گزارشی از وضعیت توماج صالحی زندانی سیاسی محکوم به اعدام

حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۲۷اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، توماج صالحی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام از حق ملاقت محروم شده است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از وبسایت مدارا، امروز پنجشنبه ۲۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، امیر رئیسیان، یکی از وکلای توماج صالحی ـ زندانی سیاسی محبوس در زندان دستگرد(مرکزی) اصفهان و محکوم به اعدام از ممانعت مسئولان قضایی برای ملاقات و هرگونه تماس موکل خود با خانواده و حتی وکلایش، پس از ابلاغی حکم اعدام اولیه به این زندانی سیاسی، خبر داد و تاکید کرد که ملاقاتهای توماج صالحی مشروط به فیلمبرداری شده است.  

وکیل توماج صالحی، با اعلام اینکه درخواست اعاده دذادرسی به پرونده موکلش را به دیوان عالی کشور ارجاع شده در تشریح این خبر اعلام کرد:”یک روز پس از اطلاع رسانی درباره صدور حکم اعدام برای آقای توماج صالحی در دادگاه انقلاب اصفهان، تا امروز، او هیچ گونه تماس تلفنی‌ای با خانواده‌اش نداشته است. پیش از این نیز آقای صالحی فقط امکان تماس با پدرش را داشت و حتی برای برقراری تماس با ما به عنوان وکلایش، با محدودیت مواجه بود ولی همین تماس‌ها هم از روز اطلاع‌رسانی درباره حکم اعدام او ممنوع شده و امکان تماس با پدرش را ندارد.”

او از ایجاد محدودیت در ملاقات‌های حضوری توماج صالحی خبرداد و تصریح کرد:”پس از صدور حکم اعدام برای آقای صالحی، او تا امروز یک ملاقات حضوری با پدرش داشته ولی بعد از آن، ملاقات حضوری توماج صالحی به فیلم برداری از جلسه ملاقات مشروط شده است. همچنین مسئولان زندان به خانواده توماج اعلام کرده که برای فیلم برداری از ملاقات‌های حضوری، دستور قضائی دارد ولی دادگاه انقلاب اصفهان، شفاهاً به ما اعلام کرد که چنین دستوری صادر نکرده است. روز چهارشنبه، ۲۶ اردیبهشت هم دادگاه انقلاب اصفهان برای دومین بار به همکار ما در این پرونده اعلام کرد که چنین دستوری صادر نکرده است.”

رئیسیان در ادامه گفت:”ما به این موضوع به صورت کتبی هم اعتراض کرده‌ایم ولی تا امروز پاسخی دریافت نکرده‌ایم. بنابراین آقای صالحی در حال حاضر امکان ملاقات حضوری هم ندارند چون او و خانواده‌اش شرط فیلم‌برداری از جلسه ملاقات را نپذیرفته‌اند. این در حالیست که در آیین نامه سازمان زندان‌ها و قانون آیین دادرسی کیفری، صراحتاً به حق زندانیان برای ملاقات و تماس با اعضای خانواده‌شان اشاره شده و ایجاد ممنوعیت در آن، با قوانین موضوعه همخوانی ندارد.”

وکیل توماج صالحی در بخش پایانی اظهاراتش از ثبت فرجام خواهی توماج صالحی در دیوان عالی کشور خبرداد و گفت:”پس از صدور حکم بدوی علیه آقای صالحی، ما اعتراض خود را در دیوان عالی کشور ثبت کرده‌ایم. درخواست فرجام‌خواهی ما تقدیم دیوان عالی کشور شده و براساس قانون، پرونده باید ظرف روزهای آتی به دیوان ارسال شود. ما هم از آن به بعد منتظر تصمیم دیوان خواهیم ماند و امیدواریم این نهاد نیز با اتکا به قوانین، حکم صادره علیه آقای صالحی را نقض کند.” 

این زندانی سیاسی، در تاریخ ۳۰ فروردین ماه ۱۴۰۳، توسط قاضی شعبه اول دادگاه انقلاب اصفهان، محاکمه و پس از ارائه دفاعیات خود در تاریخ ۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، به اتهام (افساد فی الارض) به اعدام محکوم شده است. 

توماج صالحی پیشتر هم از بابت دیگر پرونده قضایی خود، در تاریخ ۲۶ اسفند ماه ۱۴۰۲، بصورت آنلاین توسط قاضی شعبه ۱۱۷دادگاه کیفری ۲ اصفهان، از بابت اتهامات (نشر اکاذیب در فضای مجازی) و (دعوت از سایرین به خشونت)محاکمه و در نهایت تبرئه شده بود. 

