بلاتکلیفی مُنا قدرت و پویا نوروزی، دو شهروند بهایی در زندانهای یزد و عادل آباد
حقوق بشر در ایران – امروز جمعه ۱۶ دی ماه ۱۴۰۱، مُنا قدرت، شهروند بهایی محبوس و بلاتکیف در بند قرنطینه زندان مرکزی یزد به بند عمومی در این زندان منتقل شد. همچنین، پویا نوروزی، دیگر شهروند بهایی اهل شیراز و محبوس در زندان عادل آباد بطور بلاتکلیف در حبس بسر می برد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۱۴ دی ماه ۱۴۰۱، مُنا قدرت، متولد: ۱۳۶۲، متاهل، دارای ۲دختر ۱۴ و ۱۰ ساله، شهروند بهایی ساکن استان یزد و محبوس و بلاتکلیف در بند قرنطینه زندان مرکزی این استان به بند زنان در این زندان منتقل شد.
به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”خانم قدرت، در تماسی که با خانواده خود داشت اعلام کرده که روز چهارشنبه ۲۴ دی ماه از بند قرنطینه به بند زنان در زندان مرکزی یزد منتقل شد. تداوم بازداشت و بلاتکلیفی این شهروند بهایی باعث فشارهای روحی و روانی شدیدی به ۲ کودک وی وارد کرده که از مادر خود دور هستند و به شدت بیقراری می کنند.”
لازم به ذکر است، مُنا قدرت، در تاریخ ۲۸ آذرماه ۱۴۰۱، مُنا قدرت، در پی یورش ماموران اطلاعات سپاه استان یزد، بازداشت و پس از تفتیش منزل و توقیف برخی لوازم شخصی اش به بازداشتگاه آن ارگان امنیتی منتقل شده بود.
در خبری دیگر، امروز، جمعه ۱۶ دی ماه ۱۴۰۱، پویا نوروزی، شهروند بهایی، علیرغم گذشت ۲۶ روز از تاریخ دستگیری در وضعیت بلاتکلیف و محروم از کلیه حقوق یک متهم بسر می برد.
به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران؛”با احتساب امروز جمعه ۲۶ روز از تاریخ بازداشت پویا نوروزی می گذرد و این شهروند بهایی در حال حاضر در بند زندان عادل آباد شیراز بسر می برد و از روز اول بازداشت خود از حق ملاقات و سایر حقوق یک متهم مندرج در اسناد بین الملی حقوق بشر و ماده ۵ قانون آئین دادرسی کیفری، نیز محروم بوده است.”
لازم به اشاره است، پویا نوروزی، در تاریخ ۲۰ آذر ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در شهر شیراز مرکز استان فارس بازداشت و پس از تفتیش منزل و محل کار سپس توقیف برخی وسائل الکترونیکی شخصی، جهت بازجویی به بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ متعلق به اداره اطلاعات شیراز منتقل شده بود.
علیرغم انتقال پویا نوروزی، به زندان عادل آباد شیراز اما لز مصادیق حقوقی اتهامات این شهروند بهایی اطلاعی حاصل نشده و کماکان وی در وضعیت بلاتکلیف محبوس شده است.
در تاریخ ۱ شهریور ماه ۱۴۰۱، سازمان عفو بین الملل با انتشار فراخوان اقدام فوری نسبت به سرکوب و افزایش فشارهای امنیتی بر شهروندان بهایی واکنش نشان داد و از جامعه جهانی خواستار در نظر گرفتن راهکاری جامع برای مقابله با این قبیل برخوردهای حکومت ایران شد.
جامعه جهانی بهائی هم در تاریخ ۳۰ تیر ماه ۱۴۰۱، با انتشار بیانیه ای نسبت به افزایش فشارهای امنیتی و موج گسترده بازداشت، سرکوب محرومیت بهائیان ایران از حقوق شهروندی شان در ایران هشدار داد.
شهروندان بهائی بر طبق بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق شهروندی و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.
سرکوب بهائیان ایران ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.
عدم امکان دسترسی به وکیل و محرومیت فرد از دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
