https://wp.me/p6xuBy-RU3
حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۲۸ فروردین ماه ۱۴۰۴، سجاد ایمان نژاد، برای تحمل ادامه حبس به زندان اوین، بازگشت.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۲۷ فروردین ماه ۱۴۰۴، سجاد ایمان نژاد، متولد: ۱۳۷۰، اهل استان اردبیل، زندانی سیاسی، پس از اتمام دوران مرخصی، برای تحمل ادامه حبس تعزیری خود به زندان اوین، بازگشت. این زندانی که پیشتر به اتهامهای مرتبط با اعتراضات سراسری به ده سال حبس در تبعید محکوم شده، همچنان در شرایط سخت زندان به سر میبرد. در این گزارش، به تحلیل حقوقی این پرونده و بررسی ابعاد حقوق بشر در رابطه با بازگشت وی به زندان پرداخته میشود.
به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”آقای ایمان نژاد، در تاریخ ۲۷ فروردین ماه ۱۴۰۴، برای سپری کردن ادامه حبس تعزیری اش به زندان اوین بازگشت. پزشک متخصص برای ادامه درمان وی فیزیوتراپی و استراحت بیشتر تجویز کرده بود. با این حال، وی با وجود نیاز به درمانهای بیشتر، مجبور شد به زندان بازگردد، جایی که همچنان تحت فشارهای حقوقی و جسمانی قرار دارد.”
سجاد ایمان نژاد، پیشتر هم در تاریخ ۱۸ شهریور ماه ۱۴۰۳، از زندان اوین، پس از تودیع قرار وثیقه به مرخصی درمانی اعزام شده بود.
این اقدام که در واقع به عنوان یک رویه در برخورد با زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی ایران شناخته میشود، بار دیگر نگرانیهای فعالان حقوق بشر و سازمانهای بینالمللی را در خصوص وضعیت حقوقی و انسانی زندانیان سیاسی در ایران برمیانگیزد. در ایران، زندانیان سیاسی که اغلب به اتهامهای مبهم و ناعادلانه محکوم میشوند، نه تنها از حقوق اولیه خود در زندان محروم هستند، بلکه در مواقعی که به دلایل پزشکی یا به درخواست خانوادههایشان مرخصی درمانی دریافت میکنند، از بازگشت به زندان بیپایان نجات نمییابند.
نقض دادرسی عادلانه و عدم رعایت حقوق زندانیان
طبق ماده ۱۴ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، که جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از امضاکنندگان آن است، تمامی افراد حق دارند در یک دادگاه عادلانه و بیطرف به محاکمه کشیده شوند. اما بر اساس گزارشها، بسیاری از زندانیان سیاسی در ایران از حقوق ابتدایی خود برای دفاع در دادگاه محروم هستند. سجاد ایمان نژاد نیز در این فرآیند از حق دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بهرهمند نشد.
علاوه بر این، طبق ماده ۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، هیچکس نباید به طور خودسرانه دستگیر یا زندانی شود، و در صورت بازداشت باید تحت شرایط انسانی و با احترام به حقوق بشر قرار گیرد. اما وضعیت زندانیان سیاسی در ایران، از جمله سجاد ایمان نژاد، نشاندهنده نقض آشکار این اصول است، زیرا بسیاری از این زندانیان به طور خودسرانه و بدون دلایل مستند قانونی بازداشت و محکوم میشوند.
تعهدات بینالمللی ایران و نقض حقوق بشر
ایران به عنوان یکی از کشورهای امضاکننده میثاقهای بینالمللی حقوق بشر باید به تعهدات خود در زمینه حقوق زندانیان و محاکمات عادلانه عمل کند. اما در واقع، نه تنها روند دادرسی در بسیاری از پروندهها غیرعادلانه است، بلکه شرایط نگهداری زندانیان نیز در بسیاری از موارد غیرانسانی است. فعالان حقوق بشر بارها از وضعیت زندانها در ایران و نقض حقوق زندانیان سیاسی گزارش دادهاند.