این متهم سیاسی، پیشتر هم در تاریخ ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۲، توسط قاضی شعبه ۱۷ دادگاه تجدیدنظر استان اصفهان، به تحمل ۱ سال حبس تعزیری، محکوم شده است. 

لازم به اشاره است، توماج صالحی، در تاریخ ۲۷ آبان ماه ۱۴۰۲، پس از تائید درخواست اعاده دادرسی در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور و لغو حکم صادره بدوی، تا زمان ابلاغ حکم قطعی توسط دادگاه تجدیدنظر استان اصفهان، با تودیع قرار وثیقه و تا اتمام مراحل دادرسی و ابلاغ حکم قطع دادگاه تجدیدنظر یا دیوان عالی کشور از زندان دستگرد(مرکزی) اصفهان، آزاد شد اما در پی انتشار کلیپی مجددا در تاریخ ۹ آذر ماه ۱۴۰۲، بازداشت و پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم به زندان دستگرد(مرکزی) اصفهان، منتقل شد و در تاریخ ۱ بهمن ماه ۱۴۰۲، جلسه بازپرسی توماج صالحی، در دادسرای عمومی و انقلاب اصفهان برگزار و اتهامات جدید (قیام مسلحانه و گروهی علیه نظام) و (اجتماع و تبانی جهت ارتکاب جرم علیه امنیت ملی) به پرونده وی اصافه و اعمال عفو مشروط قبلی در پرونده اول وی نیز لغو شد. 

در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، جلسه بازپرسی مجدد به پرونده قضایی توماج صالحی، در شعبه دادسرای انقلاب استان اصفهان از طریق ویدئو کنفرانس، برگزار و توماج صالحی دفاعیات خود را به بازپرس پرونده اش ارائه کرد و در تاریخ ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۲، در دومین جلسه دادرسی خود توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب اصفهان با وکالت امیر رئیسیان، محاکمه و اواسط تیر ماه ۱۴۰۲، از بابت اتهام (افساد فی الارض) به تحمل ۶ سال و ۳ ماه حبس تعزیری و از بابت اتهامات (توهین به بنیان‌گذار جمهوری اسلامی)، (توهین به رهبری) و (ارتباط با دووَل متخاصم)، تبرئه و به عنوان مجازاتهای تکمیلی هم تحمل منع خروج از کشور محکوم شده بود. 

همچنین، در تاریخ ۸ آبان ماه ۱۴۰۱، سید محمد موسویان، دادستان عمومی و انقلاب استان اصفهان، علت بازداشت این فعال عرصه موسیقی را (فعالیت تبلیغی علیه نظام)، (همکاری با دولت‌های متخاصم) و (تشکیل گروه‌ غیرقانونی به قصد برهم زدن امنیت کشور) عنوان کرد و در ادامه هم ادعا کرده بود(متهم در ایجاد اغتشاشات و دعوت و تشویق به اغتشاش و آشوب‌های اخیر در استان اصفهان و در شهرستان شاهین شهر نقش کلیدی داشته) اما امیر رئیسیان، وکیل مدافع توماج صالحی در تشریح اتهامات موکل خود به (افساد فی الارض)، (تبلیغ علیه نظام)، (همکاری با دولت متخاصم) و (دعوت مردم به کشتار و اغتشاش) و (توهین به رهبری) اشاره کرده بود. 

توماج صالحی، در تاریخ ۸ آبان ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و جهت بازجوئی و تشکیل پرونده به بازداشتگاه یکی از ارگانهای امنیتی در استان اصفهان منتقل و در حالی که از حقوق اولیه یک متهم برای دسترسی به وکیل مورد نظر خود محروم بود پس از طی مراحل بازجویی و سپس بازپرسی با توجه به ارجاع پرونده اش به دادگاه انقلاب استان اصفهان، در تاریخ ۵ آذر ماه ۱۴۰۱، در اولین جلسه محاکمه خود حاضر شد و پس از تفهیم اتهام، به زندان اصفهان بازگردانده شد. 

پس از آن در تاریخ ۸ دی ماه ۱۴۰۱، امیر رئیسیان، وکیل دادگستری ضمن اعلام خبر قبول درخواست وی برای وکالت به پرونده توماج صالحی در تشریح وضعیت موکل خود اعلام کرده بود:”ما در قالب لایحه نظرات خود را به شعبه ارسال کردیم. نظرات شورای نگهبان و اداره حقوقی قوه قضائیه را هم به شعبه ارسال کردیم تا اجازه اعلام وکالت به ما داده شود که سرانجام دیروز این اتفاق افتاد.” 

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است. 

Please follow and like us: