابزارهای امنیتی و قضایی، سیاست خفقان و سرکوب را بر اقلیتهای قومی و فرهنگی تحمیل میکند.
با اینحال، مقاومت و ایستادگی مدافعان حقوق بشر، فعالان مدنی و فشارهای بینالمللی میتواند در تغییر این روند سرکوب مؤثر باشد. رژیمهای استبدادی نمیتوانند برای همیشه صدای عدالتخواهی و آزادیطلبی را خاموش کنند.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.