بر اساس ماده ۶ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، مجازات اعدام باید تنها در شرایط خاص و برای “جرایم بسیار جدی” اعمال شود. استفاده از اتهاماتی چون “محاربه” که در واقع بهطور گسترده علیه مخالفان سیاسی استفاده میشود، خود مصداقی از این نقضهای حقوقی است که در نظام قضائی جمهوری اسلامی ایران وجود دارد.
بازنگری در قوانین و حمایت از حقوق زندانیان سیاسی
با توجه به وضعیت سجاد ایمان نژاد و دیگر زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی ایران، نیاز مبرمی به اصلاحات در سیستم قضائی این کشور وجود دارد. باید حقوق زندانیان سیاسی بهویژه حقوق بشر و دادرسی عادلانه به طور جدی رعایت شود.
جامعه بینالمللی و سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر باید فشارهای بیشتری به جمهوری اسلامی ایران وارد کنند تا به تعهدات بینالمللی خود در زمینه حقوق زندانیان و حقوق بشر پایبند باشد. در غیر این صورت، ایران همچنان با انتقادات جهانی روبهرو خواهد بود و در عرصه حقوق بشر مورد محکومیت قرار خواهد گرفت.
در نهایت، ما به عنوان جامعهای که به حقوق بشر و کرامت انسانی اعتقاد داریم، باید از هر فرصتی برای حمایت از زندانیان سیاسی و تقویت نظام قضائی عادلانه در ایران استفاده کنیم.
در حالی سجاد ایمان نژاد، به مرخصی درمانی اعزام شده بود که این زندانی سیاسی، مدت زیادی را در محرومیت از حق درمان و رسیدگی پزشکی در زندان اوین سپری کرده بود.
لازم به اشاره است، سجاد ایمان نژاد، در تاریخ ۱۶ مهر ماه ۱۴۰۲، در فلکه صادقیه (آریاشهر) تهران، توام با ضرب و شتم شدید، توسط ماموران یگان ویژه نیروی انتظامی، بازداشت شد و این در حالی بود که بر اثر ضرب و شتم هنگام بازداشت از ناحیه دنده دچار شکستگی و سایر قستمهای بدنش هم با کبودی و ضرب دیدگی شدید مواجه شده بود و پس از طی مراحل اولیه درمان، در حالی که نیازمند بستری و تکمیل درمان بود به بند امنیتی ۲۰۹ وزارت اطلاعات واقع در زندان اوین منتقل و تحت بازجویی های تحت فشار، قرار گرفت.
پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهامات «محاربه» و «ایراد ضرب و جرح عمدی افراد» در شعبه بازپرسی دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، سجاد ایمان نژاد، به تیپ ۲ سالن ۶ غربی زندان تهران بزرگ منتقل و در تاریخ ۲۱ فروردین ماه ۱۴۰۲، به همراه جمعی از متهمان و زندانیان سیاسی از آن زندان به اندرزگاه ۴ و ۶(بند ۳۵۰ سابق) زندان اوین، منتقل شد.
با آغاز مراحل دادرسی، سجاد ایمان نژاد، در تاریخ ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۲، توسط محمدرضا عموزاد مهدریجی ـ قاضی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران، محاکمه در آذر ماه ۱۴۰۲، از بابت اتهام «محاربه» به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری در تبعید به زندان شهرستان ایرانشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان، از بابت اتهام «ضرب و جرح عمدی با سلاح سرد ـ چاقو» به تحمل ۱ سال حبس تعزیری پرداخت مبلغ ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان تحت عنوان دیه به خانواده ۷ شاکی خصوصی پرونده قایی خود محکوم شده بود.
هر چند ایجاد درگیری با افراد و ضرب و جرح آنها، جرم و فرد خاطی باید محاکمه شود اما در ایران و با توجه به عدم وجود شفافیت قضایی و فقدان دادرسی عادلانه و منع دسترسی متهمان سیاسی ـ امنیتی در مراحل بازجویی، بازپرسی و حتی محاکمه به وکیل مورد نظر خود صدور احکامی از این قبیل فاقد وجاهت قانونی از منظر اسناد بین المللی حقوق بشر است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

