اکبر داداشی, درویش گنابادی از زندان آزاد شد

حقوق بشر در ایران – امروز شنبه ۱۹ بهمن ماه ۱۳۹۸, اکبر داداشی, درویش گنابادی محبوس در زندان قوچان و از بازداشت شدگان حادثه گلستان هفتم از این زندان آزاد شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز شنبه ۱۹ بهمن ماه ۱۳۹۸, اکبر داداشی, از بازداشت شدگان حادثه گلستان هفتم که چندی پیش از تیپ ۱ سالن ۳ زندان تهران بزرگ به زندان قوچان منتقل شده بود پس از اتمام دوران حبس تعزیری از این زندان آزاد شد. 

لازم به ذکر است, این درویش گنابادی در تاریخ ۲۰ تیر ماه ۱۳۹۷, پس از اتمام مراحل بازجوئی در حالی که از حق دادرسی عادلانه و حق انتخاب و حضور وکیل در جلسه دادرسی بر پرونده خود محروم مانده بود از سوی دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۶ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده بود. نکته حائز اهمیت در دادنامه صادره از سوی دادگاه انقلاب بر علیه این بود که نوشته شده بود “ایشان در جمع درویشان، چای پخش می کرده است”. 

• بیشتر بخوانید: ۳۴ سال حبس تعزیری برای هشت درویش گنابادی و امتناع سه درویش زندانی از حضور در دادگاه

در این گزارش اشاره ای نشده که با توجه به محکومیت اکبر داداشی به تحمل ۶ سال حبس تعزیری, آزادی وی با توجه به تائید درخواست آزادی مشروط وی انجام گرفته و یا پس از کاهش محکومیت حبس تعزیری بر علیه این درویش گنابادی توسط دادگاه تجدید نظر استان تهران. 

این درویش گنابادی در زمان بازداشت در حادثه گلستان هفتم از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم مانده بود و جلسه دادرسی بر پرونده وی بدون اجرای تشریفات قانونی و بهره‌ مندی از حق وکیل و برخلاف قانون آئین دادرسی کیفری برگزار شده بود. 

اکبر داداشی پیش از این و در زمانی که در تیپ ۱ سالن ۳ زندان تهران بزرگ بود به همراه ۱۷ تن از دراویش گنابادی محبوس در این زندان به دنبال ضرب و شتم دراویش توسط گارد زندان در تاریخ ۷ شهریورماه ۱۳۹۷ دست به اعتصاب غذا زده بودند و تداوم اعتصاب غذای این دروایش برای مدتی بیش از ۴۵ روز تداوم پیدا کرده بود. 

این درویش گنابادی همچنین در تاریخ ۱۲ آذر ماه ۱۳۹۸, به همراه ۳۴ دراویش گنابادی محبوس در تیپهای ۲ و ۴ و بند امن زندان تهران بزرگ اعلام اعتصاب غذا کرده بودند اما نه تنها هیچ توجهی از سوی مسئولان این زندان متوجه در خواستهای آنها نشد بلکه پس از اعلام “علی چهارمحالی” رییس این زندان این دراویش را به زندان‌های سایر شهرستانها منتقل کردند و اکبر داداشی در این میان به زندان وکیل آباد مشهد منتقل شده بود. کسری نوری, صالح الدین مرادی, فرامرز مانگری, اکبر داداشی, بهنود رستمی, علی بهادری, سعید خموشی, رضا سیگارچی, محسن مقدسی, مهدی ایزدپناه, محمدرضا درویشی, حیدر تیموری, سعید سلطانپور, علیرضا لک, وحید خموشی, سعید خموشی, مجید مرادی, عبدالله اسماعیلی, شعیب اسماعیلی, مسلم نوروزی, سعید گودرزی, محمد کریمایی, بابک تقیان, احسان ملک محمدی, امین صفاری, صادق قیصری, مهدی مهدیلو, مصطفی میرمحمدی, اردشیر عشایری, رضا یاوری مطلق, رضا رضایی, مجتبی بیرانوند, میلاد کاکاوند, مرتضی سهراب پور, مصطفی رهسپار و شهاب اکبری از جمله ۳۵ درویش محبوس در زندان تهران بزرگ بودند که به زندانهای دیگر شهرها منتقل شده بودند. 

• بیشتر بخوانید؛ دراویش زندانی؛ تداوم اعتصاب غذا همزمان با انتقال به زندان های دیگر

لازم به یادآوری است، از نیمه‌شب ۱۴ بهمن‌ماه سال ۱۳۹۶ حضور پر تعداد نیرو های امنیتی و انتظامی در اطراف منزل دکتر نور علی تابنده با واکنش منفی سایر دراویش مواجه شد، دراویش گنابادی در حمایت از قطب خود تجمعاتی اطراف منزل دکتر تابنده تشکیل دادند، این تجمعات با دخالت نیروهای انتظامی و لباس شخصی به خشونت کشیده شد و صدها تن زخمی و بازداشت شدند؛ این در حالی بود که پیش تر در شامگاه چهارشنبه ۴ بهمن‌ماه ۱۳۹۶ نیز ماموران امنیتی در اقدامی مشابه در همین مکان حضور یافتند که موجی از نگرانی‌ها در میان دراویش را رقم زده بود.

• بیشتر بخوانید؛ لیست تکمیلی دراویش بازداشت شده در حوادث تلخ گلستان هفتم

فشارها به دراویش در نظام جمهوری اسلامی عمدتا از شهر قم آغاز شد. قم مذهبی ترین شهر ایران است و با توجه به نزاع تاریخی صوفیه و اهل شریعت، فشار بر دراویش در این شهر سابقه طولانی دارد و به سال‌های قبل از انقلاب می‌رسد؛ اما در سال‌های اول دهه هشتاد خورشیدی با انتشار شماری از کتاب‌های ضد صوفی در قم که این سلسله را به ضد شیعی بودن متهم می‌کردند، رفته رفته جو سنگین‌تری علیه آنها شکل گرفت. تنش در مناسبات حکومت با دراویش نعمت‌اللهی با تخریب برخی از مکان‌های مذهبی‌شان و مخالفت حکومت با گردهمایی آنها به خصوص در قم وارد مرحله ای شد که یک دهه بعد در تهران به درگیری فیزیکی و خونریزی انجامید.

در سال‌های گذشته اخبار و گزارش‌های پرشماری از احضار، تهدید، بازداشت و در نهایت محاکمه و صدور احکام سنگین برای دراویش – به ویژه دراویش سلسله گنابادی- منتشر شده است.

سازمان عفو بین الملل, در تاریخ ۴ خردادماه ۱۳۹۷, با صدور بیانیه ای ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت زنان دراویش، از جمهوری اسلامی ایران خواسته بود آنها را بی‌قید و شرط آزاد کند.

• بیشتر بخوانید؛ عفو بین‌الملل: آزار زندانیان عقیدتی و دراویش گنابادی در زندان زنان شهر ری

 سرکوب دراویش گنابادی در ایران ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۸ و ۱۹ این سند معتبر بین المللی و همچنین ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز میباشد که در این ۲ ماده به صراحت بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و همچنین تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی برای افراد چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید شده است. 

زندانیان عقیدتی  در زندانهای ایران با کلکسیونی از  موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید شده است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون و عدم برخورداری آنها از حقوق شهروندیشان در درمان بیماریها و آسیبهای جسمی که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس گردیده اند به آن مبتلا شده اند اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.