محکومیت ۷ تَن از نوکیشان مسیحی ساکن بوشهر به تحمل حبس, تبعید و جریمه نقدی
حقوق بشر در ایران – امروز دوشنبه ۹ تیر ماه ۱۳۹۹, دادگاه انقلاب بوشهر با صدور دادنامه ای حبیب حیدری, پوریا پیما, سام خسروی, ساسان خسروی, فاطمه طالبی, مریم فلاحی و خواهر وی مرجان فلاحی, هفت تن از نوکیشان مسیحی ساکن بوشهر را به تحمل ۵ سال و ۳ ماه حبس تعزیری, تبعید و محرومیت از فعالیتهای اجتماعی و جریمه نقدی محکوم کرد.
به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از ماده ۱۸, روز یکشنبه ۱ تیر ماه ۱۳۹۹, حبیب حیدری, پوریا پیما, سام خسروی, ساسان خسروی, فاطمه طالبی, مریم فلاحی و خواهر وی مرجان فلاحی, هفت تن از نوکیشان مسیحی ساکن بوشهر, از بابت اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به تحمل ۵ سال و ۳ ماه حبس تعزیری, تبعید, پرداخت جریمه نقدی و همچنین محرومیت از فعالیتهای اجتماعی محکوم شدند.
براساس دادنامه صادره از سوی دادگاه انقلاب بوشهر, سام خسروی, ساسان خسروی, هر یک از بابت اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به تحمل ۱ سال حبس تعزیری, دو سال تبعید از شهرستان بوشهر و محرومیت از اشتغال در بیمارستان و هریک به پرداخت ۸ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شدند. همچنین حبیب حیدری دیگر متهم این پرونده از بابت اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. پوریا پیما از بابت اتهام مذکور به تحمل ۹۱ روز حبس تعزیری محکوم شد.
همچنین در بخش دیگری از این دادنامه مریم فلاحی به همراه خواهرش مرجان فلاحی هر یک به پرداخت ۶ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شدند اما مریم فلاحی علاوه بر پرداخت جریمه نقدی از اشتغال در موسسات ملی و دولتی محروم شد. در صورت قطعی شدن این حکم مریم فلاحی باید پس از ۲۰ سال کار در بیمارستانی در بوشهر محل کارش را به دلیل عقاید مذهبی اش ترک کند. همچنین فاطمه طالبی, همسر پوریا پیما به پرداخت ۴ میلیون تومان جریمه نقدی معادل ۲ ماه حقوق میانگین محکوم شد.
حکم صادره به صورت شفاهی به این افراد ابلاغ شد و از یادداشت برداری و نوشتن مطالب حکم از سوی مسئولان قضائی شعبه صادر کننده رای ممانعت بعمل آمد.
در ساعات اولیه روز ۱۰ تیر ماه ۱۳۹۸, حبیب حیدری, پوریا پیما, سام خسروی, ساسان خسروی, فاطمه طالبی, مریم فلاحی و خواهر وی مرجان فلاحی, در پی یورش ماموران اداره اطلاعات بوشهر به منازل شخصی این نوکیشان مسیحی بازداشت و پس از تفتیش منزل و ضبط وسائل جملگی این افراد بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده بودند.
در تاریخهای ۲۴ و ۲۵ تیرماه ۱۳۹۸, سام خسروی, مریم فلاحی, ساسان خسروی, مرجان فلاحی, خاتون فتح الله زاده, فاطمه طالبی و حبیب حیدری و پوریا پیما, هشت تن از نوکیشان مسیحی ساکن استان بوشهر در پی یورش ماموران اداره اطلاعات این شهر بازداشت و به سلول انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات این شهر منتقل شده بودند . پس از اتمام مراحل بازجوئی با تودیع وثیقه برای هر نفر ۳۰۰ میلیون تومان بطور موقت آزاد شدند.
- بیشتر بخوانید: هشت نوکیش مسیحی با تودیع قرار وثیقه آزاد شدند
لازم به ذکر است, در زمان یورش مأموران و در طی بازرسی‌ها کودکان خردسال نیز در محل حضور داشتند، ماموران امنیتی با این شهروندان مسیحی رفتاری خشن و غیرمحترمانه داشتند.
همچنین خاتون فتح‌الله‌زاده که ماموران امنیتی با ۶ دستگاه خودرو به خانه وی یورش برده و اقدام به بازداشت او کرده بودند، به دلیل کهولت سن در همان روز نخست بازداشت آزاد شد اما باقی ۷ نوکیش مسیحی بازداشت شده پس از انتقال به سلول انفرادی اداره اطلاعات بوشهر بدون دسترسی به وکیل و سایر حقوق یک متهم تحت بازجوئی قرار گرفتند.
سرکوب مسیحیان در ایران در حالی رو به گسترش است که در مجامع بین المللی و از سوی محمد جواد ظریف و مسئولان ستاد حقوق بشر قوه قضائیه به دفعات اعمال رفتارهای قهرآمیز و برخوردهای فراقانونی با نوکیشان مسیحی و دگراندیشان مذهبی نیز انکار شده است.
از زمان پیروزی انقلاب در بهمن ۱۳۵۷ تاکنون، دستکم ۶ رهبر کلیسا در ایران کشته شده و صدها مسیحی نیز تحت بازجوئی قرار گرفته و زندانی شده‌اند.
علاوه بر این، چاپ کتاب مقدس مسیحیان به زبان فارسی ممنوع شده است و برخی از کلیساها تعطیل شده‌اند و از مراسم کلیسایی به زبان فارسی جلوگیری به عمل آمده است.
لازم به اشاره است علیرغم اینکه طبق قانون مسیحیان به عنوان یکی از پیروان ادیان به رسمیت شناخته می‌شوند، با این حال دستگاه‌های امنیتی مسئله‌ی گرویدن مسلمانان به مسیحیت را با حساسیت خاصی دنبال می‌کنند و برخورد قهرآمیزی با فعالان این عرصه دارند.
سرکوب دگراندیشان مذهبی در ایران ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۸میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۸۶ میباشد که حق افراد بر تغییر دین و انجام مناسک مذهبی بدون ترس و تبلیغات مذهبی را آزاد دانسته است.
همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی میباشد که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.
در اکثر موارد بازداشتهای فراقانونی و خودسرانه با اتهامات واحی و در راستای سرکوب آزادی بیان و عقیده افراد می باشد که در اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و همچنین ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز بر عدم سرکوب افراد بر مبنای آزادی بیان و عقیده تاکید شده است. با توجه به مفهوم اصل آزادی بیان هر انسانی محق است تا به هر طریق ممکن بتواند عقاید و نظریات و دیدگاههای خود را بدون ملاحظات مرزی و به هر شکل ممکن منتشر کند.
تبصره ماده ۴۸ از جمله بحث برانگیز ترین مفاد حقوقی در نظام قضائی ایران است که از زمان اجرا با انتقادهای بسیاری از سوی حقوق دانان مواجه شده است از جمله منتقدان این تبصره, سازمان عفو بین الملل است که این سازمان مدافع حقوق بشر در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷ با انتشار یک بیانیه نسبت به تصویب آن در کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس واکنش نشان داد.
