By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-Khv
حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۲۲ خرداد ماه ۱۴۰۳، دستکم ۲۶۰۰ کودک کار و خیابان در کشور وجود دارد.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایسنا، امروز سه شنبه ۲۲ خرداد ماه ۱۴۰۳، علی رضایی، دبیر کارگروه کودکان کار و خیابان وزارت کشور، با تکیه بر آمارهای رسمی از وجود دستکم ۲۶۰۰ کودک کار و خیابان در ایران خبر داد و با تفکیک در هر استان تائید کرد که این کودکان در ۱۴ استان هستند.
دبیر کارگروه کودکان کار و خیابان وزارت کشور، در تشریح این خبر گفت:”تعداد کودکان کار و خیابان شناسایی شده در سراسر کشور ۲۶۰۰ کودک است و بخش زیادی از این کودکان از اتباع هستند که پس از شناسایی کودکان اتباع، آنهایی که غیرمجاز هستند طبق تعاملی که با سازمان ملی مهاجرت داشتهایم، به همراه خانواده رد مرز میشوند و اگر هم جز افراد مجاز باشند ساماندهیهای لازم صورت میگیرد.”
رضایی در ادامه اظهار کرد:”در استانها وارد فاز پیشگیری از تشدید پدیده کودکان کار و ایجاد آسیبهای اجتماعی برای آنها شدهایم که در این راستا ۱۴ استان اولویت این ساماندهی هستند و در نهایت هدف اصلی بازگشت کودک به آغوش خانواده است تا از حقوق طبیعی خود همچون تحصیل، بهداشت، مهارتآموزی و غیره بهرهمند شود.”
رضایی از جمله چالشهای موجود در ساماندهی کودکان کار و خیابان را کمک مالی مستقیم خانوادهها به کودکان سر چهارراهها عنوان کرده و میافزاید:”تا زمانی که خانوادهها کمک مالی مستقیم به این کودکان داشته باشند این کار برای آنها جذاب است. در حالی که پول به جیب کودک نمیرود و سرپرست کودک و یا شبکههای مافیای کودکان صاحب این پولها میشوند. بنابراین بهتر است خانوادهها یا کمک غیرنقدی به این کودکان داشته و یا از طریق موسسات خیریه شناخته شده و مورد تأیید کمکهای خود را انجام دهند.”
گسترش دامنه مشکلات اقتصادی بر زندگی کودکان ایران در حالی که در تاریخ ۳ خرداد ماه ۱۴۰۳، علی اکبر دریکوند، معاون مقطع ابتدایی اداره کل آموزش و پرورش استان لرستان از محرومیت دستکم ۱۶هزار و ۶۱۹ کودک از تحصیل در آن استان خبر داده بود.
همچنین، تداوم محرومیت کودکان از تحصیل که از جمله حقوق اولیه هر انسانی است در حالی رو به افزایش است که پیشتر هم در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، علی مطهری، مدیر کل آموزش پرورش آذربایجان غربی از محرومیت ۵ هزار و ۷۰۰ دانش آموز مقطع ابتدایی که از حق تحصیل به دلایل اقتصادی و یا خانوادگی، خبر داد.
در همین حال، علی اسماعیلی، مدیر کل آموزش و پرورش استان زنجان هم در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، از وجود دستکم ۷۹۰ دانش آموز محروم از حق تحصیل در سطح آن استان خبر داد.
پیش از این و در تاریخ ۴ فروردین ماه ۱۴۰۳، حمیدرضا خانمحمدی، رئیس سازمان نوسازی و تجهیز مدارس ایران از وجود دستکم ۱۰۰ هزار کلاس فاقد ایمنی برای کودکان و نوجوانان و در حال استفاده تحت عنوان مدرسه برای این شهروندان خبر داده بود.
فقدان کیفیت لازم در بناهای مدارس ایران و عدم توجه به تامین امکانات برای تحصیل کودکان و نوجوانان بعنوان نسلهیا بعدی از یک سو و افزایش مشکلات اقتصادی در جامعه منجر شده تا با توجه به تائید رضا مرادصحرایی، وزیر آموزش و پرورش، دستکم ۲۰۰ هزار کودک به علت مشکلات اقتصادی و فقر از حق تحصیل محروم شوند.
پیشتر هم در تاریخ ۱۲ دی ماه ۱۴۰۲، مرکز آمار ایران، با انتشار گزارشی، از محرومیت ۹۲۹ هزار و ۷۹۸ کودک و نوجوان واجد شرایط برای تحصیل در ۳ مقطع ابتدایی، راهنمایی و متوسطه، در سال تحصیلی ۱۴۰۲ ـ ۱۴۰۱، از حق تحصیل و دسترسی به امکانات آموزشی خبر داده بود.
مرکز آمار ایران نیز در تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، با انتشار گزارشی، به تشریح وضعیت تحصیلی کودکان و نوجوانان در ایران پرداخت و اعلام کرد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱، بیش از ۵۵۶ هزار نوجوان، یا به تعبیر کنوانسیون حقوق کودکان، کودک – در سن ۱۵ تا ۱۷ سال از تحصیل بازماندند که بیش از ۲۹۵ هزار نفر آنها پسر و بیش از ۲۶۱ هزار نفر هم دختر هستند.
در تاریخ ۲۰ اسفند ماه ۱۴۰۱، مرکز پژوهشهای مجلس اعلام کرد، نرخ جذب بســیار ناچیز کودکان بازمانده از تحصیل در کنار تعداد بالای ترک تحصیل سالیانه از میزان ۳۴۷ هزار نفر تا ۲۷۰ هزار نفر، سبب شده روند بازماندگی از تحصیل در نظام آموزش و پرورش روبه رشد باشد.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.