حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۱۹ فروردین ماه ۱۴۰۲، در ادامه سرکوب گسترده معترضان به حجاب اجباری، استاندار همدان از برخورد شدید با این دسته از شهروندان خبر داد. همچنین، در فرودگاه مهرآباد هم بنری نصب شده که بر روی آن زنان و دختران (بدون حجاب)، تهدید به محرومیت از ارائه خدمات شدند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از فارس، روز جمعه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، علیرضا قاسمی‌فرزاد، استاندار همدان، ضمن تاکید به برخورد شدید با زنان و دخترانی که به حجاب اجباری معتقد نیستند این شهروندان را تهدید به عدم ارائه خدمات از سوی ادارات، بانکها، موسسات و سازمانهای دولتی کرد.
استاندار همدان که در جلسه (قرارگاه عفاف و حجاب) این استان حاضر شده بود در تشریح این گفته های خود تهدید کرد:”از تمامی ظرفیت سازمانها و سایر ارگانها، در راستای مقابله با کشف حجاب و بی‌حجابی استفاده خواهیم کرد و از ارائه خدمات به کسانی که حجاب و عفاف اسلامی را رعایت نمی‌کنند باید خودداری شود و بانکها موظف هستند از ارائه خدمات به افرادی که حجاب و عفاف را رعایت نمی‌کنند خودداری کنند.”
این فرد همچنین با دستور به پلیس نیروی انتظامی از آنها خواست:”پلیس اماکن در یک تعامل مشخص با اصناف همدان و شهرستان‌ها، پیگیر موضوع حجاب و عفاف باشند همچنین افرادی که به امکان عمومی برای خرید و فروش ورود می‌کنند باید حتما حجاب اسلامی را رعایت کنند و حتی فعالیتها در حوزه ورزش و جوانان باید با رعایت (حجاب اسلامی) باشد.
کانال تلگرامی چند ثانیه هم با انتشار تصویری تشریح کرد؛ طی روزهای اخیر، مسئولان فرودگاه مهرآباد با نصب بنری اعلام کردند که از ارائه خدمات به شهروندانی که (حجاب اسلامی) را رعایت نمی کنند معذور هستند.
براساس این گزارش، پس از نسبت این بنر کلیه واحدهای مستقر در آن فرودگاه حتی گیتهای مسافری و شرکتهای هواپیمایی نیز شهروندان را اجبار به (رعایت حجاب اجباری) کردند.
سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی بر شهروندان و معترضان به حجاب اجباری از جمله مواردی است که بعنوان اعتراض در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.
همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت سرکوب زنان و دختران و محرومیت آنها از حق انتخاب پوشش هشدار دارد و تداوم سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان در ایران را محکوم کرد.
اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع پوشش و یا عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
از سوی دیگر، در ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر، به صراحت بر حق جملگی شهروندان در برخورداری از حقوق برابر و عدم تبعیض در جامعه به بواسطه جنسیت افراد و یا تفکرات و نگرشهای شخصی افراد تاکید شده است.
همچنین، ورود به حریم خصوصی شهروندان با عناوینی از قبیل (امر به معروف و نهی از منکر) و یا (تذکر لسانی) به منزله نقض حقوق بشر و ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر است.
