By حقوق بشر در ایران https://wp.me/p6xuBy-ahj
مسیحیان ایرانی که در قانون اساسی به رسمیت شناخته شدهاند، متعلق به کلیساهای قومی از جمله کلیسای ارامنه یا آشوری هستند.
مراسم در این کلیساها مانند کلیسای کاتولیک آشوری و کلیسای گریگوری ارامنه، به زبان غیر فارسی و برای غیرمسلمانان برگزار میشود و مسلمانان در صورت درخواست و علاقه نیز نمیتوانند دروس الهیات مسیحی یاد بگیرند و به مسیحیت بپیوندند. در حالی که این مسیحیان «بی آزار و خوب» به شمار میروند کلیساهایی نیز در ایران وجود دارند که مراسم خود را به زبان فارسی برگزار میکردند و مسلمانان در صورت علاقه میتوانستند از اصول مسیحیت بیاموزند و تحت شرایطی ، و پس از طی مراحلی به ائین مسیحیت بپیوندند . این دسته از شهروندان که از آنها با عنوان نوکیش یاد میشود و مسیحیانی که به زبان فارسی موعظه میکردند از منظر حکومت جمهوری اسلامی به دلیل اصل تبشیر که در ایدولوژی اسلامی و حکومت حاکم سنخیتی ندارد ، مسیحیانی هستند که حاکمان در ایران دید خوبی به آنها ندارد و جمهوری اسلامی از آنها به عنوان مسیحیان تبشیری یاد میکند.
در واقع کلیساهای تبشیری که جمهوری اسلامی آنها را «دندان تیز کرده و منحرف» میخواند، کلیساهای پروتستانی هستند مانند کلیساهای انجیلی و کلیسای پنطیکاستی برادران (( شهرآرا )) و جماعت ربانی که صدها میلیون عضو در سراسر جهان دارند و محدود به کشور و یا گروه خاصی نمیشوند.
در این کلیساها در ایران اقوام مختلف مانند ارمنیها، آشوریها و همچنین نوکیشان مسیحی مراسم عبادتی خود را به جا میآوردند.
آمار دقیقی از نوکیشان مسیحی در ایران در دست نیست ولی سازمان بین المللی «اوپن دورز» که در مورد مسیحیان تحت فشار در جهان اطلاع رسانی می کند، می گوید حدود نیمی از مسیحیان ایران، یعنی ۱۲۵ هزار نفر فارسزبان یا نوکیش هستند .
بزرگترین کلیسای جهان با یک میلیون عضو در کره جنوبی میتواند در لیست کلیساهای تبشیری و منحرف جمهوری اسلامی قرار بگیرد و همچنین صدها میلیون عضو این کلیساها از آفریقا تا آمریکا ، اروپا ، آسیا و اقیانوسیه .
هوگو چاوز، رئیسجمهور قبلی (( درگذشته )) ونزوئلا و از حامیان جمهوری اسلامی تا سال ۲۰۰۵ رابطه بسیار نزدیکی با کلیساهای انجیلی در ونزوئلا داشت و از آنها حمایت میکرد.
در ایران فعالیت مسیونرهای خارجی، چهار دهه است متوقف شده و میتوان این کلیساها را بومی دانست.
فشار بر مراکز مسیحی و تعطیلی برخی از کلیساها موجب رشد کلیساهای خانگی در کشور شده است.
اما فشار بر نوکیشان از چه زمانی آغاز شد؟
۳۹ سال فشار و سرکوب مسیحیان در ایران
حمله به کشیشان فارسیزبان و نوکیشان مسیحی از اولین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شد. اولین خونی که ریخته شد، خون ارسطو سیاح، کشیش کلیسای انگلیکن بود که توسط عدهای ناشناس کشته شد. پس از آن اموال کلیسای انگلیکن توسط جمهوری اسلامی توقیف شد.
کشیش حسین سودمند، رهبر کلیسای جماعت ربانی در مشهد زندانی و به دار آویخته شد.
از انقلاب تاکنون دستکم پنج رهبر کلیسا در ایران کشته شدهاند و صدها مسیحی نیز تحت بازجویی بوده و زندانی شدهاند. چاپ کتاب مقدس به زبان فارسی ممنوع شده و برخی از کلیساها تعطیل و از مراسم کلیسایی جلوگیری به عمل آمده است.
از بدو پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ فشار بر مسیحیان افزایش یافت شدت این فشارها در بیشتر مواقع سیر سعودی داشته . بازداشت شدگان مسیحی که در داخل ایران هستند همیشه با اتهام هائی مثل : اقدام علیه امنیت ملی ، توهین به مقدسات و یا جاسوسی مورد محاکمه قرار میگیرند، که میتوانیم به خانم شامیرم عیسوی اشاره ای داشته باشیم و یا همسر ایشان ویکتور بت تمرز کشیش کلیسای پنطیکاستی شهر آرا تهران اشاره ای داشته باشیم که ایشان به صرف فعالیتهای مذهبی خود در حکمی نا عادلانه به همراه چهار شهروند دیگر به حبس طولانی مدت ده ساله محکوم گردیدند . با توجه به ماده ۱۸ از اعلامیه جهانی حقوق بشر که اشاره بر آزادی افراد در انجام تعالیم مذهبی دارد و یا با استناد به اصل ۲۳ از قانون اساسی تفتیش عقاید ممنوع است و هیچکس رانمیتوان به صرف داشتن عقیدهای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد میتوان اشاره کرد . به دفعات شهروندان و دگر اندیشان مذهبی و حتی آنهایی هم که پیشینه مذهبی از سایر پیروان ادیان را دارند نیز مورد تفتیش عقیده و سرکوبهای شدید قرار گرفته اند .
که ایشان به صرف فعالیتهای مذهبی که ایشان به چه صورت در حکمی نا عادلانه محکوم به حبس گردیدند .
متاسفانه حکومت جمهوری اسلامی مسیحیان تبشیری را با یکعینک بد بینی مورد قضاوت قرار میدهد و همیشه از دید نهادی امنیتی ایران ، از آنها با عنوان «مسیحی صهیونیست» یاد شده است.
با استناد به بررسیهای انجام گردفته با توجه به جو رعب و سرکوبی که حکومت در کشور ایجاد کرده خانوادههای بازداشت شدگان مسیحی (( نوکیشان مسیحی )) به منظور حفظ امنیت بازداشت شدگان ترجیح می دهند اسامی مسیحیان بازداشت شده فاش نشود. این مسئله کمک بزرگی به حکومت در جهت فرافکنی و پنهانکاری در سرکوب و همچنین عدم دستیابی به آمار دقیق از افراد بازداشت شده و تحت جفای حکومتی در ایران میکند .
نگارش متن : فعال حقوق بشر ، حمیدرضا تقی پور دهقان تبریزی
Subscribe to get the latest posts sent to your email.