اجرای حکم تبعید توام با حبس قادر محمدزاده, زندانی سیاسی به زندان یزد

در ساعات اولیه صبح امروز یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۸, “قادر محمدزاده”، زندانی سیاسی که در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۹۷ جهت اجرای حکم تبعید توام با حبس از زندان ارومیه به زندان یزد تبعید شده بود به دلیل آنچه که عدم هماهنگی با زندان یزد بوده است به زندان مهاباد منتقل شده بود.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۱۸ فروردینماه ۱۳۹۸، “قادر محمدزاده”، زندانی سیاسی محبوس در زندان مهاباد جهت اجرای حکم تبعید توام با حبس به زندان یزد منتقل شده است. تبعید این زندانی سیاسی سیاسی بعنوان قسمتی از محکومیت حبس ۲۰ ساله وی میباشد.
لازم به ذکر است که “قادر محمد زاده” پیش از این در تاریخ ۲۶ اسفندماه سال ۱۳۹۷ جهت اجرای بخشی از محکومیت خود به زندان یزد تبعید شده بود ولی به دلیل عدم هماهنگی بین زندانها و عدم پذیرش توسط زندان یزد به زندان مهاباد، که محل محکومیت وی بود منتقل شده بود.
در زمانی که این زندانی در زندان مرکزی ارومیه در حال تحمل حبس بود, مسئولین این زندان در اوایل اسفند ماه سال گذشته ، “قادر محمدزاده” را به همراه سی زندانی دیگر به دلیل آنچه که «عدم رعایت قوانین زندان» خوانده بودند، با دستور قضائی، به بند امن این زندان منتقل کرده بودند. اجرای حکم تبعید این زندانی سیاسی با توجه به حکمی که در دادنامه صادره برای وی از سوی دادگاه صورت گرفته بود اجرائی شده است. این زندانی سیاسی در سال ۱۳۸۴ به اتهام “محاربه” و “اقدام علیه امنیت ملی از طریق همکاری با یکی از احزاب کرد مخالف نظام” در دادگاه بدوی ا به اعدام و سپس با ارجاع پرونده به دادگاه تجدید نظر به ۲۰ سال حبس محکوم شد. وی در بهار سال ۹۰ نیز در زندان به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به سه ماه حبس تعزیری دیگر محکوم شد.
“قادر محمدزاده” در خردادماه سال ۱۳۹۷ نیز در اعتراض به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم مدتی را دست به اعتصاب غذا زده بود.
همچنین این زندانی سیاسی در تاریخ ۱ اسفندماه سال گذشته به دلایل واهی و به صورت تنبیهی به “بند امن” زندان ارومیه منتقل شده و در تاریخ ۱۱ اسفندماه در اعتراض به این موضوعدست به اعتصاب غذا زده بود. منابع مطلع که در زمان انتقال این زندانی سیاسی به زندان یزد در تاریخ ۲۶ اسفند ماه سال گذشته شاهد وضعیت جسمی وی بودند در گفتگوئی با گزارشگر حقوق بشر در ایران از نامناسب بودن اوضاع جسمی این زندانی سیاسی اطلاع رسانی کرده بودند و گفته بودند که وی در زمان انتقال با کمک فردی دیگر میتوانست روی پاهای خود بایستد.
محرومیت افراد ازدسترسی به امکانات رفاهی در زندگی اجتماعی و بحق برخورداری آنها از رفتاری متناسب با مقام انسانی آنها از جمله موارد مورد تاکید بر اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشربه صراحت بر ممنوعیت شکنجه افراد تاکید شده است.