پیمان میرزازاده, زندانی سیاسی به اعتصاب غذای خود پایان داد

حقوق بشر در ایران – روز شنبه, “پیمان میرزازاده”, فعال فرهنگی و زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه که در اعتراض به اجرای حکم ۱۰۰ ضربه شلاق خود دست به اعتصاب غذا زده بود به اعتصاب غذای خود پایان داد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران, روز شنبه ۱۲ مردادماه ۱۳۹۸, “پیمان میرزازاده”, فعال فرهنگی و زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه که در تاریخ ۶ مردادماه سالجاری در اعتراض به اجرای حکم ۱۰۰ ضربه شلاق تعزیری که پیشتر توسط شعبه ۱۱۰ دادگاه کیفری ۲ ارومیه ازبابت اتهامات “توهین به مقدسات” و “شرب خمر” علاوه بر حبس تعزیری به آن محکوم شده بود پس از گذشت ۶ روز به اعتصاب غذای خود پایان داد. 

پیشتر یک منبع نزدیک به “پیمان میرزازاده” در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران ضمن اعلام خبر اجرای حکم شلاق و اعتصاب غذای وی گفته بود؛ “پیمان میرزازاده”, با توجه به حکم قطعی قبلی صادره توسط شعبه ۱۱۰ دادگاه کیفری ارومیه پس از انتقال به شعبه ۴ دایره اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب ارومیه و اجرای حکم ۱۰۰ ضربه شلاق تعزیری وی از بابت ۲ اتهام “توهین به مقدسات” و “شرب خمر” در اعتراض به این حکم دست به اعتصاب غذا زد.

• بیشتر بخوانید؛ پیمان میرزازاده, اجرای حکم شلاق و آغاز اعتصاب غذا

جلسه رسیدگی به اتهامات “پیمان میرزازاده” در پرونده مذکور در تاریخ ۴ خردادماه ۱۳۹۷, توسط شعبه ۱۱۰ دادگاه عمومی ارومیه از بابت اتهامات “توهین به مقدسات” و “شرب خمر” برگزار شده بود و براساس دادنامه صادره توسط شعبه مذکور از بابت ۲ اتهام “توهین به مقدسات” به تحمل ۸۰ ضربه شلاق و “شرب خمر” به تحمل ۲۰ ضربه شلاق و همچنین ۲ سال حبس تعزیری محکوم شده بود. 

• بیشتر بخوانید؛ افزایش محکومیت پیمان میرزازاده, فعال فرهنگی به ۴ سال حبس تعزیری و ۱۰۰ ضربه شلاق

پیمان میرزازاده همچنین در پرونده اول خود نیز توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب ارومیه و از بابت اتهام “همکاری با گروه‌های مخالف نظام” به تحمل ۲ سال حبس تعزیری محکوم شده بود. 

• بیشتر بخوانید؛ محکومیت پیمان میرزازاده, فعال فرهنگی به دو سال حبس تعزیری

“پیمان میرزا زاده”, فرزند نورالدین, از اهالی روستای گنگچین ارومیه در تاریخ ۲ اسفندماه ۱۳۹۷ توسط ماموران اداره اطلاعات ارومیه بازداشت شده بود و پس از اتمام مراحل بازجوئی در تاریخ ۶ اسفند ۱۳۹۷ به زندان مرکزی این شهرمنتقل شد. 

• بیشتر بخوانید؛ بازداشت سه تن از شهروندان در کردستان/ آزادی یک شهروند بازداشت شده در ارومیه
• بیشتر بخوانید؛ انتقال پیمان میرزا زاده, از بازداشتگاه اداره اطلاعات به زندان مرکزی ارومیه

 میرزازاده علاوه بر پرونده جاری پیشتر نیز بازداشت شده است. از جمله در تاریخ ۲۷ آذر ۱۳۹۶ نیز توسط نیروهای امنیتی در ارومیه بازداشت شد. این فعال فرهنگی در ارتباط با این پرونده در اواسط دیماه ۱۳۹۶ توسط شعبه‌ ۳ دادگاه انقلاب ارومیه به اتهام “تبلیغ علیه نظام از طریق سرودن ترانه‌هایی در حمایت از احزاب کرد مخالف نظام” بدون حق انتخاب وکیل مورد محاکمه قرار گرفته بود و به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود. 

• بیشتر بخوانید؛ پیمان میرزازاده به تحمل حبس محکوم شد

پیمان میرزازاده از بابت پرونده مذکور پس از سپری کردن دوران محکومیت حبس خود در زندان مرکزی ارومیه در تاریخ ۱۸ خردادماه سال ۱۳۹۷ آزاد شده بود.

• بیشتر بخوانید؛ پیمان میرزازاده از زندان ارومیه آزاد شد

سازمان عفو بین الملل, در تاریخ ۱۰ مردادماه ۱۳۹۸, در حالی که ۴ روز از اعتصاب غذای پیمان میرزازاده در زندان مرکزی ارومیه گذشته بود به انتشار بیانیه ای نسبت به وخامت وضعیت جسمانی و اجرای حکم شلاق وی اعتراض کرده بود. این سازمان بین المللی مدافع حقوق بشر در آن  بیانیه نسبت به اجرای حکم شلاق “پیمان میرزازاده”, فعال فرهنگی و زندانی محبوس در زندان مرکزی ارومیه که منجر به ایجاد درد شدید و تورم در ناحیه پشت پاهای وی شده بود و از سوی دیگر این زندانی پس از اجرای حکم ۱۰۰ ضربه شلاق دست به اعتصاب غذا زده بود را  از مصادیق بارز شکنجه دانست. 

• بیشتر بخوانید؛ سازمان عفو بین الملل؛ هولناک است که پیمان میرزازاده تحت مجازات بی‌رحمانه قرار گرفته است

برخورداری افراد از حق دادرسی عالادنه و همچنین حق دسترسی به وکیل مورد نظر متهم و محاکمه از سوی دادگاهی بیطرف از جمله موارد مود تاکید در اسناد بین المللی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۴ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز میباشد. 

در ماده یک از کنوانسیون منع شکنجه مصوب ۱۰ دسامبر ۱۹۸۴ در تعریف جامع شکنجه را هر عمل عمدی که بر اثر آن درد یا رنج شدید جسمی یا روحی علیه فردی به منظور کسب اطلاعات یا گرفتن اقرار از او و یا شخص سوم اعمال می‌شود و یا  مجازات فردی به عنوان عملی که او یا شخص سوم انجام داده است و یا احتمال می رود که انجام دهد، با تهدید و اجبار و بر مبنای تبعیض از هر نوع و هنگامی که وارد شدن این درد و رنج و یا به تحریک و ترغیب و یا با رضایت و عدم مخالفت مامور دولتی و یا هر صاحب مقام دیگر انجام گیرد، شکنجه تلقی می شود.

همچنین در منظر حقوق بشر و اسناد بین المللی مرتبط, رفتارهای قهرآمیز و ایجاد تنش و درگیری از سوی مسئولان زندان رجائی شهر از جمله موارد نقض کننده اصول حقوق بشر و همچنین ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد که بر احترام به مقام انسانی افراد در آن تاکید شده است و گفته شده که هیچ فردی نباید مرود رفتاری قرار بگیرد که منجر به تنزل مقام انسانی وی بشود. همچنین در ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز بر ممنوعیت رفتاری که ظالمانه و در راستای ضایع کردن مقام انسانی افراد باشد تاکید شده است. 

Please follow and like us: