انتقال ۷ زندانی به زندان ارومیه پس از ۱ ماه نگهداری در بازداشتگاههای امنیتی

حقوق بشر در ایران – امروز سه شنبه ۱۶ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹, ابراهیم عیسی پور، خضر قوی دل، خالد حاجی خلانی، منصور قهرمانی، محمد رضا قهرمانی، ابراهیم نصری خواه، مصطفی نصری خواه, هفت تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه پس از ۳۰ روز به این زندان بازگردانده شدند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از شبکه حقوق بشر کردستان, امروز سه شنبه ۱۶ اردیبهشت محمد رضا قهرمانی، ابراهیم نصری خواه، مصطفی نصری خواه, ابراهیم عیسی پور، خضر قوی دل، خالد حاجی خلانی، منصور قهرمانی، هفت تن از زندانیان سیاسی که از ۱ ماه پیش همزمان با شورش در زندان مرکزی ارومیه  از بندهای ۴ و ۵ این زندان به بازداشتگاه اطلاعات سپاه و اداره اطلاعات ارومیه منتقل شده بودند به این زندان بازگردانده شدند. 

بنقل از یک منبع مطلع: ” ماه گذشته به دنبال انتشار اخبار مرگ چندین زندانی در این زندان به علت بیماری کووید-۱۹، نهادهای امنیتی از ترس شورش در این زندان اقدام به انتقال بیش از ۱۰ زندانی سیاسی و عادی به بازداشتگاه‌های امنیتی این شهر کردند”. 

این منبع مطلع در ادامه افزود: ” در تاریخ ۱۳ فروردین‌ماه سال جاری نیروهای امنیتی به بند زندانیان سیاسی مراجعه کرده و ابراهیم عیسی پور، زندانی سیاسی محکوم به ۱۱ سال حبس را به بازداشتگاه اداره اطلاعات منتقل کرده بودند. این زندانی سیاسی در اعتراض به انتقال غیرقانونی خود به این بازداشتگاه امنیتی به مدت یک ماه در اعتصاب غذا بوده است”. 

این منبع در تکمیل صحبتهای خود همچنین گفت: ” شش تن از زندانیان دیگر که در فروردین ماه سال جاری از بندهای ۱۴ و ۱۵ زندان مرکزی ارومیه به بازداشتگاه اطلاعات سپاه و اداره اطلاعات ارومیه منتقل شده بودند ۵ تن از این افراد به نام‌های خضر قوی دل، خالد حاجی خلانی، محمد رضا قهرمانی، ابراهیم نصری خواه، مصطفی نصری خواه پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با حمل و نگهداری موادمخدر به اعدام محکوم شدند و در انتظار اجرای احکام اعدام خود هستند”. 

حقوق بشر در ایران, در تاریخ ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹,  با انتشار گزارشی از بازگرداندن کمال حسن رمضان, علی احمد سلیمان و احمد تموئی, سه تن از زندانیان که به همراه ابراهیم عیسی پور به بازداشتگاه اداره اطلاعات سپاه ارومیه منتقل شده بودند به زندان مرکزی ارومیه را اطلاع رسانی کرده بود. 

• بیشتر بخوانید: انتقال ۳ زندانی سیاسی پس از اتمام بازجوئی به زندان مرکزی ارومیه

در تاریخ ۱۶ فروردین ماه ۱۳۹۹, ابراهیم عیسی پور, علی احمد سلیمان, احمد تموئی و کمال حسن رمضان, چهار تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه پس از احضار به دفتر افسر نگهبان این زندان توسط ماموران امنیتی بدون اطلاع قبلی به بازداشتگاه اطلاعات سپاه ارومیه منتقل شده بودند. 

• بیشتر بخوانید: انتقال ۴ زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه به مکان نامعلوم

اعتراض مدنی زندانیان محبوس در بند سیاسی زندان مرکزی ارومیه در حالی صورت گرفته که در تاریخ ۱۳ فروردین ماه ۱۳۹۹, نیروهای امنیتی با هماهنگی مسئولان دفتر اداره اطلاعات مستقر در این زندان از ترس گسترش اعتراضات زندانیان  تعداد ۸ نفر از  زندانیان محکوم به اعدام را در بندهای ۱۴ و ۱۵ زندان مرکزی ارومیه به هواخوری این زندان منتقل و پس از پوشاندن کیسه بر سر این افراد هر ۸ نفر آنها را به یکی از بازداشتگاههای ارگانهای امنیتی در ارومیه منتقل کردند”. 

• بیشتر بخوانید: انتقال دستکم ۱۰ زندانی از زندانهای ارومیه و تبریز به بازداشتگاه ارگانهای امنیتی

لازم به ذکر است, در تاریخ ۱۲ فروردین ماه ۱۳۹۹, در پی نارضایتیهای زندانیان محبوس در زندانهای کشور و اعتراضات گسترده در سایر زندانها نیروهای امنیتی و یگان ویژه نیروی انتظامی در شهرستان ارومیه به حالت آماده باش کامل در آمدند. همزمان با این اقدام نیروهای امنیتی اطراف زندان مرکزی ارومیه را محاصره کرده بودند. 

• بیشتر بخوانید: آماده باش نیروهای امنیتی در ارومیه و محاصره اطراف زندان مرکزی این شهرستان

دسترسی افراد به امکانات پزشکی و بهداشتی از جمله موارد تاکید شده در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشد و بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب از نظر بهداشت, درمان, خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری ، بیماری ، نقص اعضا ، بیوگی ، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود. 

محرومیت از حق درمان زندانیان در ایران از جمله مواردی است که به دفعات گزارشگران ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران نیز بر آن تاکید کردند و بعنوان جزئی از موارد نقض حقوق بشر در ایران از آن یاد کردند.

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید شده است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس گردیده اند به آن مبتلا شده اند و از سوی دیگر پرونده سازیهای پی در پی برای آنها از جمله مواردی است که مستند و مشهود است.

مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.

Please follow and like us: